Wat is hepatitis C?
Het hepatitis C-virus (HCV) is een door bloed overgedragen virus dat ontsteking van de lever veroorzaakt. Deze ontsteking kan leiden tot permanente leverschade.
Hepatitis C wordt alleen gecontracteerd door rechtstreeks contact met het bloed van een persoon die is geïnfecteerd met HCV. Mogelijke infectieroutes zijn onder andere:
- het delen van naalden die worden gebruikt voor geïnjecteerde drugs
- gebruik van niet-gesteriliseerde naalden voor tatoeages, piercings of acupunctuur
- per ongeluk een naaldprik of bloedcontact in een instelling voor gezondheidszorg
- geboren worden van een moeder besmet met HCV
- seksueel contact met een persoon die is geïnfecteerd met HCV
Bloedonderzoek om hepatitis C te detecteren wordt sinds 1992 routinematig in de Verenigde Staten gebruikt. Om deze reden zijn nieuwe gevallen van infectie als gevolg van verontreinigde bloedtransfusies of orgaantransplantaties zeer zeldzaam in de U.S.
Toch treft chronische hepatitis C alleen al in de Verenigde Staten 3,5 miljoen mensen, en ongeveer 71 miljoen mensen wereldwijd. Het is een ernstige ziekte die op de lange termijn gezondheidsproblemen kan veroorzaken, waaronder leverbeschadiging, leverfalen of zelfs de dood. Toch hebben belangrijke verbeteringen in hepatitis C-behandelingen geleid tot hogere genezingspercentages, minder bijwerkingen en kortere behandeltijden.
Hoe wordt hep C behandeld?
Sommige mensen met hepatitis C hebben geen behandeling nodig. In deze gevallen kan het immuunsysteem van het lichaam een acute hepatitis C-infectie uitschakelen. Veel mensen met hepatitis C hebben echter medische interventie nodig om de infectie te genezen en langdurige complicaties te voorkomen.
Behandelingen voor hepatitis C omvatten verschillende combinaties van antivirale medicijnen. Deze moeten gedurende ten minste enkele weken en tot 24 weken worden ingenomen. Het doel van medicamenteuze behandeling is:
- het lichaam van het hepatitis C-virus ontdoen (zonder dat virus is gedetecteerd tenminste 12 weken nadat de behandeling is voltooid)
- vertragen of voorkomen van ontsteking en schade aan de lever
- voorkomen of verminderen van de kans op het ontwikkelen van cirrose of leverkanker
Eerdere behandelingen
Tot 2010 waren de geneesmiddelen die het meest worden gebruikt voor de behandeling van hepatitis C vormen van interferon en het antivirale medicijn ribavirine. Interferon-behandelingen worden gegeven door injectie en ribavirine wordt als een pil gegeven.
Interferon is een van nature voorkomend eiwit dat het lichaam maakt om virussen en bacteriën te bestrijden. Interferon- en ribavirine-behandelingen werden doorgaans gedurende 24 of 48 weken gegeven en waren niet erg effectief - 40 tot 50 procent van de mensen zag hun HCV-infectie na behandeling duidelijk. Bepaalde HCV-genotypen deden het nog beter, waardoor het virus bij maximaal 80 procent van de patiënten werd verwijderd. Veel mensen hadden een niet-geslaagde therapie en zouden blijven leven met HCV-infectie.
Wanneer interferon via een injectie wordt toegediend, kan dit zeer onaangename bijwerkingen veroorzaken, waardoor het voor veel mensen ondraaglijk wordt. Enkele van de meest voorkomende bijwerkingen van interferontherapie zijn onder meer:
- vermoeidheid
- uitslag en andere huidproblemen
- aanhoudende hoest en kortademigheid
- anemie
- griepachtige symptomen (koorts, spierpijn en hoofdpijn)
- misselijkheid, braken en diarree
- angst en gemoedsveranderingen
- depressie
- veranderingen in de schildklier
- gezichtsstoornissen
- auto immuunziekte
Het eerste orale niet-interferon-medicatieregime
Sofosbuvir (Sovaldi) is een direct werkend antiviraal middel (DAA) dat in 2013 werd goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration. DAA's kunnen zich richten op het hepatitis C-virus in elke fase van zijn levenscyclus. Dit is heel anders dan injecteerbaar interferon, dat werkte door het immuunsysteem van het lichaam te activeren.
Sofosbuvir kan zonder interferon worden gebruikt, kan oraal worden ingenomen, heeft minder bijwerkingen en kan veel mensen met hepatitis C genezen in slechts 12 weken.
Sofosbuvir was onderdeel van de eerste niet-interferon combinatiebehandeling voor mensen met de meest voorkomende vormen van hepatitis C (genotypen 1, 2, 3 en 4). Sovaldi is duur, maar het kan zeer effectief zijn voor veel mensen met hepatitis C. Sommige onderzoekers beweren dat tot 90 procent van de HCV-patiënten kan worden genezen.
Er zijn nieuwe behandelingen
In de afgelopen vijf jaar zijn veel nieuwe behandelingsopties voor hepatitis C goedgekeurd. Waaronder:
- NS5A-remmers: daclatasvir, elbasvir, ledipasvir, ombitasvir, pibrentasvir, velpatasvir
- NS5B (polymerase) -remmers: dasabuvir, sofosbuvir
- HCV-proteaseremmers: asunaprevir, boceprevir, glecaprevir, grazoprevir, paritaprevir, simeprevir, telaprevir, voxilaprevir
- Combinatietherapieën: Epclusa, Harvoni, Mavyret, Technive, Viekira Pak, Vosevi, Zepatier
Deze nieuwe medicijnen en combinatietherapieën werken voornamelijk door te voorkomen dat het hepatitis C-virus zich repliceert (voortplant) in uw lichaam. Er wordt gedacht dat dit de achteruitgang en eliminatie van geïnfecteerde levercellen veroorzaakt.
Veel van deze nieuwere geneesmiddelen kunnen een effectievere en efficiëntere behandeling met minder bijwerkingen geven en kunnen de ziekte veel sneller genezen dan de vorige methoden.
Levertransplantatie
Een levertransplantatie is over het algemeen een ultieme optie voor mensen met HCV of andere vormen van leverziekte. Een levertransplantatie kan echter nodig zijn als u onomkeerbare leverbeschadiging in het eindstadium heeft. Een donorlever kan een volledig orgaan zijn van een overleden donor of een deel van het orgaan van een levende donor.
Helaas is een transplantatie niet gelijk aan een genezing bij mensen met hepatitis C. Herhaling van HCV na transplantatie is onvermijdelijk, tenzij antivirale geneesmiddelen worden gebruikt. Een andere mogelijkheid na transplantatie is afwijzing van het donororgaan door het lichaam van de ontvanger. In sommige gevallen kan verdere transplantatie worden voorgesteld.
De afhaalmaaltijden
Als u chronische hepatitis C heeft, bespreek dan de beschikbare behandelingsopties met uw artsen. Met recente ontwikkelingen kunt u een combinatie van medicijnen of een therapieregime vinden die sneller en beter voor u werkt.
