Wat is transitionele celkanker?
De buis die de nieren met de blaas verbindt, staat bekend als de urineleider. De meeste gezonde mensen hebben twee nieren en dus twee urineleiders.
De bovenkant van elke ureter bevindt zich in het midden van de nier in een gebied dat bekend staat als het nierbekken. Urine verzamelt zich in het nierbekken en wordt door de urineleider in de blaas afgevoerd.
Het nierbekken en de urineleider zijn bekleed met specifieke soorten cellen die overgangscellen worden genoemd. Deze cellen kunnen buigen en uitrekken zonder te breken. Kanker die in de transitionele cellen begint, is de meest voorkomende vorm van kanker die zich in het nierbekken en de urineleider ontwikkelt.
In sommige gevallen, metastaseert overgangscelkanker, wat betekent dat kanker van het ene orgaan of een deel van het lichaam zich uitbreidt naar een ander orgaan of een deel van het lichaam.
Herkennen van mogelijke tekenen van transitionele celkanker
In de vroege stadia van de ziekte heeft kanker van de ureter mogelijk geen symptomen. Naarmate de kanker groeit, kunnen echter symptomen optreden. Waaronder:
- bloed in de urine
- aanhoudende rugpijn
- vermoeidheid
- onverklaard gewichtsverlies
- pijnlijk of frequent plassen
Deze symptomen worden geassocieerd met kwaadaardige kanker van de ureter, maar ze worden ook geassocieerd met andere gezondheidsproblemen. Het is belangrijk om uw arts te raadplegen als u een van deze symptomen ervaart, zodat u een juiste diagnose kunt stellen.
Wat zijn de oorzaken en risicofactoren van transitionele celkanker?
Overgangs-celkanker komt minder vaak voor dan andere nier- of blaaskanker. De oorzaken van de ziekte zijn niet volledig geïdentificeerd. Er zijn echter bij sommige patiënten genetische factoren waargenomen die de ziekte veroorzaken.
Andere mogelijke risicofactoren voor de ontwikkeling van dit type kanker zijn:
- misbruik van fenacetine (een pijnstiller die sinds 1983 niet meer in de Verenigde Staten wordt verkocht)
- werken in de chemische of kunststofindustrie
- blootstelling aan steenkool, teer en asfalt
- roken
- gebruik van geneesmiddelen voor de behandeling van kanker cyclofosfamide en ifosfamide
Hoe wordt de diagnose transitionele celkanker gesteld?
Dit type kanker kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Uw arts zal in eerste instantie een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te controleren op tekenen van de ziekte. Ze zullen een urineanalyse bestellen om je urine te controleren op bloed, eiwitten en bacteriën.
Op basis van de resultaten van deze tests kan uw arts aanvullende tests bestellen om de blaas, urineleider en nierbekken verder te evalueren.
Aanvullende tests kunnen zijn:
- ureteroscopie om te controleren op afwijkingen in elke ureter en nierbekken
- intraveneus pyelogram (IVP) om de vloeistofstroom van de nieren naar de blaas te evalueren
- CT-scan van de nieren en blaas
- echografie van de buik
- MRI
- biopsie van cellen van elk nierbekken of ureter
Hoe wordt transitionele celkanker behandeld?
Huidige behandelingen voor transitioneel celcarcinoom omvatten:
- Endoscopische resectie, fulguratie of laserchirurgie. Via een ureteroscoop kunnen artsen kankercellen vernietigen of verwijderen met directe tumorverwijdering, elektrische stroom of laser.
- Segmentale resectie. Deze procedure omvat het verwijderen van het deel van de ureter dat de kanker bevat.
- Nephroureterectomy. Deze procedure omvat het verwijderen van de nier, ureter en blaasweefsel.
Uw arts kan ook andere behandelingen gebruiken om ervoor te zorgen dat de kanker niet terugkeert. Deze kunnen zijn:
- chemotherapie
- geneesmiddelen tegen kanker
- biologische therapieën die kankercellen doden of voorkomen dat ze groeien
Wat is de vooruitzichten voor dit soort kanker?
De vooruitzichten voor iemand met de diagnose nierbekken en urineleider zijn afhankelijk van een aantal factoren die uw arts met u zal bespreken. In het bijzonder is de kans op herstel afhankelijk van:
- Stadium van de kanker. Mensen met gevorderde stadia van de ziekte zullen een lagere overlevingskans hebben, zelfs met de behandeling.
- Locatie van de tumor. Als de tumor zich buiten de ureter en het nierbekken bevindt, kan de kanker snel uitzaaien naar de nier of andere organen, waardoor de overlevingskansen worden verminderd.
- Algehele niergezondheid. Als er onderliggende nieraandoeningen zijn, is het overlevingspercentage lager, zelfs met de behandeling.
- Kanker herhaling. Kanker recidieven hebben lagere genezing en overlevingscijfers dan initiële kankers.
- Metastase. Als de kanker zich heeft verspreid naar andere organen in het lichaam, is het overlevingspercentage lager.
Het is belangrijk om uw arts te raadplegen voor regelmatige controles en om hen op de hoogte te stellen van nieuwe symptomen die u heeft ontwikkeld. Dit helpt uw arts om potentieel ernstige aandoeningen in de vroegste stadia te vangen.
