ADHD-behandeling
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) is een aandoening die optreedt in de kindertijd en de adolescentie, hoewel het kan duren tot in de volwassenheid en zelfs in eerste instantie kan worden gediagnosticeerd op volwassen leeftijd. ADHD en aandachtstekortstoornis (ADD) werden vroeger als afzonderlijke aandoeningen beschouwd. Nu omvat de term ADHD ADD. De symptomen van ADHD zijn onder meer:
- hyperactiviteit en impulsief gedrag
- moeite met het in stand houden van aandacht of focus
- gemakkelijk afgeleid door externe stimuli
- een combinatie van impulsief gedrag en onoplettendheid
Psychotherapie, gedragstraining en educatie kunnen effectief zijn voor veel mensen met ADHD. Echter, de behandeling van ADHD omvat vaak het gebruik van medicijnen. Alvorens zich tot deze medicijnen te wenden, heeft de FDA een waarschuwing in de vorm van een doos uitgegeven die aangeeft dat: Misbruik van amfetamine een plotselinge dood en ernstige cardiovasculaire bijwerkingen kan veroorzaken. Aanbieders die geneesmiddelen uit deze geneesmiddelenklasse voorschrijven, kunnen u screenen op mogelijke hartproblemen. In sommige gevallen, afhankelijk van de leverancier, kan een basislijn-ECG worden verkregen door uw provider voordat u aan een stimulerend medicijn begint.
De fabrikanten van de medicijnen vermelden ook contra-indicaties, waaronder:
? Geavanceerde arteriosclerose, symptomatische cardiovasculaire aandoeningen, matige tot ernstige hypertensie, hyperthyreoïdie, bekende overgevoeligheid of eigenaardigheden van de sympathomimetische amines, glaucoom en geagiteerde toestanden.?
Overeenkomsten en verschillen
Dextroamphetamine en amfetamine (merknaam: Adderall) en dextroamphetamine (merknaam: Dexedrine) zijn beide stimulerende middelen voor het centrale zenuwstelsel. Ze zijn goedgekeurd voor de behandeling van ADHD en ook voor narcolepsie (een neurologische aandoening gekenmerkt door hevige slaperigheid overdag). Deze medicijnen zijn stimulerender dan methylfenidaat (merknaam: Ritalin), wat vaak het eerste medicijn is dat uw arts u kan geven. Er zijn echter verschillen in individuele ervaringen met elk medicijn gemeld.
Waarom ze zijn voorgeschreven
Als ze op de juiste manier worden voorgeschreven en gebruikt, kunnen beide medicijnen mensen met ADHD-aandacht helpen. Omdat ze amfetaminen bevatten, worden beide medicijnen soms misbruikt. In de loop van de tijd kan tolerantie ontstaan, evenals afhankelijkheid, en beide stoffen hebben een hoog potentieel voor misbruik.
Hoewel het feitelijke werkingsmechanisme voor beide geneesmiddelen onbekend is, wordt aangenomen dat het medicijn op twee manieren werkt. Er wordt aangenomen dat het medicijn neurotransmitters langer laat aanhouden in de delen van de hersenen die de aandacht en alertheid controleren, en men gelooft ook dat ze de concentratie van neurotransmitters verhogen. Neurotransmitters zijn chemicaliën die signalen van de ene hersencel naar de andere sturen. Door deze gebieden actiever te maken, kunnen de medicijnen een persoon helpen zijn aandacht te richten. Verrassend genoeg kunnen stimulerende middelen een persoon kalmeren met ADHD.
Vormen en dosering
Dextroamphetamine en amfetamine (Adderall) en dextroamphetamine (Dexedrine) worden gewoonlijk eenmaal per dag in tabletvorm ingenomen. Ze kunnen echter ook twee keer (of zelfs driemaal) per dag worden genomen, afhankelijk van hoe iemand op de medicatie reageert. Beide geneesmiddelen zijn door de FDA goedgekeurd om ADHD te behandelen bij volwassenen en kinderen van 3 jaar en ouder.
Als uw arts dextroamfetamine voorschrijft, zal de startdosering vaak tussen 2,5 mg en 5 mg per dag zijn. De dosis moet mogelijk geleidelijk worden aangepast, aangezien uw arts controleert hoe goed het medicijn werkt. Volwassen doses variëren van 5 mg tot 60 mg per dag. Kinderen kunnen doses krijgen van 2,5 mg tot 40 mg per dag. Er zijn verschillende sterktes en een verlengde afgiftevorm, dus de dosis kan individueel worden aangepast.
Dextroamphetamine en amfetamine worden ook gestart met een lage dosis, gewoonlijk 5 mg en kunnen geleidelijk worden aangepast door uw arts. De maximale dagelijkse dosis is 40 mg tot 60 mg per dag. Kinderen worden vaak gestart met 2,5 mg per dag en geleidelijk verhoogd tot een maximum van 40 mg per dag. Er zijn verschillende sterke punten en ook een verlengde afgiftevorm, waardoor het voor uw arts gemakkelijker wordt om de juiste dosis voor u te vinden.
U heeft een geschreven recept van uw arts nodig om beide geneesmiddelen te verkrijgen.
Kosten
Beide geneesmiddelen zijn verkrijgbaar in generieke vormen, die minder duur zijn dan geneesmiddelen van een merknaam. Vraag uw arts en praat met uw apotheker over het nemen van de generieke vorm.
Bijwerkingen van elk
De mogelijke bijwerkingen van beide geneesmiddelen zijn vergelijkbaar. Ze kunnen allebei de bloeddruk verhogen. De toename is meestal gering, maar als u de diagnose hartaandoening of hypertensie heeft gekregen, bespreek dan de risico's en voordelen van deze medicijnen met uw arts.
De twee medicijnen kunnen ook veroorzaken:
- diarree of obstipatie
- urinaire symptomen zoals branden tijdens het urineren
- hartkloppingen of onregelmatige hartslagen
- droge mond
- verlies van eetlust
- gewichtsverlies
- verminderde groei (bij kinderen)
- slapeloosheid
- veranderingen in libido en impotentie
In zeldzame gevallen kan het gebruik van dextroamphetamine en amfetamine (Adderall) alopecia tot gevolg hebben, wat haaruitval op de hoofdhuid en andere delen van het lichaam tot gevolg heeft.
Waarschuwingen en interacties
Mensen die beide medicijnen gebruiken, moeten de laagst mogelijke dosis innemen om een mogelijke overdosis te voorkomen.
Hoewel zeldzaam, kunnen beide geneesmiddelen perifere vasculopathie veroorzaken, wat een probleem is met de bloedvaten van de vingers, handen, benen en voeten. Als uw vingers verdoofd of koud aanvoelen of als ongebruikelijke wonden op uw vingers of tenen verschijnen, dient u onmiddellijk een arts te raadplegen.
Als u een psychische aandoening of een epileptische aandoening heeft, kunnen deze medicijnen de symptomen verergeren. Vertel uw arts over uw medische geschiedenis voordat u een stimulerend middel gebruikt.
Dextroamphetamine en amfetamine (Adderall) kunnen motorische tics veroorzaken of veranderingen in spraak vergelijkbaar met het Tourette-syndroom. Het veranderen van de dosering of het veranderen van een ander medicijn kan sommige van deze problemen verlichten.
Beide medicijnen hebben een hoog potentieel voor misbruik en langdurig gebruik van deze medicijnen is in verband gebracht met psychische afhankelijkheid. Deze medicijnen zijn misschien niet geschikt om te nemen als u een voorgeschiedenis van drugsmisbruik heeft en sommige artsen zullen geen recepten schrijven voor mensen met een geschiedenis van verslavende aandoeningen. Bewaar beide medicijnen op een veilige plaats bij u thuis.
Zwangerschap en borstvoeding
Er zijn geen uitgebreide onderzoeken uitgevoerd naar de invloed van beide geneesmiddelen op zwangere vrouwen en hun baby's. Er zijn echter zorgen dat amfetaminen, zelfs gebruikt op voorgeschreven niveaus, risico's kunnen opleveren voor een zich ontwikkelende foetus, zoals een lager geboortegewicht of vroeggeboorte. Er is ook een risico op gedragsproblemen in de kindertijd. Moeders die borstvoeding geven, mogen deze medicijnen niet gebruiken. Amfetamines kunnen via de moedermelk worden doorgegeven en hebben toxische effecten op baby's.
Medicijnenvakanties
Als u een stimulerend medicijn neemt, kunt u last krijgen van bijwerkingen zoals verlies van eetlust en gewichtsverlies. Kinderen kunnen ook een verminderde groei ervaren. Uw arts kan u een 'drugsvakantie' voorschrijven? Dit is een opzettelijke onderbreking van de behandeling voor een specifieke hoeveelheid tijd en doel, zoals het identificeren van bijwerkingen. Uw arts kan bijvoorbeeld een drugsvakantie voor uw kind voorschrijven tijdens de zomer wanneer de school niet in de sessie is. Iedereen die stimulerende medicijnen gebruikt, moet regelmatig opnieuw worden geëvalueerd om te zien of het medicijn nog steeds effectief en nodig is.
Potentiële interacties tussen geneesmiddelen
Amfetamines in beide medicijnen kunnen negatief interageren met verschillende andere medicijnen.
Deze medicijnen kunnen interfereren met de werking van anti-epileptische medicatie, zoals ethosuximide, fenobarbital of fenytoïne. De medicijnen kunnen de kalmerende effecten van antihistaminica bij allergiemedicatie blokkeren. Antihypertensiva kunnen minder effectief zijn bij het verlagen van de bloeddruk als u beide geneesmiddelen gebruikt. Er is ook een risico op complicaties als u deze ADHD-medicijnen en bepaalde antidepressiva of antipsychotica gebruikt.
Als u een van deze stimulantia neemt met multivitaminen, ijzer of fluoride, kunnen de medicijnniveaus dalen en werken ze mogelijk minder goed.
Als u antacida, bepaalde antibiotica, MAO-remmers of protonpompremmers gebruikt met elk geneesmiddel, kan het medicijnniveau verhoogd zijn.
Als u een van beide geneesmiddelen voorgeschreven krijgt, moet u uw arts en apotheker op de hoogte brengen van alle andere geneesmiddelen en zelfzorg-producten die u momenteel gebruikt. Vraag uw zorgverleners naar waarschuwingen en bijwerkingen.
Welke is het beste?
De effectiviteits- en veiligheidsprofielen van beide geneesmiddelen zijn relatief vergelijkbaar. Omdat elke persoon anders reageert op medicatie, zult u merken dat uw aandacht beter is bij het ene medicijn dan bij het andere. Uw arts kan u de ene medicatie proberen en vervolgens de andere, om te bepalen welke het meest effectief is.
U kunt ook bijwerkingen hebben met het ene geneesmiddel dat u niet bij het andere hebt. U moet binnen enkele dagen na het starten van een nieuw medicijn weten of het effectief is en hoe goed u de bijwerkingen tolereert.
Dextroamphetamine en amfetamine (Adderall) worden op ruimere schaal voorgeschreven dan dextroamphetamine (Dexedrine), maar dat betekent niet dat je niet net zo goed of beter zou doen met dextroamphetamine. Zorg ervoor dat uw arts uw volledige medische geschiedenis heeft, zodat deze een geïnformeerde aanbeveling kan doen. Aarzel niet om een ander medicijn of een andere dosis te vragen, als je geen adequate verlichting van de symptomen ervaart bij de eerste die je probeert.
