Net zoals een twijg gemakkelijker te breken is dan een tak, zo gaat het met dunne botten versus dik.
Als je met osteoporose leeft, heb je geleerd dat je botten dunner zijn dan ideaal voor jouw leeftijd. Hierdoor loop je meer risico op het ervaren van botbreuken of breuken. Maar wetende dat je risico loopt dat je een bot breekt en er daadwerkelijk een breekt, zijn heel verschillende dingen. Het nemen van maatregelen om uw botten te versterken nadat u een diagnose van osteoporose heeft ontvangen, kan het risico op toekomstige fracturen helpen verminderen.
Feiten en statistieken over osteoporose en fractuurrisico
De incidentie van bepaalde fracturen neemt dramatisch toe naarmate iemand ouder wordt. Deze omvatten breuken aan de heup, wervels en onderarm en zijn meestal te wijten aan osteoporose. Overweeg deze feiten met betrekking tot osteoporose en fractuurrisico:
- Naar schatting 8,9 miljoen fracturen wereldwijd kunnen worden toegeschreven aan osteoporose. Dit betekent dat een osteoporose-gerelateerde fractuur ongeveer elke drie seconden optreedt.
- Naar schatting één op de drie vrouwen over de hele wereld die ouder zijn dan 50 jaar, zal een fractuur krijgen die verband houdt met osteoporose. Dit aantal neemt af voor mannen, met naar schatting één op de vijf in dezelfde leeftijdsgroep die een osteoporose-gerelateerde fractuur ervaart.
- Een verlies van 10 procent in botmassa in de wervels van een persoon verdubbelt hun risico op een wervelfractuur. Het verliezen van 10 procent botmassa in de heup verhoogt het risico voor fractuur met 2,5 keer.
Deze statistieken ondersteunen de wetenschap dat osteoporose het risico op heupfracturen verhoogt. Vrouwen ouder dan 65 jaar zijn bijzonder kwetsbaar: ze zijn door de menopauze heen gegaan, dus hun botten zijn meestal dunner dan die van mannen. Het hebben van osteoporose betekent echter niet dat het breken van een bot onvermijdelijk is.
Factoren die het risico op botbreuken verhogen
Osteoporose is slechts een deel van de puzzel die een persoon met osteoporose helpt hun fractuurrisico te begrijpen. Naast de lage botdichtheid zijn voorbeelden van risicofactoren voor breuken:
- hoge alcoholinname, zoals meer dan vier drankjes per dag (dit verdubbelt het risico op heupfracturen, volgens de International Osteoporosis Foundation.)
- langdurig gebruik van protonpompremmende geneesmiddelen, zoals cimetidine (Tagamet HB), famotidine (Pepcid) en ranitidine (Zantac)
- laag lichaamsgewicht
- lichamelijke inactiviteit of een zittende levensstijl
- langdurig gebruik van corticosteroïden om ontstekingen te verminderen, zoals methylprednisolon
- roken
- gebruik van bepaalde medicijnen, zoals angststillende medicijnen, kalmerende middelen en antidepressiva (verhoogt specifiek het risico op heupfracturen)
Als u een diagnose van osteoporose hebt ontvangen, overleg dan met uw arts over stappen die u kunt nemen om het botbreukrisico te verminderen. Deze kunnen medicijnen voor de behandeling van de aandoening omvatten, evenals veranderingen in levensstijl.
De meest voorkomende fracturen voor mensen met osteoporose
Drie soorten fracturen worden vaak ervaren door mensen met osteoporose: wervel-, onderarm- en pols- en heupfracturen.
Wervelbreuken
Een veelvoorkomend fractuurtype voor vrouwen met osteoporose is er een waarvan ze misschien geen weet hebben - een wervelfractuur. Volgens de Amerikaanse Academie van Orthopedische Chirurgen ervaren naar schatting 700.000 Amerikanen jaarlijks wervelfracturen. Wervelbreuken zijn twee keer zo vaak als gebroken heupen en polsen. Ze doen zich voor als je een van de botten in je ruggengraat breekt, ook bekend als een wervel. Symptomen geassocieerd met een wervelfractuur zijn onder meer:
- moeite met bewegen
- hoogteverlies
- pijn
- gebogen houding
Sommige mensen ervaren helemaal geen pijn wanneer een wervelfractuur optreedt. Anderen kunnen echter beginnen hoogte te verliezen of een curve in hun ruggengraat ervaren die bekend staat als kyfose.
Meestal veroorzaakt vallen wervelfracturen. Maar ze kunnen ook optreden vanuit dagelijkse taken, zoals reiken, draaien of zelfs niezen. Bepaalde acties die voldoende kracht overbrengen op de wervelkolom, zoals het rijden over spoorbanen, kunnen ook wervelfracturen veroorzaken.
Onderarm- en polsfracturen
Vaak is het resultaat van een val, pols en onderarm fracturen een ander veel voorkomend fractuurtype voor vrouwen met osteoporose. Naar schatting 80 procent van alle onderarmfracturen komt voor bij vrouwen.
Gebroken heup
Ongeveer 70 procent van degenen die heupfracturen ervaren, zijn vrouwtjes. De meeste zijn 65 jaar en ouder.
Osteoporose betekent al verzwakte botten. Wanneer de impact van een val het heupgewricht van een persoon met osteoporose beïnvloedt, kan een fractuur optreden.
Heupfracturen vereisen chirurgie en postoperatieve revalidatie om te genezen en de mobiliteit te herstellen.
Waarom vrouwen na de overgang een groter risico lopen op botbreuken
Hormonen in het menselijk lichaam kunnen de botopbouw en kracht enorm beïnvloeden. Drie van de belangrijkste hormonen gerelateerd aan botgroei en -onderhoud zijn oestrogeen, parathyroïd hormoon en testosteron. Testosteron heeft echter niet zoveel invloed op de botten als de andere twee hormonen.
Oestrogeen wordt verondersteld osteoblasten te stimuleren, dit zijn botgroeicellen. Oestrogeen lijkt ook osteoclasten te remmen, dit zijn cellen die bot afbreken.
Na de menopauze stoppen de eierstokken van een vrouw met het maken van oestrogeen. Hoewel het menselijk lichaam oestrogeen maakt op andere plaatsen, zoals vetweefsel, zijn de eierstokken meestal de primaire bron van een vrouw voor oestrogeen. De dramatische druppels oestrogeen die optreden nadat een vrouw door de menopauze gaat, kan leiden tot aanzienlijk botverlies.
Tips voor het verminderen van de risico's voor botbreuken
Sommige risicofactoren voor botbreuken zijn onvermijdelijk - zoals ouder zijn dan 65, vrouw zijn of een familiegeschiedenis van osteoporose hebben. Er zijn echter levensstijlwijzigingen die u kunt aanbrengen om uw risico op botbreuken te verminderen, zoals stoppen met roken. Hier zijn een paar andere tips om het risico op botbreuken te verminderen als u osteoporose heeft:
Valpreventie
Omdat vallen een bijdragende factor is voor osteoporose-gerelateerde fracturen, zou iedereen die met osteoporose leeft stappen moeten nemen zoals het volgende om vallen te voorkomen:
- Zorg voor voldoende verlichting in alle kamers. Plaats nachtlichten in gangen en kamers.
- Houd een zaklantaarn in de buurt van je bed om een pad te verlichten.
- Houd elektrische snoeren uit de buurt van gemeenschappelijke paden door uw huis.
- Verwijder rommel uit woonruimtes, zoals boeken, tijdschriften of kleine meubels die gemakkelijk kunnen worden omvergeworpen.
- Handgrepen installeren? op de badkamermuren dichtbij uw badkuip en toilet.
- Ga niet wandelen in kousen, kousen of pantoffels. Gebruik in plaats daarvan schoenen met rubberen zolen om vallen te voorkomen.
- Plaats tapijtrunners of plastic rails op gladde vloeren.
- Loop op gras in plaats van trottoirs die glad zijn van regen, sneeuw of gevallen bladeren.
- Verwijder kleedjes in je huis die kunnen wegglijden.
Dieet veranderingen
Calcium en vitamine D zijn twee belangrijke componenten van sterke botten. Lage innames van beide kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid van de botten. Volgens de National Institutes of Health is onvoldoende calciuminname een factor die bijdraagt aan botbreuken. Vrouwen van 51 jaar en ouder moeten elke dag minstens 1.200 milligram calcium consumeren. Calciumhoudende voedingsmiddelen bevatten magere zuivelopties, zoals melk, yoghurt en kaas. Er zijn veel andere niet-zuivelrijke calciumbronnen. Voorbeelden zijn:
- broccoli
- bok choy
- collard greens
- tofu
- met calcium verrijkt voedsel, zoals sinaasappelsap, ontbijtgranen en brood
Vitamine D is belangrijk voor het verbeteren van de calciumabsorptie, maar er zijn weinig natuurlijke bronnen van de vitamine. Waaronder:
- eidooiers
- lever
- zeevis
Veel voedingsmiddelen zijn echter verrijkt met vitamine D, waaronder sinaasappelsap, ontbijtgranen en volkoren brood.
Vermindering van alcoholgebruik kan het risico op vallen verminderen, evenals de invloed van alcohol op botverlies.
Oefening
Lichamelijke activiteit kan sterke botten verbeteren en de balans verbeteren, waardoor het risico op vallen vermindert. Degenen met osteoporose mogen niet afzien van oefenen uit angst voor vallen. Weerstandsoefeningen, zoals het gebruik van oefenbanden of kleine handgewichten, kunnen helpen om kracht op te bouwen. Flexibiliteitsoefeningen, zoals yoga, tai chi of zacht stretchen, kunnen het bewegingsbereik en het evenwicht verbeteren.
Praat altijd met uw arts voordat u aan een trainingsprogramma begint. Als u osteoporose heeft, moet u activiteiten vermijden die uit uw middel moeten worden gedraaid of gebogen. Dergelijke bewegingen kunnen uw rug te zwaar belasten en de kans op vallen vergroten. Voorbeelden hiervan zijn volledige situps en teencontacten.
Afhalen
Osteoporose kan het botbreukrisico verhogen. Maar er zijn veel stappen die mensen met osteoporose kunnen nemen om het risico op fracturen te verminderen en gezond te leven. Naast leefstijlmaatregelen om vallen te voorkomen en botten te versterken, zijn medicijnen beschikbaar om osteoporose te behandelen.
