Overzicht
Een intertrochanterische fractuur is een specifiek type heupfractuur. ? Intertrochantericus? betekent? tussen de trochanters? die zijn benige uitsteeksels op het dijbeen (dijbeen). Het zijn de punten waar de spieren van de dij en de heup zich hechten.
Er zijn twee trochanters in het lichaam: de grotere trochanter en de kleinere trochanter. Een intertrochanterische breuk treedt op tussen de grotere en kleinere trochanters.
Intertrochanteric fracturen komen vaak voor. Ongeveer 50 procent van alle heupfracturen veroorzaakt door problemen zoals vallen zijn intertrochanterisch.
symptomen
De meest voorkomende symptomen van intertrochanterische fracturen zijn onder meer:
- ernstige pijn in de heup
- niet in staat zijn om gewicht op de been van de gekwetste kant te zetten
- niet in staat zijn om te bewegen of op te staan na een val
- blauwe plekken en zwelling rond de heup
- stijfheid en pijn in het been van de benadeelde zijde
- een been in een onnatuurlijke positie hebben of naar de benadeelde kant draaien
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaken van intertrochanterische fracturen zijn vallen of trauma. Deze problemen komen vaker voor bij ouderen, die een hoger risico op vallen hebben. In sommige gevallen kunnen mensen met zwakke botten een fractuur krijgen door gewoon te lopen of staan. Auto-ongelukken en andere ongelukken kunnen ook heupfracturen veroorzaken.
De risicofactoren voor intertrochanteric fracturen zijn onder meer:
- vrouwelijk zijn
- ouder zijn dan 60 jaar
- met een geschiedenis van watervallen
- osteoporose hebben
- met een geschiedenis van andere botproblemen of fracturen
- met een lage botdichtheid en een lage spiermassa
- problemen hebben met lopen of balans
Hoe het is gediagnosticeerd
Uw arts zal vragen naar uw medische geschiedenis en een lichamelijk onderzoek doen. Vervolgens zullen ze waarschijnlijk röntgenfoto's of andere beeldvormende tests bestellen om een intertrochantere fractuur te diagnosticeren. De meest gebruikelijke tests voor de diagnose van een intertrochanterische fractuur zijn:
- lichamelijk onderzoek en medische geschiedenis
- röntgenstralen
- MRI
- botscans
Meestal bieden röntgenfoto's voldoende informatie voor uw arts om een heupfractuur te diagnosticeren. Kleine haarlijnfracturen verschijnen mogelijk niet op röntgenfoto's, dus andere beeldvormingstests kunnen noodzakelijk zijn. Uw arts zal de juiste beeldvormingstests voor uw aandoening bepalen.
Behandelingsopties
De meest voorkomende behandeling voor intertrochanterische fracturen is een operatie. In de meeste gevallen wordt een operatie aanbevolen, omdat deze fractuur er lang over kan doen om op zichzelf te genezen. Een van de meest voorkomende chirurgische behandelingen voor dit type heupfracturen is een open reductie en interne fixatie (ORIF). Dit is een soort operatie waarbij het gebroken bot op zijn plaats wordt gehouden en het wordt vastgezet met schroeven, stangen, pennen of platen.
Een operatie is echter geen optie als u bloedingsproblemen heeft of verdoving niet verdraagt.
Wat te verwachten van herstel
De hersteltijd kan variëren, afhankelijk van uw leeftijd en andere medische problemen. Het kan drie maanden of langer duren om te herstellen van een heupfractuur.
Na de operatie kunt u naar een revalidatiecentrum of een uitgebreide zorginstelling gaan om te herstellen. Je werkt samen met fysieke en ergotherapeuten om je mobiliteit en kracht te verbeteren. Ze laten je verschillende oefeningen doen terwijl je herstelt. Je kunt werken aan wandelen en staan. Je kunt je ook richten op activiteiten die je helpen voor jezelf te zorgen, zoals zwemmen, aankleden en andere dagelijkse activiteiten. U kunt drie tot zes maanden of langer werken met een fysiotherapeut.
Mogelijk moet u ook medicijnen nemen zoals bloedverdunners na de operatie en terwijl u herstelt. Zorg ervoor dat u alle instructies van uw arts opvolgt en de vereiste medicijnen neemt om uw herstel te verbeteren.
vooruitzicht
Intertrochanterische fracturen treffen meestal oudere mensen met een voorgeschiedenis van osteoporose of andere botproblemen. Dit type heupfractuur is zeldzaam bij jongere volwassenen. Uw arts zal de beste behandelingsopties voor u bepalen. Chirurgie is de meest voorkomende behandeling voor intertrochanterische fracturen.
Sommige mensen herstellen zich volledig en keren na enkele maanden weer terug naar normale activiteiten. Misschien krijg je de volledige kracht en kun je dezelfde dingen doen als voorheen.
