De feiten over lithiumtoxiciteit

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.

Wat is lithiumtoxiciteit?

Lithiumtoxiciteit is een andere term voor een lithiumoverdosis. Het treedt op als u te veel lithium inneemt, een stemmingsstabiliserend medicijn dat wordt gebruikt voor de behandeling van bipolaire stoornis en depressieve stoornis. Lithium helpt episoden van manie verminderen en verlaagt het risico op zelfmoord bij mensen met deze aandoeningen.

De juiste lithiumdosis varieert van persoon tot persoon, maar de meeste mensen worden voorgeschreven in doses tussen 900 milligram (mg) tot 1.200 mg per dag. Sommige mensen nemen meer dan 1.200 mg per dag, vooral tijdens acute episodes. Anderen kunnen gevoeliger zijn voor lagere doses.

Een veilig lithiumgehalte in het bloed is 0,6 en 1,2 milliequivalent per liter (mEq / L). Lithiumtoxiciteit kan optreden wanneer dit niveau 1,5 mEq / L of hoger bereikt. Ernstige lithiumtoxiciteit gebeurt op een niveau van 2,0 mEq / L en hoger, wat in zeldzame gevallen levensbedreigend kan zijn. Niveaus van 3,0 mEq / L en hoger worden beschouwd als een medisch noodgeval.

Mensen die lithium gebruiken, moeten zorgvuldig controleren hoeveel ze nemen en wanneer. Het is gemakkelijk om per ongeluk een overdosis aan lithium te geven door een extra pil in te nemen, deze te mengen met andere medicijnen of niet genoeg water te drinken. In 2014 waren er bijvoorbeeld 6.850 gemelde gevallen van lithiumtoxiciteit in de Verenigde Staten.

Wat zijn de symptomen van lithiumtoxiciteit?

De symptomen van lithiumtoxiciteit en de ernst ervan hangen af ​​van de hoeveelheid lithium in uw bloed.

Milde tot matige toxiciteit

Symptomen van milde tot matige lithiumtoxiciteit zijn onder andere:

  • diarree
  • braken
  • maagpijn
  • vermoeidheid
  • tremoren
  • oncontroleerbare bewegingen
  • spier zwakte
  • slaperigheid
  • zwakheid

Ernstige toxiciteit

Serumspiegels van lithium boven 2,0 mEq / L kunnen ernstige toxiciteit en bijkomende symptomen veroorzaken, waaronder:

  • verhoogde reflexen
  • toevallen
  • agitatie
  • onduidelijke spraak
  • nierfalen
  • hoge hartslag
  • hyperthermie
  • oncontroleerbare oogbewegingen
  • lage bloeddruk
  • verwarring
  • coma
  • delirium
  • dood

Bijwerkingen in lagere doses

Houd er rekening mee dat lithium ook bijwerkingen kan veroorzaken bij gebruik in lagere doses. Vertel het uw arts als u lithium gebruikt en een van de volgende bijwerkingen opmerkt:

  • frequent urineren
  • dorst
  • handtrillingen
  • droge mond
  • gewichtstoename of verlies
  • gas of indigestie
  • rusteloosheid
  • constipatie
  • uitslag
  • spier zwakte

Deze bijwerkingen kunnen optreden bij lage doses lithium en betekenen niet dat u lithiumtoxiciteit heeft. Het kan echter een teken zijn dat u uw dosering moet aanpassen of frequenter moet worden gecontroleerd.

Wat veroorzaakt lithiumtoxiciteit?

Lithiumtoxiciteit wordt meestal veroorzaakt door het nemen van meer dan de voorgeschreven dosis lithium, hetzij ineens of langzaam gedurende een lange periode.

Er zijn drie hoofdtypen lithiumtoxiciteit, elk met verschillende oorzaken:

PLAATS LONG LIJST FORMAT:

  • Acute giftigheid. Dit gebeurt wanneer u te veel lithium tegelijk of per ongeluk of expres gebruikt.
  • Chronische toxiciteit. Dit gebeurt als u een beetje teveel lithium per dag neemt gedurende een lange periode. Uitdroging, andere medicijnen en andere aandoeningen, waaronder nierproblemen, kunnen invloed hebben op hoe uw lichaam met lithium omgaat. Na verloop van tijd kunnen deze factoren ervoor zorgen dat lithium zich langzaam in uw lichaam ophoopt.
  • Acute-op-chronische toxiciteit. Dit kan gebeuren als u gedurende langere tijd elke dag lithium inneemt, maar dan op een dag plotseling een extra pil neemt, per ongeluk of expres.

Als u denkt dat iemand direct risico loopt op zelfbeschadiging, overdosering of een andere persoon pijn doet:

  • Bel 911 of uw lokale alarmnummer.
  • Blijf bij de persoon tot hulp arriveert.
  • Verwijder alle geweren, messen, medicijnen of andere dingen die schade kunnen veroorzaken.
  • Luister, maar oordeel, betuig, bedreig of schreeuw niet.

Als jij of iemand die je kent overweegt om zelfmoord te plegen, vraag dan hulp bij een hotline voor crises of zelfmoordpreventie. Probeer de National Suicide Prevention Lifeline op 800-273-8255.

Gevoeligheden en interacties met lithium

Sommige mensen zijn gevoeliger voor lithium en kunnen op lagere niveaus symptomen van lithiumtoxiciteit ervaren dan anderen. Dit geldt vooral voor mensen die ouder of uitgedroogd zijn. Het is ook meer waarschijnlijk bij mensen met cardiovasculaire en nierproblemen.

Bepaalde voedingsmiddelen of dranken kunnen ook de lithiumconcentraties in het lichaam beïnvloeden. Het is het beste om het volgende niet aan te passen, tenzij gecontroleerd door een arts:

PLAATS LONG LIJST FORMAT:

  • Zout inname. Minder zout kan uw lithiumspiegel doen stijgen, terwijl het verhogen van uw zoutinname ervoor kan zorgen dat het gaat vallen.
  • Inname van cafeïne. Cafeïne in koffie, thee en frisdrank kan een effect hebben op de lithiumspiegels. Minder cafeïne kan ervoor zorgen dat uw lithiumspiegel stijgt, terwijl meer cafeïne kan leiden tot een lagere concentratie.
  • Vermijd alcohol. Alcoholische dranken kunnen een negatief effect hebben op veel medicijnen.

Bovendien kan het nemen van lithium met andere medicijnen uw risico op lithiumtoxiciteit verhogen. Als u lithium gebruikt, overleg dan met uw arts voordat u het gebruikt:

  • niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAIDS), zoals ibuprofen (Motrin, Advil) of naproxen (Aleve)
  • indomethacine
  • selectieve cyclo-oxygenase-2 (COX-2) remmers, zoals celecoxib (Celebrex)
  • acetaminophen (Tylenol)
  • metronidazole
  • calciumkanaalblokkers zoals amlodipine (Norvasc), verapamil (Verelan) en nifedipine (Adalat CC, Procardia XL)
  • angiotensine-converting enzyme (ACE) -remmers, zoals enalapril (Vasotec) of benazepril (Lotensin)
  • diuretica

Hoe wordt de lithiumtoxiciteit gediagnosticeerd?

Milde lithiumtoxiciteit is vaak moeilijk te diagnosticeren omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met die van vele andere aandoeningen.Uw arts zal waarschijnlijk beginnen met u enkele vragen te stellen over hoeveel lithium u inneemt, en ook hoe vaak u het inneemt.

Vertel uw arts over al uw symptomen, recente ziekten en of u andere medicijnen gebruikt, waaronder vitamines, supplementen en zelfs thee.

Ze kunnen ook een of een combinatie van de volgende tests gebruiken:

  • een elektrocardiogram om te testen op een abnormale hartslag
  • een bloedchemie-test om te kijken naar uw metabolisme en elektrolyteniveaus
  • een bloed- of urinetest om uw serumlithiumspiegels te bepalen
  • een bloedtest om uw nierfunctie te controleren

Hoe wordt lithium toxiciteit behandeld?

Als u lithium gebruikt en een van de symptomen van lithiumtoxiciteit ervaart, zoek dan onmiddellijk een behandeling of bel de hotline van het Antigifcentrum op 1-800-222-1222 voor instructies over wat u moet doen.

Er is geen specifiek antidotum voor lithiumtoxiciteit.

Milde toxiciteit

Milde lithiumtoxiciteit verdwijnt meestal vanzelf wanneer u stopt met het nemen van lithium en wat extra vocht drinkt. Uw arts kan echter nog steeds een oogje op u willen houden terwijl u herstelt.

Matige tot ernstige toxiciteit

Matige tot ernstige lithiumtoxiciteit vereist meestal een extra behandeling, zoals:

  • Maag pompen. Deze procedure kan een optie zijn als u het laatste uur lithium hebt gebruikt.
  • Hele darm irrigatie. Je slikt een oplossing door of je krijgt er een via een tube om het extra lithium uit je darmen te spoelen.
  • IV vloeistoffen. Mogelijk hebt u deze nodig om uw elektrolytenbalans te herstellen.
  • Hemodialyse. Deze procedure gebruikt een kunstmatige nier, een hemodialyzer genaamd, om afvalstoffen uit uw bloed te verwijderen.
  • Medicatie. Als u convulsies begint te krijgen, kan uw arts u een anticonvulsivum voorschrijven.
  • Bewaking van vitale functies. Uw arts kan ervoor kiezen om u onder toezicht te houden terwijl zij uw vitale functies, inclusief uw bloeddruk en hartslag, controleren op ongewone verschijnselen.

Lithiumvergiftiging kan blijvende effecten hebben, dus het is belangrijk om onmiddellijk medische hulp te zoeken als u denkt dat u het heeft. Vermijd thuisremedies, zoals actieve kool, die niet aan lithium bindt.

Wat zijn de vooruitzichten?

Wanneer het vroeg wordt opgevangen, is lithiumtoxiciteit vaak te behandelen met extra hydratatie en het verminderen van uw dosering. Matige tot ernstige lithiumtoxiciteit is echter een medisch noodgeval en kan aanvullende behandeling vereisen, zoals maagpompen.

Als u lithium gebruikt, zorg er dan voor dat u de tekenen van een overdosis weet en houd het nummer voor gifbestrijding (1-800-222-1222) bij de hand in uw telefoon. Neem contact op met uw arts als u zich zorgen maakt over medicatie of voedselinteracties die kunnen optreden terwijl u lithium gebruikt.