Overzicht
Organofosfaten zijn een algemene klasse van insecticiden. Maar grote doses organofosfaten kunnen ook mensen en andere dieren schaden. Organofosfaatvergiftiging kan optreden wanneer u te lang of op een hoog niveau wordt blootgesteld.
Organofosfaten zijn typisch kleurloze tot bruine vloeistoffen bij kamertemperatuur. Sommige zijn ongeparfumeerd, terwijl andere een fruitachtige geur hebben.
Onderzoekers zeggen dat maar liefst 25 miljoen landarbeiders in de ontwikkelingslanden ten minste één aflevering van organofosfaatvergiftiging per jaar hebben. Het wordt met meer frequentie gezien in gebieden waar beperkte toegang is tot insectendodende uitrusting, zoals pakken en ademhalingsapparatuur.
Het gebruik van organofosfaten door terroristen is zeldzaam, maar het is gebeurd. Sarin, een organofosfaatgif, is met opzet twee keer gebruikt bij terroristische aanslagen in Japan.
Wat zijn de symptomen van organofosfaatvergiftiging?
Organofosfaatvergiftiging kan van korte of lange duur zijn. Het kan worden veroorzaakt door grote of kleine doses. Hoe langer de blootstelling en hoe groter de dosis, hoe toxischer de effecten. De symptomen kunnen binnen enkele minuten of uren na blootstelling optreden.
Milde blootstelling aan organofosfaat kan leiden tot:
- vernauwde, nauwkeurig vastgestelde leerlingen
- verminderde, wazig zicht
- stekende ogen
- loopneus
- waterige ogen
- overtollig speeksel
- glazige ogen
- hoofdpijn
- misselijkheid
- spier zwakte
- spiertrekkingen
- agitatie
Matige tekenen van blootstelling aan organofosfaat zijn onder andere:
- zeer versmalde leerlingen
- duizeligheid
- desoriëntatie
- hoesten en piepen
- niezen
- moeite met ademhalen
- kwijlen of overmatig slijm
- spiertrekkingen en tremoren
- spier zwakte
- vermoeidheid
- ernstig overgeven en diarree
- onvrijwillig urineren en ontlasting
Noodsignalen van organofosfaatvergiftiging omvatten:
- zeer versmalde leerlingen
- verwarring
- agitatie
- krampen
- overmatige lichaamsafscheidingen, waaronder zweet, speeksel, slijm en tranen
- onregelmatige hartslag
- ineenstorting
- ademhalingsdepressie of arrestatie
- coma
Wat zijn de complicaties van organofosfaatvergiftiging?
Organofosfaatvergiftiging kan verschillende ernstige complicaties veroorzaken. Waaronder:
- stofwisselingsstoornissen, zoals hyperglycemie (hoge bloedsuikerspiegel) en glycosurie (overtollige suiker in urine)
- diabetische ketoacidose, waarbij uw bloed overmatige bloedzuren produceert
- pancreatitis of ontsteking van de pancreas
- kanker
- neurologische problemen, zoals spierzwakte en spiertrekkingen, slechte concentratie, slecht geheugen en posttraumatische stressstoornis
- vruchtbaarheidsproblemen
- verlamming
Complicaties hebben de neiging om langer te verergeren en intensiever te worden blootgesteld aan organofosfaten.
Wat veroorzaakt organofosfaatvergiftiging?
De mensen die het grootste risico lopen door onbedoelde organofosfaatvergiftiging zijn mensen die op of in de buurt van boerderijen wonen of werken. U kunt ook organofosfaatvergiftiging krijgen door besmet voedsel of water te consumeren. De meest voorkomende onbedoelde blootstellingsroutes zijn door ademhaling en contact met de huid.
Mensen die opzettelijk zichzelf blootstellen aan organofosfaten hebben de neiging om het in te ademen en het in te nemen. Deze geconcentreerde, hoge doses zijn vaak dodelijk.
Hoe wordt de diagnose organofosfaatvergiftiging gediagnosticeerd?
Als u vermoedt dat u bent blootgesteld aan een of ander schadelijk chemisch preparaat, zal uw arts proberen vast te stellen welke van invloed is op u. Er zijn subtiele verschillen tussen de effecten van verschillende soorten vergiften. Organofosfaatvergiftiging onderscheidt zich van andere soorten vergiftiging door een zeer snel begin van symptomen.
Als u symptomen van organofosfaatvergiftiging heeft, probeert uw arts te bepalen hoe ernstig u bent blootgesteld. Ze zullen dit doen door bloed- en urinetests.
Hoe wordt organofosfaatvergiftiging behandeld?
Het eerste doel van het behandelen van noodgevallen is stabilisatie. Hulpverleners in noodgevallen zullen:
- ontsmet je lichaam om verdere blootstelling te voorkomen
- stabiliseer je ademhaling
- gebruik intraveneuze vloeistoffen om uw toxinesysteem te spoelen
In niet-spoedeisende gevallen zullen zorgverleners nog steeds een aantal ondersteunende therapie toedienen. Ze zullen goed op je ademhaling letten. De ademhalingsfunctie wordt verzwakt door blootstelling aan organofosfaat.
Artsen kunnen een medicijn genaamd atropine toedienen om uw ademhaling te stabiliseren. Ze kunnen ook pralidoxime toedienen, wat neuromusculaire problemen kan verlichten. In ernstige gevallen schrijven artsen vaak benzodiazepines voor om epileptische aanvallen te voorkomen of te stoppen.
Als u in kleine doses aan organofosfaten bent blootgesteld en niet in het ziekenhuis hoeft te worden opgenomen, kunt u een lage dosis atropine aan uzelf toedienen met een commercieel voorbereide injectie:
| Leeftijd en gewicht | Dosis |
| volwassenen en kinderen die meer dan 90 kilo wegen (41 kilogram) | 2 milligram (mg) |
| kinderen met een gewicht van 42 tot 90 pond (19 tot 41 kilogram) | 1 mg |
| kinderen met een gewicht van minder dan 42 pond (19 kilogram) | 0,5 mg |
Een injectie van 10 mg diazepam wordt aanbevolen voor mensen die worden blootgesteld aan chemische aanvallen van organofosfaten.
Wat zijn de vooruitzichten voor organofosfaatvergiftiging?
Organofosfaatvergiftiging is een ernstige medische aandoening, hoe klein de dosis ook is. Lange belichtingen met een hoge intensiteit zijn de meest zorgwekkende. Raadpleeg meteen een arts als u denkt dat u bent blootgesteld aan organofosfaatchemicaliën. Zoek onmiddellijk een noodbehandeling als u ernstige vergiftigingsverschijnselen vertoont.
Bel 911 of vraag direct medische hulp als u of iemand die u kent zelfmoord heeft gepleegd met organofosfaten of een andere methode. Als jij of iemand die je kent denkt aan zelfmoord, bel dan de National Suicide Prevention Lifeline op 1-800-273-8255. Als je veilig kunt voorkomen dat iemand zelfmoord probeert te plegen, doe dat dan en breng ze meteen naar een ziekenhuis.
