Wat is een spiraalbreuk?
Een spiraalvormige breuk, ook bekend als torsiefractuur, is een type complete breuk. Het ontstaat door een roterende, of draaiende kracht.
Complete fracturen worden gecategoriseerd op basis van de manier waarop het bot breekt. Categorieën omvatten:
- dwars
- schuin
- lengte-
- fijngemaakt
- spiraal
Het resulteert echter altijd in het scheiden van het bot in twee afzonderlijke stukken.
Bij een spiraalvormige breuk lijkt het gebroken bot op een kurkentrekker of een wenteltrap, omdat de breuk schuin over een bot gebeurt dat langer is dan breed.
Om een bot op deze manier te breken, wordt de kracht die resulteert in de pauze meestal beschouwd als hoge energie, wat betekent dat het wordt veroorzaakt door een grote kracht.
Een spiraalvormige breuk kan verplaatst of stabiel zijn. Bij een verplaatste breuk staan de delen van het bot bij de breuk niet meer correct op één lijn. Bij een stabiele breuk staan de delen van het bot op een rij en zijn amper misplaatst.
Wat zijn de symptomen van een spiraalbreuk?
Het meest voorkomende en voor de hand liggende symptoom van een spiraalbreuk is pijn in het gewonde gebied. Het type pijn hangt af van de ernst van de verwonding. Mensen hebben de pijn gekenmerkt als saai, zwaar en pijnlijk.
Er kan ook zijn:
- botstijfheid
- beperkt bereik van beweging
- zwelling en roodheid
- tederheid
In het geval van een open fractuur - een breuk waarbij de huid breekt - kunt u naast bloedingen ook gekartelde botten en botfragmenten zien.
Wat zijn de oorzaken van een spiraalbreuk?
Spiraalvormige fracturen kunnen optreden wanneer een extremiteit, zoals je voet, wordt geplant terwijl je lichaam in beweging blijft. Deze zijn meestal het gevolg van sportblessures of vallen van een korte afstand. Hoewel spiraalbreuken kunnen voorkomen in elk lang bot, worden ze meestal aangetroffen in het scheenbeen.
Wanneer deze fracturen optreden bij kinderen in de voorschoolse leeftijd, worden ze breuken van de peuter genoemd. De breuken van de peuter zijn een veel voorkomend teken van fysieke mishandeling omdat ze het gevolg zijn van schokken of krachtig draaien van een ledemaat. Greenstick-fracturen zijn een ander veelvoorkomend type fractuur dat bij kinderen voorkomt, vanwege de zachtheid van hun botten.
Spiraalvormige fracturen komen het meest waarschijnlijk voor in deze botten:
- scheenbeen of scheenbeen
- fibula, of het korte bot in uw kuit dat parallel is aan het scheenbeen
- talus, gelegen in je enkel tussen de tibia en fibula
- dijbeen of dijbeen
- humerus of het bot in uw bovenarm
- botten in je vingers
Hoe wordt een spiraalbreuk gediagnosticeerd?
In het geval van een spiraalbreuk, is het belangrijk dat u uw arts precies vertelt hoe de verwonding is gebeurd, omdat dit hen kan helpen het soort breuk dat u heeft te bepalen.
Uw arts zal een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren, met de nadruk op het getroffen gebied. Ze zullen controleren op duidelijke onregelmatigheden door zowel naar de ledemaat te kijken en deze te voelen, zoals:
- breekt in je huid
- blauwe plekken
- tederheid
- onbestendigheid
Als uw arts vindt dat dit nodig is, ondergaat u röntgenfoto's en een CT-scan.
Röntgenfoto's kunnen bevestigen dat het bot is gebroken en laten zien of de breuk verdrongen of stabiel is. CT-scans kunnen uw arts laten zien als er schade is aan nabijgelegen gewrichten en aanvullende informatie verstrekken over de fractuur.
Hoe wordt een spiraalbreuk behandeld?
Vanwege de manier waarop een spiraalbreuk optreedt, heeft het resulterende gebroken bot meestal gekartelde randen. Dit kan het genezingsproces bemoeilijken. Het is ook mogelijk dat de verwonding resulteert in losgemaakte botfragmenten, die de behandeling nog moeilijker kunnen maken. Om deze redenen zal de behandeling afhangen van de ernst van de pauze en of het bot verplaatst of stabiel is.
Behandeling voor een stabiele spiraalbreuk
Als de spiraalvormige fractuur stabiel is, zal de behandeling meestal inhouden dat het bot gedurende een periode van vier tot zes weken met een cast geïmmobiliseerd blijft. Een stabiele fractuur komt over het algemeen vaker voor bij kinderen.
Behandeling voor een verplaatste spiraalbreuk
Vanwege de gekartelde botten die een verplaatste spiraalbreuk kenmerken, is vaker dan niet een operatie nodig voor de behandeling.
Uw arts zal een zogenoemde open-reductie-operatie uitvoeren. In deze procedure wordt u onder algemene anesthesie gebracht. Vervolgens opent uw arts het getroffen gebied om de delen van het bot op zijn plaats te zetten.
Tijdens de operatie blijft uw arts de ernst van de verwonding beoordelen. Als er bijvoorbeeld schade is aan de omliggende spieren of bloedvaten, evalueert en behandelt uw arts deze verwondingen ook. Uw arts plaatst het gebroken bot opnieuw en plaatst het op zijn plaats met staven, pennen of schroeven, die allemaal permanent of tijdelijk kunnen zijn.
Herstel van een operatie
Na een open-reductieoperatie wordt een cast meestal op de ledemaat toegepast. Het wordt na een periode van enkele weken verwijderd.
Vooral in het geval van een operatie kan herstel nogal pijnlijk zijn. Van Ibuprofen (Advil) en andere niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen is aangetoond dat ze het genezingsproces vertragen. Als gevolg hiervan wordt paracetamol met codeïne vaker voorgeschreven.
Fysiotherapie kan een ander belangrijk onderdeel zijn van het genezen van uw fractuur. Vanwege het dragen van een cast, zul je waarschijnlijk wat kracht en bewegingsvrijheid verliezen. Je kunt ze terugwinnen in de aangedane ledematen door oefening en verschillende andere behandelingen.
Wat zijn de vooruitzichten voor een spiraalbreuk?
Botten groeien erg langzaam, dus veel spiraalbreuken hebben ongeveer vier tot zes maanden nodig om te genezen. Een snelle behandeling is belangrijk voor een goede genezing. Als u vermoedt dat u een spiraalvormige fractuur heeft, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts om te worden geëvalueerd.
