Hoe mensen te praten met mensen met verslaving of drugsstoornissen

Ons perspectief verschuiven van onszelf naar hen

Als het gaat om verslaving, komt het gebruik van mensen-eerste taal niet altijd ieders gedachten tegen. Sterker nog, het was pas kort geleden de mijne overgestoken. Enkele jaren geleden ondervonden veel goede vrienden verslaving en stoornissen in het gebruik van middelen. Anderen in onze uitgebreide vriendengroep hebben een overdosis gegeven en zijn overleden.

Voordat ik bij Healthline ging werken, werkte ik als personal care-assistent voor een gehandicapte vrouw gedurende het hele college. Ze heeft me zoveel geleerd en me uit mijn valide onwetendheid gehaald - me geleerd hoeveel woorden, hoe ogenschijnlijk klein ook, iemand kunnen raken.

Maar op de een of andere manier, zelfs toen mijn vrienden verslaafd raakten, kwam empathie niet zo gemakkelijk. Terugkijkend, was ik veeleisend, egocentrisch en soms gemeen. Dit is hoe een typisch gesprek eruit zag:

? Schiet je op? Hoeveel doe je? Waarom wil je mijn telefoontjes niet beantwoorden? Ik wil je helpen!?

? Ik kan niet geloven dat ze het opnieuw gebruiken. Dat is het. Ik ben klaar.?

? Waarom moeten ze zo'n junkie zijn ??

In die tijd had ik het moeilijk om mijn emoties van de situatie te scheiden. Ik was bang en geselde. Gelukkig is er sindsdien veel veranderd. Mijn vrienden stopten met het misbruiken van stoffen en kregen de steun die ze nodig hadden. Geen woorden kunnen uitdrukken hoe trots ik ben op hen.

Maar tot nu toe had ik niet echt nagedacht over mijn taal - en die van anderen - rond de verslaving. (En misschien helpt het ook om uit je vroege jaren 20 te komen. Ouderdom brengt wijsheid, toch?) Ik kruip in mijn daden, beseffend dat ik mijn ongemak heb gevoeld omdat ik wilde helpen.

Veel mensen stellen ook goed bedoelde gesprekken verkeerd. Bijvoorbeeld, als we zeggen,? Waarom doe je dit ?? we bedoelen echt,? Waarom doe je dit naar mij??

Deze beschuldigende toon stigmatiseert het gebruik ervan - het demoniseert het vanwege stereotypen, kleineert de feitelijke hersenveranderingen waardoor het moeilijk is om te stoppen. De overweldigende druk zetten we vervolgens op hen om beter te worden voor ons verzwakt het herstelproces eigenlijk.

Misschien heb je een geliefde die een stof of een alcoholverslaving had of momenteel ervaart. Geloof me, ik weet hoe moeilijk het is: de slapeloze nachten, de verwarring, de angst. Het is prima om die dingen te voelen, maar het is niet OK om hierop te reageren zonder een stap terug te doen en na te denken over je woorden. Deze taalkundige verschuivingen lijken in het begin misschien vreemd, maar hun effect is enorm.

Niet alles is een verslaving en niet alle 'verslavende' gedragingen zijn hetzelfde

Het is belangrijk om deze twee termen niet te verwarren, zodat we mensen met verslavingen volledig kunnen begrijpen en duidelijk kunnen spreken.

Veel mensen zijn mogelijk afhankelijk van een medicijn en realiseren zich dat niet. En het zijn niet alleen drugs op straat die afhankelijkheid en verslaving kunnen veroorzaken. Mensen die pijnstillers voorgeschreven hebben, kunnen afhankelijk worden van de medicijnen, zelfs als ze deze precies volgens hun arts gebruiken. En het is volledig mogelijk dat dit uiteindelijk tot verslaving leidt.

Laten we eerst vaststellen dat verslaving een medisch probleem is

Verslaving is een medisch probleem, zegt Dr. S. Alex Stalcup, medisch directeur van New Leaf Treatment Center in Lafayette, Californië.

? Al onze patiënten krijgen een overdosis kit op hun eerste dag. Mensen dachten eerst dat het griezelig was, maar we geven Epi-Pens aan mensen met allergieën en apparaten voor mensen die hypoglycemisch zijn. Dit medische apparaat is voor een medische ziekte ,? hij zegt. ? Het is ook een andere manier om dit expliciet te vermelden is een ziekte.?

Sinds New Leaf begon met het verstrekken van overdosiskits, zijn sterfgevallen ook afgewend, zegt Dr. Stalcup. Hij legt uit dat mensen die deze kits dragen, eigenlijk alleen met grote risicofactoren te maken hebben totdat ze beter worden.

Wat jij iemand met een verslaving noemt, kan oneerlijke vooroordelen met zich meebrengen

Bepaalde labels zijn geladen met negatieve connotaties. Ze reduceren de persoon tot een schaal van zijn vroegere zelf. Junkie, tweaker, drugsverslaafde, crackhead - met deze woorden wis je de mens met een geschiedenis en hoop, en laat je een karikatuur achter van het medicijn en alle vooroordelen die daarmee gepaard gaan.

Deze woorden doen niets om mensen te ondersteunen die hulp nodig hebben om weg te komen van de verslaving. In veel gevallen voorkomt het alleen dat ze het krijgen. Waarom zouden ze hun situatie bekend willen maken, als de samenleving hen zo hard beoordeelt? Wetenschap ondersteunt deze vooroordelen in een onderzoek uit 2010 waarin een denkbeeldige patiënt werd beschreven als een drugsverslaafde? of? iemand met een drugsverslaving? voor medische professionals.

Onderzoekers ontdekten dat zelfs medische professionals eerder geneigd waren de persoon verantwoordelijk te houden voor zijn aandoening. Ze hebben zelfs aanbevolen? Bestraffende maatregelen? wanneer ze werden bestempeld als een 'misbruiker'.? Maar de denkbeeldige patiënt met een? Middelenstoornis? Ze hebben niet zo hard geoordeeld en zouden zich waarschijnlijk minder gestoord voelen? voor hun acties.

Gebruik nooit labels

• junkies of verslaafden
• tweakers en crackheads
• dronkaards of alcoholisten
• "Misbruikers"

'Een persoon is een persoon is een persoon:' Labels zijn niet uw oproep om te maken

Maar hoe zit het wanneer mensen zichzelf als een junkie noemen? Of als alcoholist, zoals wanneer je je voorstelt in AA-vergaderingen?

Net zoals bij mensen met een handicap of gezondheidsproblemen, is het niet onze oproep om dit te doen.

? Ik ben duizend keer een junkie genoemd. Ik kan mezelf als een junk beschouwen, maar niemand anders is toegestaan. Ik mag ,? zegt Tori, een schrijver en voormalig heroïnegebruiker.

? Mensen gooien het rond? het laat je klinken als s *** ,? Tori gaat verder. ? Het gaat over je eigenwaarde ,? ze zegt. Er zijn woorden die mensen pijn doen - dikke, lelijke junkie.

Amy, een operations manager en voormalig heroïnegebruiker, moest de lastige culturele verschillen in balans brengen tussen haar eerste generatie zelf en haar ouders. Het was moeilijk en tot op de dag van vandaag nog steeds voor haar ouders om het te begrijpen.

? In het Chinees zijn er geen woorden voor 'drugs'. Het is gewoon het woord vergif. Dus het betekent letterlijk dat je jezelf vergiftigt. Wanneer je die harde taal hebt, maakt het iets ernstiger? ze zegt.

? Connotaties zijn belangrijk ,? Amy gaat verder. ? Je laat ze zich op een bepaalde manier voelen.?

? Taal definieert een onderwerp ,? zegt Dr. Stalcup. ? Er zit een enorm stigma aan vast. Het is niet zo als je denkt aan andere aandoeningen, zoals kanker of diabetes ,? hij zegt. ? Sluit je ogen en noem jezelf een drugsverslaafde. Je krijgt een spervuur ​​van negatieve visuele afbeeldingen die je niet kunt negeren ,? hij zegt.

? Ik voel hier sterk over? Een persoon is een persoon is een persoon? Dr. Stalcup zegt.

Zeg dit niet: ? Ze is een junkie.?

Zeg dit in plaats daarvan: ? Ze heeft een drugsverslaving.?

Hoe racisme en verslaving in de taal spelen

Arthur *, een voormalig heroïnegebruiker, deelde ook zijn gedachten over de taal rondom verslaving. ? Ik heb meer respect voor dope fiends ,? zegt hij en legt uit dat het een moeilijke weg is om te reizen en te begrijpen of je het zelf niet hebt meegemaakt.

Hij zinspeelt ook op racisme in de verslavingstaal - dat mensen van kleur worden geschilderd als verslaafd aan? Vies? drugs op straat versus blanke mensen afhankelijk van? schoon? voorgeschreven medicijnen. ? Mensen zeggen: 'Ik ben niet verslaafd, ik ben afhankelijk van een arts die het heeft voorgeschreven'? Arthur voegt eraan toe.

Misschien is het geen toeval dat er nu een groeiend bewustzijn en empathie is, omdat steeds meer blanke bevolkingsgroepen afhankelijkheid en verslavingen ontwikkelen.

Aan iedereen moet empathie worden gegeven - ongeacht ras, seksualiteit, inkomen of geloofsovertuiging.

We moeten ook streven naar het verwijderen van de voorwaarden? Schoon? en? vies? allemaal samen. Deze termen bevatten kleinerende moralistische ideeën dat mensen met verslavingen ooit niet goed genoeg waren - maar nu ze in herstel zijn en? Schoon? ze zijn? acceptabel.? Mensen met verslavingen zijn niet? Vies? als ze nog steeds gebruiken of als een medicijntest positief is voor gebruik. Mensen zouden zichzelf niet moeten omschrijven als? Schoon? om als mens te worden beschouwd.

Zeg dit niet: ? Ben je schoon ??

Zeg dit in plaats daarvan: ?Hoe gaat het??

Net als bij het gebruik van de term? Junkie? sommige mensen met gebruiksstoornissen kunnen de term 'schoon' gebruiken? om hun soberheid en herstel te beschrijven. Nogmaals, het is niet aan ons om hen en hun ervaring te labelen.

Verandering komt niet van de ene dag op de andere - we zijn allemaal bezig

? De realiteit is en blijft dat mensen dit onder het tapijt willen vegen? zegt Joe, een tuinarchitect en voormalig heroïnegebruiker. ? Het is niet alsof het 's nachts, in een week of in een maand zal veranderen? hij zegt.

Maar Joe legt ook uit hoe snel mensen zijn kan veranderen, zoals zijn familie deed toen hij met de behandeling begon.

Het lijkt misschien dat nadat een persoon zijn verslavingsziekte heeft overwonnen, alles in de toekomst prima zal zijn. Ze zijn tenslotte gezond. Wat wil iemand nog meer voor een geliefde? Maar het werk stopt niet voor de vorige gebruiker.

Zoals ze in sommige kringen zeggen, duurt het herstel een leven lang. Geliefden moeten beseffen dat dit het geval is voor veel mensen. Geliefden moeten weten dat ze zelf moeten blijven werken om ook een meer empathisch begrip te behouden.

? De nasleep van het zijn van een drugsverslaafde is soms het moeilijkste deel? legt Tori uit. ? Om eerlijk te zijn, mijn ouders begrijpen het nog steeds niet? [Hun taal] was gewoon heel technisch, medische taal, of dat ik een 'ziekte' had, maar voor mij was het vermoeiend ,? ze zegt.

Dr. Stalcup is het ermee eens dat de taalfamilies gebruiken absoluut noodzakelijk is. Hoewel het geweldig is om interesse te tonen in het herstel van je geliefde, benadrukt hij dat hoe jij doet het ertoe doet. Vragen over hun vooruitgang is niet hetzelfde als als je geliefde bijvoorbeeld diabetes heeft.

Bij verslaving is het belangrijk om de persoon en zijn privacy te respecteren. Een manier waarop Dr. Stalcup zich bij zijn patiënten meldt, is door hen te vragen: 'Hoe vervelend is u? Hoe is je interesse niveau ?? Hij legt uit dat verveling een grote factor is bij herstel. Als u zich aanmeldt met specifieke vragen die zijn afgestemd op de interesses van uw vriend, krijgt u inzicht in de persoon en voelt u zich meer op uw gemak en zorgt u voor meer comfort.

Zeg dit niet: ? Heb je de laatste tijd trek in ??

Zeg dit in plaats daarvan: ? Wat heb je gedaan, iets nieuws? Wil je dit weekend een wandeling maken?

Taal is wat compassie mogelijk maakt om te gedijen

Toen ik bij Healthline ging werken, begon een andere vriendin aan haar hersteltraject. Ze is nog steeds in behandeling en ik kan niet wachten om haar in het nieuwe jaar te zien. Nadat ik met haar had gesproken en een groepsbijeenkomst bij haar behandelcentrum had bijgewoond, weet ik nu dat ik al jaren verslavingen op een totaal verkeerde manier hanteer.

Nu weet ik wat ik, en andere mensen, beter kunnen doen voor hun dierbaren.

Houd respect, mededogen en geduld aan. Van de mensen die ik sprak over hun verslavingen, was de grootste afhaalmaaltijden de kracht van deze gevoeligheid. Ik zou het argument willen aanvoeren dat deze medelevende taal net zo belangrijk is als de medische behandeling zelf.

? Behandel ze hoe je behandeld wilt worden. Het veranderen van de taal opent deuren naar verschillende manieren om zich te gedragen ,? Dr. Stalcup zegt. ? Als we de taal kunnen veranderen, is dit een van de fundamentele dingen die moeten leiden naar acceptatie.?

Het maakt niet uit met wie je praat - of het nu mensen met gezondheidsproblemen betreft, mensen met een handicap, transgenders of niet-binaire mensen - mensen met verslavingen verdienen hetzelfde fatsoen en respect.

Taal is wat dit mededogen mogelijk maakt om te gedijen. Laten we werken aan het verbreken van deze onderdrukkende ketens en zien wat een meedogenloze wereld in petto heeft allemaal van ons. Door dit te doen, helpen we niet alleen onszelf, maar helpen onze geliefden ook echt de hulp die ze nodig hebben.

Het gedrag van een persoon met een stoornis in verband met de werking van een werkzame stof kan u genezen niet wil medelevend zijn. Maar zonder mededogen en empathie, zal alles wat we achterlaten een wereld van pijn zijn.

* Naam is gewijzigd op verzoek van de geïnterviewde om de anonimiteit te behouden.

Een heel speciaal dank aan mijn vrienden voor het geven van me begeleiding en hun tijd om een ​​aantal moeilijke vragen te beantwoorden. Ik houd van jullie allemaal. En heel erg bedankt aan Dr. Stalcup voor zijn ernst en toewijding. - Sara Giusti, copy editor bij Healthline.

Welkom bij? Hoe menselijk te zijn? een serie over empathie en hoe mensen voorop te stellen. Verschillen mogen geen krukken zijn, het maakt niet uit welke doos de maatschappij voor ons heeft getrokken. Leer over de kracht van woorden en vier de ervaringen van mensen, ongeacht hun leeftijd, etniciteit, geslacht of staat van zijn. Laten we onze medemensen door respect verheffen.