Wat is atriale fibrillatie?
Atriale fibrillatie (AFib) is een hartaandoening die ervoor zorgt dat de bovenste kamers van het hart (bekend als de atria) trillen. Dit trillen voorkomt dat het hart effectief pompt. Normaal gaat bloed van een atrium naar het ventrikel (onderste kamer van het hart), waar het naar de longen wordt gepompt of naar de rest van het lichaam. Wanneer het atrium trilt in plaats van te pompen, kan een persoon het gevoel hebben dat zijn hart is geklapt of een slag heeft overgeslagen. Het hart kan heel snel kloppen. Ze kunnen misselijk, kortademig en zwak zijn.
Naast de hartsensaties en hartkloppingen die met AFib gepaard kunnen gaan, lopen mensen een groter risico op bloedstolsels. Wanneer het bloed niet zo goed pompt, is het bloed dat in het hart afslaat meer vatbaar voor stolsel. Stolsels zijn gevaarlijk omdat ze een beroerte kunnen veroorzaken. Volgens de American Heart Association heeft naar schatting 15 tot 20 procent van de mensen met een beroerte ook AFib.
Medicijnen en andere behandelingen zijn beschikbaar voor mensen met AFib. De meesten zullen de toestand beheersen, niet genezen. Het hebben van AFib kan ook het risico van een persoon op hartfalen vergroten. Uw arts kan een cardioloog aanbevelen als hij of zij denkt dat u AFib heeft.
Wat is de prognose voor een persoon met AFib?
Volgens Johns Hopkins Medicine hebben naar schatting 2,7 miljoen Amerikanen AFib. Zoals eerder vermeld, heeft maar liefst een vijfde van alle mensen met een beroerte AFib. Daarom nemen de meeste mensen ouder dan 65 jaar met AFib ook een bloedverdunner om de kans op complicaties zoals een beroerte te verkleinen. Dit verbetert de algehele prognose voor mensen met AFib.
Op zoek naar een behandeling en het regelmatig houden van doktersbezoeken kan uw prognose doorgaans verbeteren als u AFib heeft. Volgens de American Heart Association (AHA) krijgt 35 procent van de mensen die geen behandeling krijgen voor AFib een beroerte. De AHA waarschuwt mensen dat een AFZ-episode zelden dodelijk is. Deze episodes kunnen echter bijdragen aan andere complicaties, zoals beroerte en hartfalen, die dodelijk zijn.
Kort gezegd, het is mogelijk dat AFib de levensduur van een persoon beïnvloedt. Dit komt vooral omdat het een disfunctie in het hart vertegenwoordigt die moet worden aangepakt. Er zijn echter veel behandelingen beschikbaar die een persoon met AFib kunnen helpen om hun symptomen onder controle te houden en het risico op ernstige gebeurtenissen, zoals een beroerte en hartfalen, te verminderen.
Welke complicaties kunnen optreden met AFib?
De twee belangrijkste complicaties geassocieerd met AFib zijn beroerte en hartfalen. Het verhoogde risico op bloedstolling kan betekenen dat een stolsel uit je hart kan breken en naar je hersenen kan reizen. Het risico op een beroerte is hoger als u de volgende risicofactoren heeft:
- suikerziekte
- hartfalen
- hoge bloeddruk
- geschiedenis van een beroerte
Als u AFib heeft, overleg dan met uw arts over uw individuele risico op een beroerte en over eventuele stappen die u kunt nemen om te voorkomen dat u een beroerte krijgt.
Hartfalen is een andere, meer voorkomende complicatie geassocieerd met AFib. De trillende hartslag en hartslag die buiten de tijd kloppen, kunnen ervoor zorgen dat het hart harder moet werken om effectiever te pompen. Na verloop van tijd kan dit resulteren in hartfalen. Dit betekent dat het hart moeite heeft met het circuleren van voldoende bloed om aan de behoeften van uw lichaam te voldoen.
Hoe wordt AFib behandeld?
Er bestaan veel behandelingen voor AFib die variëren van orale medicatie tot chirurgie. Ten eerste is het belangrijk om te bepalen wat de AFib in de eerste plaats veroorzaakt. Bijvoorbeeld, aandoeningen zoals slaapapneu of schildklieraandoeningen kunnen AFib veroorzaken. Als een arts behandelingen kan voorschrijven om de onderliggende aandoening te corrigeren, kan uw AFib hierdoor verdwijnen.
medicijnen
Veel mensen met AFib nemen geneesmiddelen die het hart helpen om een normaal tempo en ritme te behouden. Voorbeelden zijn:
- amiodarone (Cordarone)
- digoxine (Lanoxin)
- dofetilide (Tikosyn)
- propafenon (Rythmol)
- sotalol (Betapace)
Artsen kunnen ook bloedverdunnende medicijnen voorschrijven om het risico op het ontwikkelen van een stolsel dat een beroerte kan veroorzaken, te verkleinen. Voorbeelden van deze medicijnen zijn:
- apixaban (Eliquis)
- dabigatran (Pradaxa)
- rivaroxaban (Xarelto)
- warfarin (Coumadin, Jantoven)
Artsen kunnen ook medicijnen voorschrijven om uw hart idealiter te cardiovert (herstel uw hart naar normaal ritme). Sommige van deze geneesmiddelen worden intraveneus toegediend, terwijl andere via de mond worden ingenomen. Als uw hart zeer snel begint te kloppen, kan uw arts u in een ziekenhuis opnemen totdat de geneesmiddelen uw hartslag onder controle hebben.
cardioversie
Voor anderen is de oorzaak mogelijk onbekend of gerelateerd aan aandoeningen die het hart direct verzwakken. Als u gezond genoeg bent, kan uw arts een procedure aanbevelen met de naam elektrische cardioversie. Dit houdt in dat je je hart een elektrische schok geeft om het ritme te resetten. Tijdens deze procedure krijgt u kalmeringsmiddelen toegediend, zodat u zich meestal niet bewust bent van de shock. Soms zal uw arts bloedverdunnende geneesmiddelen voorschrijven of een procedure uitvoeren die een transesofageale echocardiogram (TEE) genoemd wordt vóór cardioversie om zeker te stellen dat er geen bloedstolsels in uw hart zijn die kunnen leiden tot een beroerte.
Chirurgische procedures
Als cardioversie of het nemen van medicijnen AFib niet onder controle heeft, kan een arts andere procedures aanbevelen. Dit kan een katheterablatie omvatten, waarbij een katheter door een slagader in de pols of lies wordt geregen. De katheter kan naar delen van het hart worden gericht die de elektrische activiteit verstoren. Een arts kan het kleine weefselgebied dat de onregelmatige signalen veroorzaakt ableren of vernietigen.
Een andere procedure die de doolhofprocedure wordt genoemd, kan worden uitgevoerd in combinatie met openhartoperaties, zoals een hart-bypass of klepvervanging. Deze procedure omvat het creëren van littekenweefsel in het hart, zodat onregelmatige elektrische impulsen niet kunnen verzenden.
Sommige mensen hebben ook een pacemaker nodig om hun hart in het ritme te houden. Artsen kunnen een pacemaker implanteren na een ab-node-ablatie. Het AV-knooppunt is de belangrijkste pacemaker van het hart, maar kan onregelmatige signalen verzenden als een persoon AFib heeft. Artsen kunnen het weefsel waar de AV-knoop zich bevindt beschadigen en de pacemaker implanteren om correcte hartritmestelsignalen te verzenden.
Hoe kun je AFib voorkomen?
Het beoefenen van een hart-gezonde levensstijl is van vitaal belang wanneer u AFib heeft. Aandoeningen zoals hoge bloeddruk en hartaandoeningen kunnen het risico op AFib verhogen. Door je hart te beschermen, kun je mogelijk voorkomen dat de aandoening optreedt. Voorbeelden van stappen die u kunt ondernemen om AFib te voorkomen, zijn onder meer:
- Stop met roken.
- Eet een hart-gezond dieet met weinig verzadigd vet, zout, cholesterol en transvetten.
- Eet voedingsmiddelen die rijk zijn aan voedingsstoffen, waaronder volle granen, groenten, fruit en magere zuivel- en eiwitbronnen.
- Neem deel aan regelmatige lichaamsbeweging die u helpt een gezond gewicht te behouden voor uw lengte en frame.
- Laat uw bloeddruk regelmatig controleren en raadpleeg een arts als deze hoger is dan 140/90.
- Vermijd voedsel en activiteiten waarvan bekend is dat ze uw AFib activeren. Voorbeelden zijn het drinken van alcohol en cafeïne, het eten van voedingsmiddelen met mononatriumglutamaat (MSG) en intensieve lichaamsbeweging.
Het is echter mogelijk om al deze stappen te volgen en AFib niet te voorkomen. Een gezonde levensstijl zal echter uw algehele gezondheid en prognose verbeteren als u AFib wel heeft.
