Wat is degloving?
Degloving, ook wel avulsion genoemd, is een type ernstig letsel dat optreedt wanneer de bovenste lagen van uw huid en weefsel worden gescheurd van de onderliggende spier, het bindweefsel of het bot. Het kan elk lichaamsdeel beïnvloeden, maar het komt vaker voor in de benen. Deglovingverwondingen zijn vaak levensbedreigend. Dit komt omdat ze grote hoeveelheden bloedverlies en weefselsterfte met zich meebrengen.
Blijf lezen om meer te leren over dit type letsel en hoe het wordt behandeld.
Zijn er verschillende soorten degloving?
Er zijn twee hoofdtypen degloving. Ze staan bekend als open degloving en gesloten degloving.
Open degloving
Wanneer uw huid en weefsel wordt weggescheurd - spieren, botten of bindweefsel blootstellen - staat dit bekend als open degloving. In sommige gevallen kan de huid nog gedeeltelijk worden vastgemaakt als een flap in de buurt van de wond.
Open degloving blessures worden meestal veroorzaakt door:
- verkeersongelukken
- ongevallen met industriële of landbouwmachines
- valt van hoogtes
- sport verwondingen
- dierenbeten
De meest voorkomende gebieden voor open deglovingverwondingen zijn de:
- benen
- torso
- hoofdhuid
- gezicht
Ze kunnen echter elk lichaamsdeel beïnvloeden, inclusief de vingers, armen of voeten.
Open degloving blessures zijn serieus. Ze hebben noodhulp nodig om bloedverlies te verminderen en infectie te voorkomen.
Gesloten degloving
Gesloten deglovingletsels zijn niet altijd zichtbaar. Dit maakt het voor artsen moeilijker om een diagnose te stellen. In sommige gevallen kunnen ze een blauwe plek veroorzaken, maar dit is meestal het enige zichtbare symptoom. Een evaluatie uit 2017 schatte dat tot een derde van de mensen met gesloten degloving blessures een vertraagde diagnose kan hebben.
Veel gesloten deglovingletsels hebben te maken met een kracht die de bovenste laag van huid en weefsel van dieper gelegen weefsels scheidt, waardoor er een ruimte onder de huid overblijft. Deze ruimtes staan bekend als Morel-Lavall? E laesies. De laesies kunnen zich vullen met lymfevloeistof, bloed en vet.
Ondanks hun verschillende uiterlijk worden gesloten deglovingblessures veroorzaakt door dezelfde soorten ongevallen die leiden tot open deglovingverwondingen.
Gesloten degloving-letsels komen het meest voor op de bovenkant van het heupbot in een gebied dat de trochanter major wordt genoemd. Ongeveer 60 procent van deze letsels betreft de grotere trochanter, volgens de beoordeling van 2017. Andere gemeenschappelijke gebieden zijn de:
- torso
- zitvlak
- onderste rug
- schouderbladen
- knieën
De meeste artsen diagnosticeren gesloten deglovingverwondingen met behulp van een MRI-scan, die Morel-Lavall®-laesies kan detecteren.
Hoe wordt het behandeld?
De behandeling voor degloving van letsels is afhankelijk van het type, de ernst en de locatie van de verwonding. Ze gaan ook vaak gepaard met andere ernstige verwondingen, zoals gebroken botten, die een spoedbehandeling vereisen.
De beschikbaarheid van geavanceerde traumabehandeling is ook een factor. Niet alle alarmcentrales hebben mogelijk de expertise voor complexe huidreparatie.
Open degloving blessures
Het behandelen van open deglovingletsels hangt af van zowel de omvang van de verwonding als van de ziekenhuishulpmiddelen. Niet alle spoedafdelingen zijn uitgerust om complexe huidreparaties aan te kunnen. Mogelijk moet u worden overgebracht naar een nabijgelegen traumacentrum voor een meer geavanceerde behandeling.
Afhankelijk van de hoeveelheid resterende huid en het type letsel, omvatten de behandelingsopties:
- opnieuw bevestigen van de huid
- huidtransplantaties met huid van andere delen van het lichaam
- opnieuw bevestigen van een vinger of teen
- amputatie
Al deze opties vereisen meestal meerdere operaties. Mogelijk moet u dagen of weken in het ziekenhuis blijven, afhankelijk van de verwonding. Mogelijk moet u ook fysiotherapie volgen om het geblesseerde lichaamsdeel terug te krijgen.
In sommige gevallen heeft een kleine deglovingblessure alleen een grondige reiniging nodig en sommige verbandmiddelen om het te helpen genezen.
Gesloten degloving
Het behandelen van gesloten deglovingletsels hangt ook af van de omvang van de verwonding. Voor minder belangrijke gevallen heeft u waarschijnlijk een combinatie van compressieverbanden, fysiotherapie en rust nodig.
Voor ernstigere gevallen omvatten de behandelingsopties:
- het afvoeren van alle opgebouwde vloeistof uit de laesie
- het verwijderen van dood weefsel
- sclerotherapie, waarbij bloedvaten worden ingespoten met medicijnen om deze te laten krimpen
Zijn er complicaties?
Ontstekingverwondingen zijn op zich erg ernstig, maar ze brengen ook een groot infectierisico met zich mee, omdat het vaak zeer diepe wonden zijn. Om uw risico te minimaliseren, moet u een medische noodbehandeling inschakelen zodat de wond grondig wordt gereinigd. Als u herstelt, moet u uw arts vertellen als u een van de volgende symptomen heeft:
- roodgekleurde randen rond de wond
- zwelling van de wond
- lekt rond de wond, vooral als het geel is of slecht ruikt
- koorts
- pijn in het lichaam
Onbehandelde gesloten degloving letsels kunnen ook leiden tot ernstige weefselsterfte.
Wat zijn de vooruitzichten?
Degloving blessures zijn ernstig en soms fataal. Vroegtijdige behandeling is essentieel om infecties te voorkomen. De behandeling vereist meestal een verlengd verblijf in het ziekenhuis en verschillende operaties, gevolgd door enkele maanden fysiotherapie.
