Overzicht
Als het gaat om de overdracht van HIV, is het belangrijk om te weten naar welke vroege symptomen moet worden gekeken. Vroegtijdige detectie van HIV kan helpen zorgen voor een snelle behandeling om het virus onder controle te houden en de progressie naar HIV-fase 3 te voorkomen. Stadium 3 HIV is beter bekend als AIDS.
Een vroege behandeling met antiretrovirale geneesmiddelen maakt het virus ook niet detecteerbaar, wat overdracht naar andere mensen kan voorkomen.
Vroege symptomen van HIV
De vroege tekenen van HIV kunnen verschijnen als symptomen die lijken op die veroorzaakt door de griep. Deze kunnen zijn:
- hoofdpijn
- koorts
- vermoeidheid
- gezwollen lymfeklieren
- keelpijn
- lijster
- uitslag
- spier- en gewrichtspijn
- zweren in de mond
- zweren op de geslachtsorganen
- Nacht zweet
- diarree
Vroege HIV-symptomen ontstaan over het algemeen binnen een tot twee maanden na de overdracht, hoewel ze al binnen twee weken na de blootstelling kunnen aankomen, aldus HIV.gov. Bovendien kunnen sommige mensen geen vroege symptomen ervaren nadat ze HIV hebben gecontracteerd. Het is belangrijk om te onthouden dat deze vroege HIV-symptomen ook geassocieerd zijn met veelvoorkomende ziekten en gezondheidsproblemen. Om zeker te zijn van de HIV-status, overweeg dan om met een zorgverlener te praten over het testen van opties.
Het ontbreken van symptomen kan wel 10 jaar aanhouden. Dit betekent echter niet dat het virus verdwenen is. HIV is een behandelbare gezondheidstoestand. Maar onbehandeld, kan HIV doorgaan naar stadium 3, zelfs als er geen symptomen aanwezig zijn. Dat is waarom het zo belangrijk is om getest te worden.
Symptomen van AIDS
Symptomen die aangeven dat HIV mogelijk is gevorderd naar stadium 3, zijn onder meer:
- hoge koorts
- rillingen en nachtelijk zweten
- huiduitslag
- ademhalingsproblemen en aanhoudende hoest
- ernstig gewichtsverlies
- witte vlekken in de mond
- genitale pijnlijke plekken
- regelmatige vermoeidheid
- longontsteking
- geheugenproblemen
Fasen van HIV
Afhankelijk van de fase van HIV, kunnen de symptomen variëren.
De eerste fase van HIV staat bekend als acute of primaire HIV-infectie. Het wordt ook wel acuut retroviraal syndroom genoemd. Tijdens deze fase ervaren de meeste mensen veel voorkomende griepachtige symptomen die moeilijk te onderscheiden zijn van een maagdarm- of luchtweginfectie.
De volgende fase is de klinische latentietrap. Het virus wordt minder actief, hoewel het nog steeds in het lichaam aanwezig is. Tijdens deze fase ondervinden mensen geen symptomen terwijl de virale infectie op zeer lage niveaus vordert. Deze periode van latentie kan een decennium of langer duren. Veel mensen vertonen geen symptomen van HIV gedurende deze volledige periode van 10 jaar.
De laatste fase van HIV is fase 3. Tijdens deze fase is het immuunsysteem ernstig beschadigd en is het vatbaar voor opportunistische infecties. Zodra HIV zich in fase 3 ontwikkelt, kunnen symptomen die gepaard gaan met infecties duidelijk worden. Deze symptomen kunnen zijn:
- misselijkheid
- braken
- vermoeidheid
- koorts
Symptomen geassocieerd met HIV zelf, zoals cognitieve stoornissen, kunnen ook duidelijk worden.
Is er een periode dat het virus niet overdraagbaar is?
Hiv is overdraagbaar kort nadat het in het lichaam is geïntroduceerd. Tijdens deze fase bevat de bloedbaan een hoger hiv-niveau, waardoor het gemakkelijk kan worden doorgegeven aan anderen.
Omdat niet iedereen vroege symptomen van HIV heeft, is testen de enige manier om te weten of het virus is gecontracteerd. Een vroege diagnose stelt een seropositieve persoon ook in staat om met de behandeling te beginnen. Een juiste behandeling kan het risico van overdracht van het virus op hun seksuele partners elimineren.
Andere Overwegingen
Als het gaat om hiv-symptomen, onthoud dat het niet altijd hiv zelf is dat mensen zich misselijk voelen. Veel hiv-symptomen, met name de ernstigste, komen voort uit opportunistische infecties.
De ziektekiemen die verantwoordelijk zijn voor deze infecties worden over het algemeen op een afstand gehouden bij mensen met een intact immuunsysteem. Wanneer het immuunsysteem echter wordt aangetast, kunnen deze bacteriën het lichaam aanvallen en ziekte veroorzaken. Mensen die in het vroege stadium van HIV geen symptomen vertonen, kunnen symptomatisch worden en zich ziek gaan voelen als het virus vordert.
Getest worden
Hiv-tests zijn belangrijk, omdat een persoon met hiv die geen behandeling krijgt, het virus nog steeds kan overdragen, zelfs als ze geen symptomen hebben. Anderen kunnen het virus aan anderen onderwerpen door een uitwisseling van lichaamsvloeistoffen. De behandeling van vandaag kan echter het risico van overdracht van het virus op iemands HIV-negatieve seksuele partners effectief elimineren.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) kan antiretrovirale therapie leiden tot virale suppressie. Wanneer een seropositief persoon in staat is om een niet-detecteerbare virale lading te behouden, kunnen ze geen HIV overdragen aan anderen. Een niet-detecteerbare virale lading wordt door de CDC gedefinieerd als minder dan 200 kopieën per milliliter (ml) bloed.
Het nemen van een HIV-test is de enige manier om te bepalen of het virus in het lichaam aanwezig is. Er zijn risicofactoren bekend die de kans op HIV van een persoon vergroten. Mensen die bijvoorbeeld seks zonder condoom of gedeelde naalden hebben gehad, willen misschien overwegen om hun zorgverlener te laten testen.
