Wat is laterale flexie?
Flexie is de beweging van een verbinding die de hoek tussen het gewricht en het lichaamsdeel vergroot. Beweging van een lichaamsdeel aan de zijkant wordt laterale flexie genoemd.
Dit type beweging wordt vaak geassocieerd met de nek en de wervelkolom. Wanneer u bijvoorbeeld uw hoofd naar één van uw schouders beweegt of uw lichaam zijwaarts buigt, voert u een laterale flexie uit.
Ruggenmergmobiliteit en laterale flexie
De wervelkolom biedt centrale ondersteuning aan uw lichaam. Het beschermt je ruggenmerg en geeft je de flexibiliteit om vrij te buigen en rond te bewegen.
De wervelkolom bestaat uit 24 mobiele botten (wervels) in drie primaire segmenten:
- De cervicale wervelkolom bestaat uit de eerste zeven wervels die zich in je nek bevinden.
- De thoracale wervelkolom omvat de 12 wervels in uw bovenrug.
- De resterende vijf wervels in je onderrug vormen de lumbale wervelkolom.
Een probleem met een wervelschijf, wervel of zenuw kan de mobiliteit van de wervelkolom en het vermogen van een persoon om zijdelings te bewegen beïnvloeden.
Ruggenmergmobiliteit kan worden beïnvloed door een aantal aandoeningen of verwondingen, waaronder:
- verstuikingen
- stammen
- leeftijd
- hernia's
- gebroken wervels
Leer oefeningen om mobiliteit en flexibiliteit te verbeteren.
Hoe de laterale flexie van de wervelkolom wordt gemeten
Een hulpmiddel dat een goniometer wordt genoemd, wordt vaak gebruikt om het bereik van laterale flexie te bepalen. Deze tool meet nauwkeurig hoeken.
Om de laterale flexie van de wervelkolom te meten, plaatst een zorgverlener de goniometer boven uw sacrum, het driehoekige bot aan de basis van de wervelkolom, gelegen tussen de heupbeenderen van het bekken.
De zorgaanbieder positioneert de stationaire arm van de goniometer loodrecht op de vloer en de bewegende arm in lijn met uw wervelkolom.
Daarna buig je naar één kant zonder naar voren of naar achteren te buigen. Ze passen de bewegende arm dienovereenkomstig aan en noteren de resultaten in graden.
Vervolgens herhalen ze de meting aan de andere kant.
Het normale bewegingsbereik voor laterale flexie van het lendegebied is 40 tot 60 graden.
Oefeningen om laterale flexie te verbeteren
Een combinatie van stretching en oefening kan uw bewegingsbereik en flexibiliteit in uw zijwaartse bewegingen verbeteren. Het opnemen van laterale flexie in de juiste oefeningen kan je rompsterkte helpen verbeteren door je schuine en zijdelingse spieren te werken.
Zij- en heuprek
Probeer deze oefening om laterale flexibiliteit te verbeteren.
Hoe je dat doet:
- Ga staan met je voeten iets breder dan schouderbreedte uit elkaar.
- Gebruik gecontroleerde bewegingen om je rechterarm boven je hoofd te houden.
- Leun langzaam naar links. Houd je maag strak. Je moet de heup- en buikspieren voelen aangetrokken tijdens het leunen.
- Herhaal met de andere kant.
Lage rug stretch
De lage rug stretch kan je helpen de spanning in je onderrug te verminderen.
Hoe je dat doet:
- Plat op je rug liggen.
- Breng je linkerknie zo ver mogelijk naar je borst, leg je linkerhand op de buitenkant van je knie en draai je hoofd naar links.
- Druk met je linkerhand je linkerknie naar rechts over je borst. Houd je hoofd naar links gericht. Je zou je rug moeten voelen terwijl je draait.
- Herhaal met de andere kant.
Deze yogahoudingen zijn ook geweldig om je onderrug te strekken.
Hals rolt
Als je laterale flexie in je nek wilt verbeteren, probeer dan eens nekrollen.
Hoe ze te doen:
- Haal diep adem en ontspan je nekspieren.
- Plaats je kin op je borst.
- Rol je nek langzaam naar elke kant in een cirkel.
Afhalen
Laterale flexie omvat het buigen van een lichaamsdeel, voornamelijk je romp en nek, zijwaarts. Dit type beweging kan worden beïnvloed door rugblessures en andere aandoeningen.
U kunt uw zijwaartse mobiliteit verbeteren met rekoefeningen en oefeningen gericht op het vergroten van de flexibiliteit in uw rug.
Raadpleeg uw arts voordat u begint met een nieuw trainingsregime.
