Wat zijn de stadia van de ziekte van Alzheimer?

Een progressieve ziekte

De ontdekking dat jij of een geliefde de ziekte van Alzheimer heeft, kan een emotionele ervaring zijn. Of je nu een familielid bent of iemand met de aandoening, deze voortschrijdende ziekte zal langzaam invloed hebben op je dagelijkse leven. De eerste stap naar het beheer ervan is om meer te weten te komen over Alzheimer, van de voortgang tot de behandelingsmogelijkheden.
De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie, een algemene term voor een afname van de geestelijke vermogens. Bij de ziekte van Alzheimer ervaart iemand een afname van zijn mogelijkheden om:

• onthouden
• denken
• rechter
• spreken of woorden vinden
• probleem oplossen
• zichzelf uiten
• verhuizing

In de vroege stadia kan de ziekte van Alzheimer de dagelijkse taken verstoren. In de latere stadia zal iemand met Alzheimer afhankelijk zijn van anderen om basistaken uit te voeren. Er zijn in totaal zeven fasen geassocieerd met deze aandoening.

Er is nog geen remedie voor Alzheimer, maar behandeling en interventies kunnen de progressie helpen vertragen. Door te weten wat u van elke fase kunt verwachten, kunt u beter voorbereid zijn op wat komen gaat.

De algemene stadia van de ziekte van Alzheimer

De typische progressie van de ziekte van Alzheimer is:

Artsen gebruiken ook de zeven belangrijkste klinische fasen van Dr. Barry Resiberg van de? Global Deterioration Scale? om te helpen met de diagnose. Er is geen universeel overeengekomen staging-systeem, dus kunnen zorgaanbieders degene gebruiken die zij het meest kennen. Lees verder om meer te weten te komen over deze stadia en wat u kunt doen om iemand met progressieve Alzheimer te helpen.

Preklinische Alzheimer of geen verzwakking

U mag alleen weten over uw risico op de ziekte van Alzheimer als gevolg van familiegeschiedenis. Of uw arts kan biomarkers identificeren die uw risico aangeven.

Uw arts zal u vragen stellen over geheugenproblemen, als u een risico loopt op de ziekte van Alzheimer. Maar er zijn geen merkbare symptomen tijdens de eerste fase, die jaren of decennia kan duren.

Verzorger ondersteuning: Iemand in deze fase is volledig onafhankelijk. Ze weten misschien niet eens dat ze de ziekte hebben.

Zeer lichte beschadiging of normale vergeetachtigheid

De ziekte van Alzheimer treft vooral oudere volwassenen, ouder dan 65 jaar. Op deze leeftijd is het gebruikelijk om lichte functionele problemen zoals vergeetachtigheid te hebben.

Maar voor fase 2 van de ziekte van Alzheimer zal de achteruitgang sneller plaatsvinden dan mensen van dezelfde leeftijd zonder Alzheimer. Ze kunnen bijvoorbeeld vertrouwde woorden, de naam van een gezinslid of waar ze iets geplaatst hebben, vergeten.

Ondersteuning van zorgverleners: symptomen in fase 2 zullen de werk- of sociale activiteiten niet verstoren. Geheugenproblemen zijn nog steeds erg mild en zijn misschien niet zichtbaar voor vrienden en familie.

Milde stoornis of achteruitgang

De symptomen van Alzheimer zijn minder duidelijk tijdens fase 3. Terwijl de hele fase ongeveer zeven jaar duurt, zullen de symptomen langzaam duidelijker worden gedurende een periode van twee tot vier jaar. Alleen mensen die in deze fase dicht bij iemand staan, kunnen de tekens opmerken. De werkkwaliteit zal afnemen en ze hebben misschien problemen bij het aanleren van nieuwe vaardigheden.

Andere voorbeelden van fase 3-tekens zijn onder meer:

• verdwalen zelfs als je op een vertrouwde route reist
• het moeilijk vinden om de juiste woorden of namen te onthouden
• niet in staat zijn om te onthouden wat je net hebt gelezen
• geen nieuwe namen of mensen onthouden
• een waardevol voorwerp verliest of kwijtraakt
• afnemende concentratie tijdens testen

Uw arts of arts kan ook een intenser interview afleggen dan normaal om gevallen van geheugenverlies te ontdekken.

Ondersteuning van zorgverleners: in dit stadium kan iemand met Alzheimer hulp nodig hebben, vooral als ze complexe taken hebben. Ze kunnen lichte tot matige angst en ontkenning ervaren.

Milde ziekte van Alzheimer of matige achteruitgang

Fase 4 duurt ongeveer twee jaar en markeert het begin van de diagnosticeerbare ziekte van Alzheimer. U of uw geliefde zal meer moeite hebben met complexe maar alledaagse taken. Stemmingsveranderingen zoals terugtrekken en ontkenning zijn duidelijker. Verminderde emotionele respons komt ook vaak voor, vooral in een uitdagende situatie.

Nieuwe tekenen van achteruitgang die in fase 4 verschijnen, kunnen zijn:

• het verminderen van het bewustzijn van huidige of recente gebeurtenissen
• de herinnering aan persoonlijke geschiedenis verliezen
• problemen met het omgaan met financiën en rekeningen
• onvermogen om achterwaarts te tellen vanaf 100 bij 7s

Een clinicus zal ook zoeken naar een afname van gebieden die in fase 3 worden genoemd, maar sindsdien is er vaak geen verandering.

Ondersteuning voor zorgverleners: het is nog steeds mogelijk dat iemand de weersomstandigheden, belangrijke gebeurtenissen en adressen opmerkt. Maar ze kunnen hulp vragen bij andere taken, zoals het schrijven van cheques, het bestellen van eten en het kopen van boodschappen.

Matige dementie of matig ernstige achteruitgang

Fase 5 duurt ongeveer 1 1/2 jaar en vereist veel steun. Degenen die onvoldoende ondersteuning hebben, ervaren vaak gevoelens van woede en achterdocht. Mensen in deze fase onthouden hun eigen naam en naaste familieleden, maar belangrijke gebeurtenissen, weersomstandigheden of hun huidige adres kunnen moeilijk te herinneren zijn. Ze laten ook enige verwarring over tijd of plaats zien en hebben moeite om achteruit te tellen.

Ondersteuning door zorgverleners: zij hebben hulp nodig bij dagelijkse taken en kunnen niet langer zelfstandig wonen. Persoonlijke hygiëne en eten zullen nog geen probleem zijn, maar ze kunnen moeite hebben met het kiezen van de juiste kleding voor het weer of voor de financiën.

Matig ernstige Alzheimer

Tijdens fase 6 zijn er vijf identificeerbare kenmerken die zich in de loop van 2 1/2 jaar ontwikkelen.

6a. Kleren: Naast dat ze niet in staat zijn hun kleding te kiezen, heeft iemand met stadium 6 Alzheimer hulp nodig bij het correct aanbrengen ervan.

6b. Hygiëne: Een vermindering van de mondhygiëne begint en ze hebben hulp nodig bij het aanpassen van de watertemperatuur vóór het baden.

6c-6e. Toilet: In het begin zullen sommige mensen vergeten om papieren zakdoekjes weg te spoelen of weg te gooien. Naarmate de ziekte vordert, verliezen ze de controle over hun blaas en darmen en hebben ze hulp nodig met reinheid.

In deze fase is het geheugen veel erger, vooral rond actueel nieuws en gebeurtenissen in het leven. Achteruit tellen vanaf 10 zal moeilijk zijn. Je geliefde kan ook familieleden verwarren met andere mensen en persoonlijkheidsveranderingen vertonen. Ze kunnen ervaren:

• een angst om alleen te zijn
• friemelen
• frustratie
• schaamte
• verdenkingen
• paranoia

Ze kunnen ook beginnen te stotteren en raken hierdoor gefrustreerd. Het is belangrijk om door te gaan met counseling voor gedrags- en psychologische problemen.

Ondersteuning door de zorgverlener: hulp bij persoonlijke verzorging, van dagelijkse taken tot hygiëne, is in deze fase noodzakelijk. Ze kunnen overdag ook meer gaan slapen en 's nachts ronddwalen.

Ernstige Alzheimer

Er zijn subfasen in deze laatste fase, die elk ongeveer een tot anderhalf jaar duurt.

7a: Spraak is beperkt tot zes woorden of minder. Uw arts zal vragen tijdens het interview moeten herhalen.

7b: Spraak wordt slechts één herkenbaar woord.

7c: Snelheid is verloren.

7d: Ze kunnen niet zelfstandig rechtop zitten.

7e: Grimmige gezichtsbewegingen vervangen glimlach.

7F: Ze kunnen hun hoofd niet langer ophouden.

Lichaamsbewegingen worden stijver en veroorzaken hevige pijn. Ongeveer 40 procent van de mensen met de ziekte van Alzheimer vormen ook contracturen, of verkorting en verharding van spieren, pezen en andere weefsels. Ze zullen ook infantiele reflexen ontwikkelen zoals zuigen.

Verzorgerondersteuning: in dit stadium gaat het vermogen van het individu om te reageren op de omgeving verloren. Ze hebben hulp nodig bij bijna al hun dagelijkse taken, waaronder eten of bewegen. Sommige mensen raken tijdens deze fase onbeweeglijk. De meest voorkomende doodsoorzaak bij iemand met stadium 7 Alzheimer is longontsteking.

Lees meer: ​​De langetermijnvisie op de ziekte van Alzheimer "

Preventie en behandeling

Hoewel er geen genezing is voor Alzheimer, kunnen behandeling en preventie elke fase van de ziekte vertragen. Het doel van de behandeling is om de mentale functie en het gedrag te beheersen en de symptomen te vertragen.

Dieetveranderingen, supplementen, oefeningen voor lichaam en geest en medicijnen kunnen een positieve invloed hebben op de symptomen van de ziekte. Medicijnen helpen neurotransmitters te reguleren voor denk-, geheugen- en communicatievaardigheden. Maar deze medicijnen zullen de ziekte niet genezen. Na een tijdje zullen ze misschien niet werken. Iemand met Alzheimer moet mogelijk ook worden herinnerd aan het nemen van zijn medicatie.

Geneesmiddelen voor de ziekte van Alzheimer "

Het behandelen van gedragssymptomen met counseling en therapie kan iemand met de ziekte van Alzheimer ten goede komen. Hierdoor kunnen ze zich comfortabeler voelen en het proces voor hun zorgverleners verlichten.

Artsen schrijven soms antidepressiva en antivorstmiddelen voor om stemmings- en gedragsproblemen te beheersen.

Matige oefeningen zoals lopen kunnen ook de stemming verbeteren en andere voordelen bieden, zoals een gezonder hart, gewrichten en spieren. Maar vanwege geheugenproblemen mogen sommige mensen met Alzheimer alleen niet buiten het huis lopen of sporten.

Lees meer: ​​Alternatieve behandelingen voor de ziekte van Alzheimer "

Ondersteuning vinden

Zorgen voor iemand met de ziekte van Alzheimer is een geweldige taak. Je zult een scala aan emoties ervaren als een verzorger. U hebt hulp en ondersteuning nodig, evenals vrije tijd voor uw taken. Steungroepen kunnen u helpen bij het leren en uitwisselen van beste praktijken en strategieën voor het omgaan met moeilijke situaties.

Alzheimer is een progressieve ziekte, met mensen die gemiddeld vier tot acht jaar na diagnose leven. Het is gemakkelijker om ermee om te gaan als je weet wat je van elke fase van de ziekte kunt verwachten en als je hulp krijgt van familie en vrienden.