De kracht van mastectomie littekens

In de zomer van 2016 liep Paulette Leaphart meer dan 1.000 kilometer topless rond, in de buurt van haar borst met mastectomie en littekens.

? Ik wilde vrouwen die hun borsten verloren hebben laten zien dat we nog steeds vrouw zijn en niets hebben om je voor te schamen ,? Leaphart vertelde Healthline. ? Borsten definiëren ons niet. Het is onze kracht en moed en eigenwaarde die ons vrouwen maken.?

Leaphart voelde zich echter niet altijd positief over haar littekens. Toen ze werd gediagnosticeerd met late stadium borstkanker, onderging ze een dubbele borstamputatie met de hoop op een reconstructie operatie.

? Toen de dokter me vertelde dat ik geen reconstructie zou kunnen hebben omdat ik een zeldzame bloedziekte heb die de operatie riskant maakte, was ik er kapot van? Zei Leaphart. ? Eerst hebben ze mijn borsten geamputeerd en daarna hebben ze me niets gegeven om hen te vervangen. Ik voelde me als Frankenstein en ging in een diepe depressie.?

Ongeveer acht maanden na haar borstamputatie, zegt Leaphart dat ze een geestelijk aangedreven aha had? moment. Om aan haar verdriet te ontsnappen en een pauze te nemen in de postoperatieve kankerbehandeling, nam ze vier van haar vijf dochters mee naar het strand in haar woonplaats Biloxi, Mississippi.

? Het strand was altijd een toevluchtsoord voor mij als kind toen het echt moeilijk was. Terwijl ik daar zat te kijken hoe mijn meisjes speelden, kon ik de depressie voelen opstijgen, en toen sprak God tot mij. Hij zei: 'Trek je shirt uit en maak foto's,'? Zei Leaphart.

Dat is precies wat zij deed. ? Ik belde mijn dochters en vertelde hen dat ik mijn shirt uit zou doen en vroeg mijn 12-jarige om foto's te maken. Ik begon te poseren. Al snel had ik een menigte om me heen staan. Velen huilden, velen juichten en klapten, en velen praatten tegen me. Het gaf me kracht ,? ze zei.

Wat ik heb geleerd van mijn borstamputatie "

Met aanmoediging van haar dochter plaatste Leaphart de foto's op haar Facebook-pagina. Binnen een uur gingen de foto's viral met 100.000 views. De volgende dag groeiden ze tot 300.000, en uiteindelijk meldde Facebook dat 20 miljoen mensen uit 10 landen de foto's hadden bekeken.

? Dat is toen ik besloot om mijn littekens te omhelzen om meer goed te doen ,? Zei Leaphart.

Haar 1.034-mijl wandeling begon in Mississippi en eindigde in Washington, D.C. op haar 50ste verjaardag. Ze verbleef vier dagen in DC en sprak met het Congres over financiële lasten die borstkanker op vrouwen met zich meebrengt die geen verzekeringsdekking hebben of die onderverzekerd zijn.

? Ik was boos op het systeem en alle vrouwen die niet stierven vanwege kanker maar vanwege een gebrek aan financiële hulp om te betalen voor behandeling? Zei Leaphart.

Waarom meer vrouwen 'plat gaan'

Meer vrouwen zoals Leaphart kiezen voor reconstructiechirurgie, hetzij door keuze, hetzij om medische redenen. De beslissing om geen reconstructie te hebben wordt vaak 'plat gaan' genoemd? of? plat leven?

Volgens Breastcancer.org ontdekte een onderzoek uit 2014 dat ongeveer 56 procent van de vrouwen met mastectomieën ook een reconstructie had, 44 procent achterlatend zonder reconstructie.

Voor sommige vrouwen is de redenering medisch. Gezondheidscomplicaties zoals Leaphart's kunnen bijvoorbeeld de reconstructie riskant maken. Voor andere vrouwen is het gebrek aan ondersteuning, of dat betekent een gebrek aan voldoende verzekeringsdekking of het onvermogen om meer tijd vrij te maken om te herstellen van de reconstructie-operatie.

De kracht van inkt

Of ze nu kiezen voor wederopbouw of niet, veel vrouwen die borstamputatie krijgen, worden na hun operatie geconfronteerd met onzekerheid en zoeken naar oplossingen die hun zelfrespect vergroten. Voor sommigen komt die oplossing in de vorm van een tatoeage.

Bernadette McLaughlin had borstamputatie en reconstructie uitgevoerd op elk van haar borsten, zeven jaar uit elkaar. Negen jaar na haar tweede mastectomie- en reconstructie-operatie betekende een botte krachttrauma aan de ene kant dat de reconstructie moest worden verwijderd. Ze heeft twee jaar geprobeerd om het te vervangen, maar door een stafylokok infectie raakte ze de rest van de overgebleven borstspier en huid kwijt.

De inspirerende borstamputatie van onze lezers "

? Ik bleef achter met een vreselijk gehavende kist, concaaf en vol met bulten en bulten tegelijkertijd. Ik voelde me totaal misvormd ,? ze zegt.

Op zoek naar inspiratie, reikte ze via de sociale media uit naar Scout Willis - de dochter van Demi Moore en Bruce Willis - om te vragen naar Willis topless wandeling door de straten van New York City.

? Ik vroeg me af of ik zou worden gearresteerd in New Jersey als ik topless liep omdat ik geen borsten had. Verbazingwekkend genoeg schreef [Willis] terug en vroeg me haar een foto van mijn borst te sturen ,? McLaughlin zegt. ? [Ze] vertelde me over mastectomie tatoeages en verslaafd me via sociale media met vrijdag Jones.?

Na het leren over littekens bedekkende tatoeages van Jones, McLaughlin verbonden met P.ink, een non-profit organisatie die tattoo artiesten verbindt met overlevenden van borstkanker. Sinds 2013 hebben P.ink-evenementen tatoeëerders aangesloten bij vrouwen die op zoek zijn naar littekens, post-mastectomie-tatoeages. Op P.ink Days doneren de kunstenaars hun tijd en service aan de vrouwen.

McLaughlin werd geselecteerd voor de P.ink-dag van 2014 en koos voor een zwarte, bloemrijke wijnstok-tatoeage.

? Tijdens het proces voelde ik een explosie van verschillende emoties van absolute vreugde en opwinding tot angst voor pijn, maar nooit enige twijfel. Ik was vol vertrouwen in mijn beslissing om getatoeëerd te worden en in het talent van mijn artiest? ze zegt. Ze hield zo veel van haar tatoeage dat ze besloot om hem een ​​paar maanden later op haar borst te houden.

? Het is een keuze die net zo permanent is als de littekens? ze zegt. ? Mijn borsten kwijtraken was een keuze die me werd opgedrongen. De andere keuze was mijn leven verliezen. Ik nam de beslissing om voor mijn voortbestaan ​​te vechten.Ik kreeg de gelegenheid, een keuze, om me gelukkig te voelen door mijn reflectie in de spiegel door middel van tatoeage. En ik heb het genomen !?

De oprichter en directeur van P.ink, Noel Franus, zegt dat de P.ink Days van de organisatie in 25 steden meer dan 175 overlevenden en pre-overlevenden hebben geïnkt, vrouwen die kiezen voor mastectomie vanwege het grote risico op het ontwikkelen van borstkanker.

? Toen we met P.ink begonnen, was er geen verhoging van de kunstenaars die voldoende geschoold zijn om dit werk te doen? hij zegt. ? We wilden de genezingscultuur veranderen, en het eerste deel daarvan is om iedereen en hun moeder of zus dit als een haalbare derde optie te laten zien. Als reconstructie een optie is en geen reconstructie een tweede optie is, dan zijn borstamputaties een derde? hij zegt.

Shane Wallin is een van de go-to artiesten van Franus. Hij reist tussen zijn tattoo-winkels in San Diego, Californië en Minneapolis, Minnesota. Als tatoeëerder gedurende 23 jaar, heeft Wallin in 2012 zijn eerste mastectomaklant geïnkt.

? Effecten die het had op haar zelfvertrouwen waren zeer inspirerend voor mij. Haar tattoo kreeg een overweldigende respons op sociale media. Dit leidde tot mijn betrokkenheid bij P.ink ,? zegt Wallin, die nu vooral werkt met overlevenden van borstkanker.

Hoe deze komiek het stigma van mastectomie-littekens aanpakt "

? Wanneer je zo'n diepgaand effect op iemands zelfbeeld kunt hebben, is het gevoel onmetelijk. Het helpt om een ​​positieve heruitvinding te bieden, in plaats van littekens te zien als een harde herinnering aan een verschrikkelijke ervaring en je te verstoppen voor de spiegel? Wallin zegt. ? De geweldige vrouwen met wie ik werk, kunnen trots zijn om naar zichzelf te kijken en te genieten van hun visie op prachtige kunstwerken.?

Tatoeages voor mastectomie zijn echter niet voor iedereen. Op de vraag of ze zou overwegen er een te nemen, zei Leaphart dat ze het niet zou doen en dat ze leerde om haar littekens te omarmen.

? Ze vertellen mijn verhaal. Ik zou vandaag ook 'nee' zeggen tegen implantaten als ik ze kon krijgen. Ik heb geen borsten nodig als vrouw ,? ze zegt. ? Plus, borstkanker is niet mooi. Elke dag sterven er vrouwen aan deze ziekte. De schokwaarde die het zien van een vrouw zonder borsten met zich meebrengt, is onbetaalbaar. Vrouwen rennen om voor zichzelf te zorgen als ze de littekens zien.?