Begrijp me niet verkeerd, er zijn veel dingen die ik leuk vind aan het zijn van een Amerikaanse ouder. Het is tenslotte het land van de vrijen en ik ben altijd dankbaar te weten dat ik mijn kinderen hier kan opvoeden.
Maar dat betekent niet dat Amerikaanse opvoeding, zoals elke andere vorm van ouderschap, op geen enkele manier perfect is. Amerika heeft nog een lange weg te gaan om te leren hoe we het beste kunnen zorgen voor de ouders die deel uitmaken van ons geweldige land. We kunnen misschien een paar verbeteringen aanbrengen.
1. Veranderen van ons zwangerschapsverlof
Kijk, dit is echt geen twijfelachtig probleem meer. Elke deskundige, van economen van Harvard tot artsen en psychologen, weet dat een bepaald betaald ouderschapsverlof goed is voor iedereen.
Elk argument tegen betaald moederschaps- of ouderschapsverlof houdt gewoon niet langer stand. We weten nu dat betaald verlof de economie echt helpt, niet schaadt, door vrouwen te helpen terug te keren naar het personeelsbestand, door de kosten van het opleiden van nieuwe werknemers en omzet te verlagen en door moeders, baby's en gezinnen gezonder te houden.
En betaald ouderschapsverlof is belangrijk omdat het elke persoon kan helpen die ooit in een positie komt te zijn die vereist dat ze voor een geliefde zorgen in een tijd van nood. Niet alle mensen worden bijvoorbeeld ouders, maar sommige mensen hebben mogelijk tijd nodig om te zorgen voor een ziek familielid, een ouder wordende ouder of zichzelf. Het wordt leven genoemd.
2. De constante schuldgevoelens trip
Dit is aan ons allemaal om aan te pakken, omdat er geen nationaal beleid of wetgeving is die noodzakelijkerwijs de manier waarop we over ouderschap denken, kan veranderen. Maar het opvoeden van de moderne tijd lijkt vol te zitten met heel veel schuldgevoelens.
Terwijl onze ouders misschien nooit hebben gedacht om ons hele dagen achter elkaar naar buiten te schoppen of ons een gevarieerd assortiment met chemicaliën beladen voedsel uit blikken te serveren, moeten we ons als ouders zorgen maken over elke seconde van elke dag.
Van hoe onze kinderen slapen, tot hoe vers en voedzaam en hun ontbijt gentechvrij is, tot hoeveel we eraan werken hoeveel schermtijd schadelijk is, lijkt het alsof elke stap van het ouderschap met gevaar wordt uitgevoerd.
Eerlijk gezegd is het gemakkelijk om je schuldig te voelen over goed, alles. Maar wie helpt dat eigenlijk? Het is tijd om een einde te maken aan schuldgevoelens.
3. De focus op prestaties
Wij Amerikanen houden ervan zich voldaan te voelen, wat het ook betekent. We worden gedreven door individualisme en geld en alle glimmende dingen die we kunnen verzamelen in onze cv's.
Maar dat vertaalt zich niet noodzakelijk in geluk. Het is een lastig koord om te navigeren, maar hopelijk kan de nieuwe generatie ouders erachter komen hoe ze motivatie, succes en geluk in evenwicht brengen voor de eenvoudige dingen in het leven.
4. Het gebrek aan vrije tijd
Deze gaat beide kanten op, zowel om kinderen meer ongestructureerde tijd te geven als verrassend genoeg om meer tijd zonder kinderen volwassen te krijgen. Wist je dat de huidige full-time werkende ouders, zowel moeders als vaders, meer tijd met hun kinderen doorbrengen dan voltijds thuiswonende moeders in het clich? D? Leave It to Beaver-tijdperk?
Dus maakt niet uit hoeveel je denkt dat je je kinderen pijn doen door niet elke seconde van elke dag met hen doorbrengen, de waarheid is, je doet het beter dan je denkt. Dus neem een date-avond, verstop uw kinderen in de kast met een halve liter ijs of verban ze naar de kelder. Jullie zullen allemaal beter af zijn.
5. Het idee dat we alles alleen moeten doen
Ik weet niet zeker of ik hier ooit echt voorbij kan komen, maar het is waarschijnlijk het meest uitdagende aspect van Amerikaans ouderschap. Omdat het zo is, zo moeilijk om het gevoel te hebben dat je hulp "verdient" als ouder.
Het kan voelen alsof de wereld kinderen al als een last ziet, dus toegevend dat je hulp nodig hebt, of dat nu iemand is om mee te praten over je gevoelens van postpartumdepressie of zindelijkheidstraining, het is moeilijk om je niet als een mislukkeling te voelen.
Maar de waarheid is dat ouderschap nooit bedoeld was als een geïsoleerde ervaring. Wanneer we onze strijd kunnen delen, hebben we er allemaal baat bij. "
