Wat is precies incontinentie?
Urine-incontinentie kan optreden als u problemen heeft met het beheersen van uw blaas. U kunt merken dat u urine lekt wanneer u lacht, hoest of niest. In meer ernstige gevallen kunt u de plotselinge drang voelen om naar de wc te gaan, maar niet op tijd naar het toilet.
Incontinentie is een symptoom, geen ziekte. In veel gevallen resulteert urine-incontinentie in het hebben van een overactieve blaas. Ongeveer 33 miljoen Amerikanen hebben te maken met een overactieve blaas.
Je bent meer geneigd om incontinentie te ontwikkelen naarmate je ouder wordt. Bijna de helft van de Amerikanen van 65 jaar en ouder meldt gevoelens van urgentie, urineweglekkage of beide.
De symptomen die u ervaart, zijn afhankelijk van het type incontinentie dat u heeft:
- Stressincontinentie: Je lekt urine als je iets doet dat druk op je blaas uitoefent. Dit omvat hoesten, niezen, sporten of lachen.
- Urge-incontinentie (overactieve blaas): Je blaasspieren trekken samen en laten urine los voordat je er klaar voor bent. U zult een dringende behoefte voelen om te gaan, gevolgd door lekkage.
- Overloopincontinentie: Uw blaas kan niet volledig worden leeggemaakt en wordt te vol waardoor u lekt.
- Functionele incontinentie: Je hebt een fysieke of mentale conditie die voorkomt dat je de normale drang voelt om te gaan, of om naar de badkamer te gaan voordat het te laat is.
- Totale incontinentie: Je blaas kan niets opslaan, dus je blijft constant plassen.
- Gemengde incontinentie: U ervaart symptomen van twee of meer soorten incontinentie, meestal stress en aandrangincontinentie.
Incontinentie kan chronisch of van voorbijgaande aard zijn. Chronische incontinentie vindt plaats op de lange termijn. Voorbijgaande incontinentie verdwijnt nadat u de oorzaak behandelt.
Wat is gemengde incontinentie?
Gemengde incontinentie is meestal een combinatie van aandrang en stress-incontinentie. Vrouwen zijn meer geneigd dan mannen incontinentie te hebben in het algemeen. Ongeveer 45 procent van de vrouwen meldt incontinentie, en ongeveer 14 procent heeft gemengde incontinentie.
Wat zijn de symptomen van gemengde incontinentie?
Mensen met gemengde incontinentie ervaren meestal de symptomen van zowel stress als aandrangincontinentie.
U kunt bijvoorbeeld lekken terwijl:
- lachend
- hoesten
- niezen
- uitoefenen
Deze symptomen zijn meestal indicatief voor stress-incontinentie.
U kunt ook een plotselinge drang voelen om te gaan en dan te lekken. Dit is kenmerkend voor urge-incontinentie.
Vaak is de ene reeks symptomen slechter dan de andere.
Wat veroorzaakt gemengde incontinentie en wie loopt er risico?
Gemengde incontinentie wordt meestal veroorzaakt door een combinatie van dezelfde factoren die stress en aandrangincontinentie veroorzaken.
Stressincontinentie wordt veroorzaakt door zwakte in de bekkenbodemspieren die de blaas ondersteunen en zwakte in de spieren die de afgifte van urine regelen. Als gevolg hiervan kan uw urethra - de urinebuis die door uw blaas komt - niet gesloten blijven.
Stressincontinentie kan optreden vanwege:
- zwangerschap
- bevalling
- chirurgie of bestraling van de vagina (vrouwen), rectum of prostaat (mannen)
- letsel aan het bekken
- zwaarlijvigheid
Urge-incontinentie vindt plaats als de spieren in de blaaswand te veel samentrekken.
Het kan worden veroorzaakt door:
- angst
- constipatie
- urineweginfectie (UTI)
- aandoeningen die het zenuwstelsel beïnvloeden
Meer informatie: Multiple sclerose en incontinentie "
Hoe wordt de diagnose van gemengde incontinentie gesteld?
Uw arts zal beginnen met te vragen naar uw symptomen:
- Wanneer voel je de drang om te gaan?
- Hoe vaak lekt u?
- Wat doe je meestal als je lekt?
Het bijhouden van een dagboek van uw badgewoonten en lekkage kan u helpen de vragen van uw arts te beantwoorden.
Om gemengde incontinentie te diagnosticeren, kan uw arts u een of meer van deze tests geven:
- Urinetest: uw arts zal controleren op een UTI.
- Neurologisch onderzoek: hiermee kan uw arts eventuele zenuwproblemen opsporen.
- Stresstest: uw arts zal bepalen of u tijdens het hoesten urine verliest.
- Restvolume na de lozing: uw arts zal meten hoeveel urine er nog in uw blaas achterblijft nadat u hebt geplast.
- Cystoscopie of urethroscopie: hiermee kan uw arts in uw blaas en urethra kijken voor eventuele structurele problemen.
Hoe wordt gemengde incontinentie behandeld?
Deze behandelingen kunnen helpen bij de symptomen van stress en urge-incontinentie:
Oefening en training
Bekkenspieroefeningen (Kegels): Je knijpt en ontspant de spieren die je gebruikt om vast te houden en laat de urine los. Na verloop van tijd zullen deze spieren versterken en uw urethra gesloten houden.
Blaastraining: Je gaat op vaste tijden naar de badkamer, zoals elke 45 minuten. Geleidelijk aan vergroot u de hoeveelheid tijd tussen badkamersbezoeken. Dit helpt je blaasspieren te versterken.
geneesmiddel
Uw arts kan u een van de volgende voorschrijven om de overactieve blaasspieren te kalmeren:
- oxybutynin (Ditropan)
- tolterodine (Detrol)
- darifenacin (Enablex)
Injecties van botulinumtoxine (Botox) in uw blaas kunnen ook overactieve blaasspieren kalmeren.
Procedures
In meer ernstige gevallen van incontinentie kan een van de volgende dingen nodig zijn:
- Pessarium: Dit is ingebracht in de vagina om de vaginale muren te ondersteunen. Dit kan voorkomen dat de blaas naar beneden vouwt op de vagina.
- Urethrale inserts: Deze worden in de urethra ingebracht om lekkage te helpen voorkomen.
- Bekkenbodemstimulatie: Er wordt een elektrische stroom naar de bekkenbodemspieren gestuurd die van invloed kan zijn op het legen van uw blaas. Door deze stimulatie trekken de spieren samen, wat de sluiting van de urethra kan verbeteren.
- injecties: Een ophopend materiaal wordt geïnjecteerd in het gebied rond de urethra om het gesloten te houden en te voorkomen dat urine lekt.
- Chirurgie: In zeldzame gevallen kan een slingerprocedure noodzakelijk zijn. Uw arts zal een hangmat creëren uit uw eigen lichaam of door de mens gemaakt materiaal om de urethra te ondersteunen en lekkage te voorkomen.
Meer informatie: Kegel-oefeningen "
Wat is voorbijgaande incontinentie?
Voorbijgaand betekent tijdelijk. Dit type incontinentie wordt veroorzaakt door een medische aandoening. Het moet beter worden als het probleem eenmaal is behandeld.
Wat zijn de symptomen?
Als u van voorbijgaande aard bent, voorkomt een onderliggende medische aandoening dat u naar de badkamer gaat of de drang voelt om te gaan. Als gevolg hiervan lek je urine.
Wat is de oorzaak en wie loopt het risico?
U loopt mogelijk risico op voorbijgaande incontinentie als u een van de volgende aandoeningen ervaart:
- UTI
- overmatige urineproductie
- delirium
- verdunnen en krimpen van de weefsels in de vagina (vaginale atrofie)
- ontlasting
Bepaalde geneesmiddelen kunnen incontinentie veroorzaken. Dit omvat enkele:
- bloeddrukverlagende medicijnen
- pijnstillers
- antidepressiva
Hoe wordt het gediagnosticeerd en behandeld?
Uw arts zal eerst naar uw symptomen vragen en eventuele medicijnen bekijken die u mogelijk gebruikt.
Als u geen onderliggende medische aandoening heeft, zoals de ziekte van Parkinson, zal uw arts een urinemonster verzamelen om te testen op een UTI.
Als incontinentie geen bijwerking van een van uw medicijnen is en u geen UTI heeft, kan uw arts testen op bepaalde onderliggende medische aandoeningen.
Zodra uw arts de oorzaak van uw incontinentie heeft bepaald, zullen zij met u samenwerken om een geïndividualiseerd behandelplan te ontwikkelen. Het behandelen van de oorzaak kan uw symptomen verlichten.
Wat is totale incontinentie?
Totale incontinentie wordt gekenmerkt door constante urinelekkage. Dit type incontinentie is zeldzaam.
Wat zijn de symptomen?
Sommige mensen zullen kleine hoeveelheden urine lekken en andere zullen grotere hoeveelheden lekken. In beide gevallen is de lekkage constant.
Wat is de oorzaak en wie loopt het risico?
Totale incontinentie kan worden veroorzaakt door:
- een structureel probleem met uw blaas
- bekkenchirurgie die uw blaas beschadigt
- dwarslaesie of ziekte zoals multiple sclerose, die voorkomt dat zenuwsignalen tussen uw blaas en hersenen passeren
- een fistel of een gat tussen de blaas en de vagina (bij vrouwen)
Hoe wordt het gediagnosticeerd en behandeld?
Uw arts zal eerst uw symptomen beoordelen en vaststellen of de lekkage constant is. Als wat u ervaart totale incontinentie is, kan uw arts een operatie aanbevelen om een fistel of een blaasbeschadiging op te lossen.
In sommige gevallen kan uw arts aanbevelen dat u een katheter gebruikt. Dit is een dunne buis die in uw urethra is geplaatst om uw blaas te ledigen.
Het dragen van maandverband of andere absorberende producten kan helpen om vocht op te nemen en geuren te verbergen.
Wat gebeurt er nu
Uw vooruitzichten hangen af van de oorzaak van uw incontinentie. Gemengde incontinentie is te behandelen met veranderingen in levensstijl, medicijnen en operaties. Voorbijgaande incontinentie verdwijnt meestal zodra u het probleem behandelt als de onderliggende aandoening. Sommige oorzaken van totale incontinentie, zoals een fistel, kunnen worden behandeld.
Als uw symptomen verergeren of aanhouden, raadpleeg dan uw arts. Ze kunnen uw behandelplan beoordelen en, indien nodig, nieuwe aanbevelingen doen.
Blijf lezen: 6 tips om je blaas onder controle te krijgen "
Hoe incontinentie te voorkomen
Incontinentie is niet altijd te voorkomen, maar bepaalde veranderingen in levensstijl kunnen urinaire urgentie en lekkage helpen verlichten.
Tips en trucs
- Beperk vloeistoffen. Drink slechts kleine hoeveelheden vloeistof per keer. Stop met drinken twee uur voor het naar bed gaan. Vermijd cafeïnehoudende soda, alcohol en koffie, waardoor je vaker gaat.
- Eet meer vezels. Eet meer vers fruit, groenten en volle granen om constipatie te voorkomen, wat urine-incontinentie kan veroorzaken.
- Vermijd voedsel dat uw blaas irriteert. Blijf weg van citrusvruchten en andere zure voedingsmiddelen, evenals van pittig voedsel en kunstmatige zoetstoffen.
- Zorg voor een gezond gewicht. Overgewicht zorgt voor extra druk op je blaas.
