Definitie
Eiwit is een van de drie macronutriënten, samen met vet en koolhydraten. Deze zijn essentieel voor het optimaal functioneren van het lichaam. Te veel eiwitten - vooral zonder vet of koolhydraten - kunnen echter schadelijk zijn. Dit is iets om op te letten als je rekening houdt met de prevalentie van veel eiwitrijke diëten.
Eiwitvergiftiging is wanneer het lichaam te veel eiwitten binnenkrijgt met niet genoeg vet en koolhydraten gedurende een lange periode. Andere namen hiervoor zijn? Konijn verhongering? of? mal de caribou.? Deze termen kwamen er op neer om alleen maar erg magere eiwitten te beschrijven, zoals konijn, zonder andere voedingsstoffen te consumeren. Dus, hoewel je misschien genoeg calorieën krijgt van eiwitten, ervaart je lichaam ondervoeding door gebrek aan andere voedingsstoffen, zoals vet en koolhydraten.
De lever en de nieren spelen een sleutelrol in het metabolisme van eiwitten. Wanneer overmatige hoeveelheden worden geconsumeerd, kan het het lichaam in gevaar brengen voor verhoogde niveaus van ammoniak, ureum en aminozuren in het bloed. Hoewel zeer zeldzaam, kan eiwitvergiftiging dodelijk zijn vanwege deze verhoogde niveaus.
Wat zijn de symptomen?
Symptomen van eiwitvergiftiging zijn onder meer:
- misselijkheid
- hoofdpijn
- stemmingswisselingen
- zwakheid
- vermoeidheid
- lage bloeddruk
- honger en voedsel onbedwingbare trek
- diarree
- trage hartslag
Wat veroorzaakt het?
Om goed te kunnen functioneren, heeft uw lichaam nodig:
- eiwit
- koolhydraten
- vetten
- vitaminen
- mineralen
Als er te weinig of te veel van deze zaken zijn, zal het functioneren afnemen. Zelfs als u voldoende calorieën uit één macronutriënt krijgt, zorgt u ervoor dat er balans is belangrijk voor een optimale gezondheid.
Overmatig eiwit wordt gedefinieerd als meer dan 35 procent van de totale calorieën die u eet, of meer dan 175 gram eiwit voor een dieet met 2000 calorieën. Het acceptabele macronutriëntendistributiebereik (AMDR) wordt gedefinieerd als het bereik dat wordt geassocieerd met het verminderen van het risico op chronische ziekten en het voldoen aan de voedingsbehoeften van het lichaam. De huidige AMDR volgens het Institute of Medicine beveelt het volgende aan:
- Eiwitinname: 10 tot 35 procent van het totale aantal calorieën
- Koolhydraatinname: 45 tot 65 procent van het totale aantal calorieën
- Vetinname: 20 tot 35 procent van het totale aantal calorieën
Overmatige consumptie van macronutriënten buiten de ADMR kan leiden tot een verhoogd risico op chronische ziekten en onvoldoende inname van essentiële voedingsstoffen.
Er zijn uitzonderingen op de AMDR voor koolhydraat- en vetmacronutriënten, maar niet voor eiwitten. Dieetuitzonderingen omvatten het ketogene dieet, waarbij vet het grootste deel van het dieet vormt, of in plantaardige diëten, waar koolhydraten meer dan 65 procent van het dieet uitmaken. Elk van deze diëten kan gezondheidsvoordelen opleveren.
De inname van eiwitten die de AMDR overschrijdt of 35 procent van de calorieën vertoont niet dezelfde voordelen en kan leiden tot eiwitvergiftiging.
Aanbevolen dagelijkse hoeveelheid
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (RDA) voor eiwitten is 0,8 gram per kilogram (0,36 gram per pond) lichaamsgewicht. Dit is de hoeveelheid die nodig is om aan de basisbehoeften van het lichaam te voldoen.
Aanbevelingen voor eiwitbehoeften zijn echter afhankelijk van uw:
- hoogte
- gewicht
- activiteiten niveau
- gezondheidsstatus
Eiwitbehoeften variëren typisch van 1,2 tot 2,0 gram per kilogram lichaamsgewicht.
Hoe wordt het behandeld?
Het behandelen van eiwitvergiftiging is vrij eenvoudig. Het houdt simpelweg in dat je meer vetten en koolhydraten consumeert en dat je minder eiwitten eet. Het is aan te bevelen een gezond evenwicht te vinden tussen de macrovoedingsstoffen, zoals hierboven besproken.
Een afnemende eiwitinname tot niet meer dan 2,0 gram per kilogram lichaamsgewicht - terwijl het ook een matige hoeveelheid gezonde vetten en koolhydraten in het dieet bevat - kan eiwitvergiftiging behandelen, vezelinname verhogen en algemeen welzijn bevorderen. Balans is de sleutel.
Hoe zit het met eiwitrijke diëten?
De meeste eiwitrijke diëten, waaronder Atkins, keto en paleo, stimuleren een hogere vetinname en een zekere koolhydraatconsumptie, dus eiwitvergiftiging is onwaarschijnlijk.
Het is niet aan te raden vetten en koolhydraten te verwijderen. Het is belangrijk om een dieet te vinden dat voor u en uw levensstijl werkt en ervoor te zorgen dat er geen lacunes in de voedingsstoffen zijn die moeten worden opgevuld.
Eiwitvergiftiging versus eiwittoxiciteit
Wanneer de nierfunctie onvoldoende is en het lichaam niet in staat is proteïnen te metaboliseren, kan toxiciteit optreden. Dit is anders dan eiwitvergiftiging.
Eiwitvergiftiging is te wijten aan overmatige eiwitinname zonder koolhydraten en vet, waardoor voedingsstoffen worden uitgebalanceerd. Eiwittoxiciteit is de opbouw van eiwitmetabole afvalstoffen als gevolg van onderfunctionerende nieren.
Eiwittoxiciteit komt veel voor bij mensen met een nieraandoening die meer eiwitten consumeren dan hun lichaam aankan.
De afhaalmaaltijden
Over het algemeen is eiwitvergiftiging zeldzaam. Echter, vanwege de vele diëten die hoog eiwit bevorderen, is het iets om op te letten.
Als u specifieke vragen hebt over hoeveel van elke macrovoedingsstof u nodig hebt om uw huidige activiteitenniveau en gezondheidsbehoeften te ondersteunen, praat dan met een geregistreerde diëtist. Uw behoeften zullen variëren op basis van een aantal factoren.
Hoewel eiwitten noodzakelijk zijn voor optimaal functioneren, is er zoiets als te veel van het goede, vooral als andere macronutriënten ontbreken.
