Wat is kleine vezel-neuropathie?

Overzicht

Vezelneuropathie treedt op wanneer de kleine vezels van het perifere zenuwstelsel worden beschadigd. Kleine vezels in de huid brengen sensorische informatie over pijn en temperatuur door. In de organen reguleren deze kleine vezels automatische functies zoals hartslag en ademhaling.

Een diagnose van fibreuze neuropathie kan een teken zijn van een onderliggende gezondheidstoestand, zoals diabetes. Vaak wordt echter geen onderliggende oorzaak geïdentificeerd.

Deze aandoening veroorzaakt sensorische symptomen zoals pijn, branderigheid en tintelingen. Deze symptomen beginnen vaak in de voeten en stijgen de rest van het lichaam op. Ze kunnen na verloop van tijd ernstiger worden.

Vezel-neuropathie is een type perifere neuropathie. Perifere neuropathieën beïnvloeden het perifere zenuwstelsel. Dit omvat de zenuwen buiten de hersenen en het ruggenmerg. Met fibreuze neuropathie worden de nauwe zenuwvezels van het perifere zenuwstelsel aangetast.

symptomen

Symptomen van kleine vezelneuropathie kunnen variëren. Pijn is het meest voorkomende symptoom. Andere symptomen zijn sensaties, zoals:

• brandend, tintelend of prikkelend (paresthesie)
• korte uitbarstingen van pijn
• verlies van gevoel

Sommige sensorische symptomen kunnen worden veroorzaakt door externe triggers. Sommige mensen ervaren bijvoorbeeld voetpijn bij het dragen van sokken of het aanraken van beddengoed.

Symptomen kunnen mild of ernstig zijn, hoewel vroege symptomen vaak mild zijn. Vezelneuropathie heeft de neiging de voeten eerst te treffen en naar boven toe te vorderen. Dit staat bekend als een? Kous-en-handschoen? distributie. In latere stadia kan deze toestand de handen beïnvloeden.

In sommige gevallen verstoort kleine vezelneuropathie autonome functies. Autonome functies zijn dingen die je lichaam automatisch doet, zoals het reguleren van de spijsvertering, bloeddruk en urinaire functie.

Wanneer autonome zenuwvezels worden beïnvloed, kunnen de symptomen zijn:

• constipatie
• moeilijk zweten
• duizeligheid
• droge ogen
• droge mond
• incontinentie
• seksuele disfunctie
• verkleuring van de huid

Oorzaken

Neurofibreurneuropathie kan het eerste teken zijn van een onderliggende aandoening, zoals diabetes. Andere aandoeningen die kleine vezelneuropathie kunnen veroorzaken zijn:

• endocriene en metabolische aandoeningen
• hypothyreoïdie
• metaboolsyndroom
• erfelijke ziekten
• De ziekte van Fabry
• erfelijke amyloïdose
• erfelijke sensorische autonome neuropathie
• Tanger ziekte
• stoornissen van het immuunsysteem
• coeliakie
• Gullain-Barre-syndroom
• inflammatoire darmaandoening
• lupus
• gemengde bindweefselziekte
• psoriasis
• Reumatoïde artritis
• sarcoïdose
• sclerodermie
• syndroom van Sjogren
• vasculitis
• infectieziekten
• hepatitis C
• HIV
• ziekte van Lyme

Andere oorzaken kunnen zijn:

• bepaalde medicijnen, zoals chemotherapie medicijnen
• vitamine B12-tekorten
• alcoholisme

Een onderliggende oorzaak wordt niet altijd gevonden. In deze gevallen wordt fibrose-neuropathie als idiopathisch beschouwd.

Risicofactoren

Als u een of meer van de hierboven genoemde aandoeningen heeft, loopt u mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van kleine vezelneuropathie.

Diabetes is de meest voorkomende risicofactor voor deze aandoening. Onderzoek wijst uit dat ongeveer 50 procent van de mensen met diabetes tijdens hun leven een diabetische neuropathie zal ontwikkelen. Hoewel kleine vezelneuropathie minder vaak voorkomt dan andere typen diabetische neuropathieën, is het nog steeds een zorg.

Studies hebben ook aangetoond dat mensen met idiopathische kleine vezelneuropathie een hogere prevalentie van gestoorde glucosetolerantie hebben dan de algemene bevolking. Verminderde glucosetolerantie is geassocieerd met prediabetes. Kleine vezelneuropathie kan een van de vroegste tekenen van prediabetes zijn.

Leeftijd is een andere risicofactor. Vezel-neuropathie wordt vaker gezien bij 65-plussers dan bij jongere personen. Het kan ook meer voorkomen bij mannen.

Diagnose

Artsen gebruiken verschillende evaluaties om deze aandoening te diagnosticeren. Deze kunnen zijn:

Medische geschiedenis

Uw arts zal u vragen stellen over uw symptomen, medische geschiedenis en familiegeschiedenis. Dit kan helpen bij het identificeren van gediagnosticeerde of niet-gediagnosticeerde aandoeningen die mogelijk bijdragen aan uw symptomen.

Zenuwgeleidingstest en elektromyografie

Uw arts kan een zenuwgeleidingstest aanbevelen samen met een elektromyografie. Deze twee tests kunnen worden gebruikt om perifere neuropathieën van grote vezels uit te sluiten, wat vergelijkbare symptomen kan veroorzaken. Wanneer de resultaten van deze tests normaal zijn, zijn andere tests nodig om schade aan kleine vezels te beoordelen.

Huidbiopsie

Huidbiopten zijn de meest effectieve manier om dunne-vezel-neuropathie te diagnosticeren. Ze zijn slechts licht invasief.

Tijdens de procedure zal de arts verschillende kleine huidmonsters verwijderen, meestal van de benen. De monsters worden vervolgens onder een microscoop onderzocht op tekenen van kleine vezelneuropathie.

Reflex testen

Quantitative sudomotor axon reflex testing (QSART) test autonome functie. Het meet de hoeveelheid zweet die wordt geproduceerd wanneer de huid wordt gestimuleerd met een milde elektrische schok. Mensen met een kleine vezelneuropathie hebben meer kans op een lage zweetproductie.

Andere tests

Uw arts kan andere tests gebruiken om medische aandoeningen die verband houden met uw symptomen te identificeren of uit te sluiten. Bloedonderzoek, genetische testen en beeldvormingstests zijn andere veelvoorkomende diagnostische tests.

Behandeling

De behandeling is afhankelijk van de onderliggende aandoening. Bijvoorbeeld, kleine vezelneuropathie veroorzaakt door prediabetes of diabetes wordt behandeld door bloedsuikerspiegel te beheersen en een gezond gewicht te handhaven.

Wanneer de oorzaak niet is vastgesteld, richt de behandeling zich op het beheersen van de symptomen. Pijn-gerelateerde symptomen worden meestal behandeld met medicatie, waaronder:

• antidepressiva
• anti-epileptica
• corticosteroïden
• actuele pijn crèmes
• analgetica

vooruitzicht

De meeste mensen met fibreuze neuropathie ondergaan een langzame progressie, waarbij de symptomen vanaf het voeteneinde omhoog bewegen. Een diagnose van fibreuze neuropathie betekent niet dat u later de diagnose fibreuze neuropathie krijgt.

Neuropathische pijn kan na verloop van tijd verergeren. In andere gevallen verdwijnt het vanzelf. Over het algemeen moeten de meeste mensen met fibreuze neuropathie doorgaande pijn behandelen.

Wanneer de onderliggende oorzaak bekend is, kan de behandeling ervan pijn helpen oplossen en de vooruitzichten op de lange termijn verbeteren.

V & A: kleine vezelneuropathie en handicap

Q:

Wordt fibrose-neuropathie beschouwd als een handicap?

EEN:

Kleine vezelneuropathie varieert sterk van licht irriterend tot extreem pijnlijk. Als de neuropathie een overmatige hoeveelheid pijn veroorzaakt en uw vermogen om te werken schaadt, komt u mogelijk in aanmerking voor invaliditeit. De richtlijnen van de Social Security Association (SSA), Sectie 9.08 en 11.14, beschrijven bijvoorbeeld symptomen van neuropathie die mogelijk duiden op in aanmerking komen voor SSA-invaliditeitsuitkeringen. De genoemde symptomen zijn tremor, verlamming, onvrijwillige beweging in de ledematen of het verlies van bewegingen van het lichaam die sta-en wandelbeperkingen veroorzaken. Veel factoren kunnen van invloed zijn op beslissingen over beperkingen en een advocaat of advocaat kan het best uw vragen beantwoorden.