tympanitis

Wat is tympanitis?

Tympanitis is de medische term voor een ontstoken trommelvlies, ook bekend als het trommelvlies. Dit membraan kan ontsteken om een ​​aantal redenen, van bacteriën tot trauma. Wanneer het membraan is ontstoken, kan dit een ernstige invloed hebben op uw gehoor.

Functie van het trommelvlies

Het trommelvlies is een dun, breekbaar en plooibaar membraan dat zich over de gehoorgang uitstrekt, net zoals de huid zich over een trommel uitstrekt. Deze velachtige barrière scheidt de gehoorgang van het middenoor en speelt een belangrijke rol bij het gehoor.

Wanneer geluidsgolven het trommelvlies raken, trillen piepkleine botten in het middenoor, die zenuwimpulsen overbrengen naar het binnenoor en vervolgens naar de hersenen, waar de geluiden uiteindelijk worden geïnterpreteerd. Wanneer het trommelvlies ontstoken is, trillen geluiden echter niet goed. De zwelling neemt af en veroorzaakt pijn en het gehoor raakt vervormd.

Als het trommelvlies ontstoken blijft of voortdurend opzwelt, kan niet alleen het gehoor worden beïnvloed, maar ook spraak, vooral bij jonge kinderen die duidelijk moeten kunnen horen om spraak correct na te bootsen.

Gebruik dit interactieve 3D-diagram om het trommelvlies te verkennen.

Veel voorkomende oorzaken van tympanitis

De ontsteking die tympanitis veroorzaakt, kan het gevolg zijn van een aantal factoren, waaronder:

Middenoorontstekingen

Het meest voorkomende type oorontsteking is acute otitis media (AOM), een oorinfectie van het middenoor. Volwassenen zijn niet immuun, maar AOM is over het algemeen een aandoening van kinderen, die kortere Eustachius-buisjes heeft dan volwassenen.

De buis van Eustachius helpt vocht uit het middenoor af te voeren. Wanneer de buisjes van Eustachius verstopt raken, meestal vanwege een verstopping door verkoudheid of allergieën, wordt er vocht gevormd, dat uiteindelijk tegen het delicate trommelvlies aan drukt en irriteert. Gevangen in de vochtige, donkere omgeving van het middenoor, zal deze vloeistof waarschijnlijk ook beginnen met het kweken van bacteriën, waardoor een oorinfectie ontstaat. Volgens onderzoek zal tot 85 procent van de kinderen AOM hebben in het eerste levensjaar.

Trauma

Het trommelvlies is een zeer dunne en gevoelige laag weefsel, die gemakkelijk kan worden verwond bij stoten of kloppen.

Leg een wattenstaafje, vinger, oordopje of een vreemd voorwerp te ver in de gehoorgang en u kunt gemakkelijk het trommelvlies krassen, waardoor u ontstekingen en pijn krijgt. Graaf te ver en je kunt zelfs het trommelvlies barsten (een geperforeerd trommelvlies genoemd). Het trommelvlies kan ook gewond raken door een klap tegen het hoofd.

Bulleuze myringitis

Dit is een infectie van het trommelvlies, meestal veroorzaakt door dezelfde bacteriën die middenoorontstekingen veroorzaken. Sterker nog, ze komen vaak tegelijkertijd voor. Bulleuze myringitis wordt gekenmerkt door met vocht gevulde blaren op het trommelvlies.

Zwemmer's oor

Hoewel zwemmer's oor (ook otitis externa genoemd) technisch een infectie van de gehoorgang is, kan het het trommelvlies irriteren, waardoor tympanitis ontstaat. Deze aandoening wordt veroorzaakt door bacteriën of schimmels en komt veel voor bij zwemmers omdat overmatig vocht de huid kan afbreken, waardoor bacteriën toegang krijgen.

Symptomen van tympanitis

Een uitpuilend trommelvlies komt meestal voor in combinatie met andere ooraandoeningen of -problemen, waarvan de symptomen allemaal met elkaar verweven kunnen zijn. Sommigen van hen omvatten:

• pijn in een of beide oren
• een gevoel van volheid in het oor, door vocht dat opgesloten zit achter een uitpuilend trommelvlies
• een bloedige, waterige afscheiding uit het aangetaste oor (als het trommelvlies zo hard opzwelt dat het barst)
• gehoorverlies, meestal tijdelijk
• mogelijke koorts
• prikkelbaarheid, slapeloosheid en gehoorverlies bij jonge kinderen

Hoe tympanitis wordt gediagnosticeerd

Om de gehoorgang en het trommelvlies te visualiseren op tekenen van ontsteking en infectie (uitpuilend, verdikt, rood weefsel en / of blaren), zal uw arts een otoscoop gebruiken. Dit is een instrument met een licht en een vergrotende lens die in de gehoorgang wordt geplaatst.

Uw arts kan de otoscoop ook uitrusten met een lamp waarmee hij lucht in de gehoorgang kan persen om te zien hoe het trommelvlies beweegt. Wanneer zich pus en vloeistof verzamelen in het middenoor waardoor het trommelvlies uitpuilt, zal het trommelvlies niet goed bewegen.

Behandelingsopties

Hoe tympanitis wordt behandeld, is afhankelijk van de oorzaak.

Middenoorontsteking

Als een middenoorontsteking trommelvliesproblemen veroorzaakt, zal uw arts waarschijnlijk adviseren om pijnstillers zoals paracetamol en ibuprofen te gebruiken.

Uw arts kan mogelijk een antibioticum voorschrijven, ondanks het feit dat veel oorinfecties door bacteriën worden veroorzaakt. Dat komt omdat veel kinderen met oorontstekingen beter worden in hun eentje - met of zonder behandeling - binnen een paar dagen. Uit onderzoek dat is gepubliceerd in Informed Health Online, bleek dat 78 van de 100 kinderen die geen antibiotica gebruikten, 2 tot 3 dagen lang oorpijnvrij waren na de diagnose van een oorontsteking.

Bij kinderen met herhaalde oorontstekingen kunnen oorbuizen worden gebruikt (kleine cilindervormige buizen die chirurgisch door het trommelvlies worden geplaatst om lucht in het middenoor te laten komen).

Bulleuze myringitis

Deze infectie van het trommelvlies wordt meestal behandeld met antibiotica. In sommige gevallen kunnen de blaren worden uitgebogen om pijn te verlichten. Orale pijnstillers worden meestal voorgeschreven.

Zwemmer's oor

Antibiotica-oorstukken die ook steroïden bevatten om ontstekingen en mogelijk schimmelwerende middelen te verminderen, zijn de standaard behandelingskuren.

Trauma

De meeste trauma's die aan een trommelvlies worden veroorzaakt, zullen vanzelf genezen. Zelfs de meeste geperforeerde trommelvliezen genezen zonder tussenkomst. Pijnstillers kunnen je in de tussentijd beter laten voelen.

Chirurgie Q & A

Q:

Zijn er gevallen waarbij iemand met tympanitis mogelijk een operatie nodig heeft?

EEN:

Tympanitis verdwijnt meestal vanzelf of met een antibioticabehandeling, afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Als iemand echter een operatie nodig heeft, is dit waarschijnlijk te wijten aan een complicatie van een terugkerende of chronische oorontsteking.Recidiverende of chronische oorinfecties kunnen leiden tot een cholesteatoma (soms keratoom genoemd), wat een abnormale groei is van plaveiselepitheel in het middenoor en mastoide. Deze voorwaarde vereist een operatie om de groei te verwijderen en in sommige gevallen om het gehoor te herstellen. Ook, zoals vermeld in dit artikel, vereisen sommige mensen de plaatsing van buisjes van Eustachius voor terugkerende infecties.

Tips voor preventie en zelfzorg

• Oefen met een grondige handwas en houd uw handen uit de buurt van uw ogen, mond en neus om de verspreiding van ziektekiemen die verkoudheid en bijbehorende oorinfecties veroorzaken te voorkomen.
• Gebruik warme (niet hete) kompressen op een pijnlijk oor. Wissel een paar minuten af, een paar uit.
• Gebruik nooit wattenstaafjes, haarspelden of soortgelijke voorwerpen om oren te reinigen. Gebruik in plaats daarvan een vochtig washandje.
• Maak een oplossing van gelijke delen alcohol en azijn en breng met een druppelaar een paar druppels in een oor aan waar zich water heeft verzameld. Doe dit na het zwemmen, baden, overmatig zweten en andere activiteiten waardoor water in het oor kan komen. Laat de oplossing ongeveer 30 seconden in je oor zitten voordat je je hoofd kantelt om het uit te laten lopen.

De afhaalmaaltijden

Ontsteking van het trommelvlies komt veel voor, vooral bij jonge kinderen die vatbaar zijn voor oorinfecties en dingen in de oren stoppen. Terwijl het trommelvlies breekbaar en vatbaar is voor beschadiging (wat gehoor kan beïnvloeden), neigt het zichzelf te genezen. Wanneer dit het geval is, is de pijn over het algemeen verholpen en is het gehoorverlies hersteld.

Neem contact op met uw arts als u of uw kind aanhoudende oorpijn of andere symptomen die gepaard gaan met tympanitis heeft. Ze kunnen de onderliggende oorzaak diagnosticeren en bepalen wat de beste manier van handelen is.