Overzicht
Het slijmvlies is een membraan dat de binnenkant van uw spijsverteringskanaal bekleedt. Erythemateus betekent roodheid. Dus, het hebben van erythemateuze mucosa betekent dat de binnenwand van je spijsverteringskanaal rood is.
Erythemateuze mucosa is geen ziekte. Het is een teken dat een onderliggende aandoening of irritatie ontsteking heeft veroorzaakt, waardoor de bloedtoevoer naar het slijmvlies is toegenomen en het rood is geworden.
De term erythemateuze mucosa wordt voornamelijk gebruikt door artsen om te beschrijven wat ze vinden na het onderzoeken van uw spijsverteringskanaal met een verlicht scoop ingebracht door uw mond of rectum. De bijbehorende aandoening is afhankelijk van het gedeelte van uw spijsverteringskanaal dat is aangetast:
- In de maag heet het gastritis.
- In de dikke darm wordt het colitis genoemd.
- In het rectum wordt dit proctitis genoemd.
Wat zijn de symptomen?
Symptomen van erythemateuze mucosa variëren afhankelijk van waar de ontsteking zich bevindt. De volgende locaties worden het vaakst getroffen:
Maag of antrum
Gastritis beïnvloedt meestal je hele maag, maar soms is het alleen van invloed op het antrum - het onderste deel van de maag. Gastritis kan kortdurend (acuut) of langdurig (chronisch) zijn.
Symptomen van acute gastritis kunnen zijn:
- mild ongemak of volledig gevoel in de linkerbovenkant van uw buik na het eten
- misselijkheid en overgeven
- verlies van eetlust
- brandend maagzuur of indigestie, dat is een brandende, doffe pijn
Als de irritatie zo erg is, veroorzaakt het een maagzweer, dan kunt u bloed laten braken. Soms heeft acute gastritis echter geen symptomen.
De meeste mensen met chronische gastritis hebben ook geen symptomen. Maar je kunt bloedarmoede krijgen door B12-tekort omdat je maag het molecuul dat nodig is om B-12 te absorberen, niet meer kan afscheiden. U kunt zich vermoeid en duizelig voelen en er bleek uitzien als u bloedarm bent.
Dikke darm
Jouw grote darm wordt ook wel je dikke darm genoemd. Het verbindt uw dunne darm met uw rectum. De symptomen van colitis kunnen enigszins variëren, afhankelijk van de oorzaak, maar algemene symptomen zijn onder meer:
- diarree die mogelijk bloederig is en vaak ernstig is
- buikpijn en krampen
- gezwollen buik
- gewichtsverlies
De twee meest voorkomende inflammatoire darmziekten (IBD's), de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, kunnen ontsteking veroorzaken in andere delen van uw lichaam dan uw dikke darm. Waaronder:
- je ogen, waardoor ze jeuken en waterig worden
- uw huid, waardoor deze zweren of zweren krijgt en schilferig wordt
- je gewrichten, waardoor ze opzwellen en pijnlijk worden
- je mond, waardoor zweren ontstaan
Soms vormen zich fistels wanneer de ontsteking volledig door uw darmwand gaat. Dit zijn abnormale verbindingen tussen twee verschillende delen van uw darm - tussen uw darm en uw blaas of vagina, of tussen uw darm en de buitenkant van uw lichaam. Met deze verbindingen kan de stoelgang van uw darm naar uw blaas, vagina of buiten uw lichaam worden verplaatst. Dit kan leiden tot infecties en ontlasting die uit uw vagina of huid komt.
Zelden kan colitis zo erg zijn dat je dikke darm breekt. Als dit gebeurt, kunnen ontlasting en bacteriën in uw onderbuik terechtkomen en peritonitis veroorzaken, wat een ontsteking is van de bekleding van uw buikholte. Dit veroorzaakt hevige buikpijn en maakt uw buikwand hard. Het is een medisch noodgeval en kan levensbedreigend zijn. Werk samen met uw arts om uw symptomen onder controle te krijgen om deze complicatie te voorkomen.
Rectum
Je rectum is het laatste deel van je spijsverteringskanaal. Het is een buis die je dikke darm verbindt met de buitenkant van je lichaam. Symptomen van proctitis zijn onder andere:
- pijn voelen in uw rectum of linkeronderbuik, of wanneer u een stoelgang heeft
- bloed en slijm doorlaten met of zonder stoelgang
- het gevoel dat je rectum vol is en dat je vaak een stoelgang moet hebben
- diarree hebben
Complicaties kunnen ook symptomen veroorzaken, zoals:
- Zweren. Pijnlijke openingen in het slijmvlies kunnen optreden bij chronische ontstekingen.
- Anemie. Wanneer u voortdurend bloedt uit uw rectum, kan uw aantal rode bloedcellen dalen. Hierdoor kunt u zich moe voelen, niet op adem komen en duizelig worden. Je huid kan er ook bleek uitzien.
- Fistels. Deze kunnen zich vormen vanuit het rectum, net als vanuit uw dikke darm.
Wat veroorzaakt dit?
Maag of antrum
Acute gastritis kan worden veroorzaakt door:
- niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAIDS)
- aspirine
- gal die terugvloeit uit de darm
- Helicobacter pylori (H. pylori) en andere bacteriële infecties
- alcohol
- ziekte van Crohn
Chronische gastritis wordt meestal veroorzaakt door de H. pylori infectie. Ongeveer een op de vijf blanken heeft H. pylorien meer dan de helft van de Afro-Amerikanen, Iberiërs en oudere mensen hebben het.
Dikke darm
Verschillende dingen kunnen colitis veroorzaken, waaronder:
- Inflammatoire darmaandoening. Er zijn twee soorten, de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Het zijn beide auto-immuunziekten, wat betekent dat je lichaam zichzelf ten onrechte aanvalt.
- Diverticulitis. Deze infectie vindt plaats wanneer kleine zakken of buidels die door het slijmvlies worden gevormd, door zwakke plekken in de dikke darmwand steken.
- Infecties. Deze kunnen afkomstig zijn van bacteriën in besmet voedsel, zoals salmonella, virussen en parasieten.
- Antibiotica. Antibioticagerelateerde colitis treedt meestal op nadat u sterke antibiotica gebruikt die alle goede bacteriën in uw darm doden. Hierdoor kan een bacterie worden genoemd Clostridium difficile, dat resistent is tegen het antibioticum, om het over te nemen.
- Gebrek aan bloedstroom. Ischemische colitis treedt op wanneer de bloedtoevoer naar een deel van uw dikke darm is verminderd of helemaal gestopt, zodat een deel van de dikke darm begint te sterven omdat het onvoldoende zuurstof krijgt.
Rectum
Enkele van de meest voorkomende oorzaken van proctitis zijn:
- dezelfde twee soorten inflammatoire darmaandoeningen die de dikke darm kunnen beïnvloeden
- bestralingsbehandelingen aan uw rectum of prostaat
- infecties:
- seksueel overdraagbare aandoeningen zoals chlamydia, herpes en gonorroe
- bacteriën in besmet voedsel zoals salmonella
- HIV
Bij zuigelingen kan proteïne-geïnduceerde proctitis, die wordt geassocieerd met het drinken van soja of koemelk, en eosinofiele proctitis, die wordt veroorzaakt door een overmaat aan witte cellen die eosinofielen in de bekleding worden genoemd, voorkomen.
Hoe het is gediagnosticeerd
Diagnose van erythemateuze mucosa van een deel van uw spijsverteringskanaal wordt meestal bevestigd door onderzoek van biopsieën van het weefsel verkregen tijdens een endoscopie. Bij deze procedures gebruikt uw arts een endoscoop - een dunne, verlichte buis met een camera - om er doorheen te kijken om in uw spijsverteringsstelsel te kijken.
Een klein stukje van de erythemateuze mucosa kan door de scoop worden verwijderd en onder een microscoop worden bekeken. Wanneer uw arts dit gebruikt, krijgt u meestal een geneesmiddel dat ervoor zorgt dat u er doorheen slaapt en zich de procedure niet herinnert.
Maag of antrum
Wanneer uw arts met een scoop naar uw maag kijkt, wordt dit een bovenste endoscopie genoemd. De scoop wordt ingebracht door je neus of mond en voorzichtig naar voren in je maag getrokken. Uw arts zal tijdens de procedure ook naar uw slokdarm en het eerste deel van uw dunne darm (de twaalfvingerige darm) kijken.
Gastritis kan meestal worden gediagnosticeerd op basis van uw symptomen en geschiedenis, maar uw arts kan een aantal andere tests uitvoeren om zeker te zijn. Waaronder:
- een adem-, ontlasting- of bloedtest kan bevestigen als je dat hebt gedaan H. pylori
- een endoscopie kan uw arts toestaan op zoek te gaan naar ontstekingen en een biopsie te nemen als een gebied verdacht lijkt of te bevestigen dat u H. pylori
Dikke darm
Wanneer uw arts naar uw rectum en colon kijkt, wordt dit een colonoscopie genoemd. Hiervoor wordt de scoop ingevoegd in uw rectum. Uw arts zal tijdens deze procedure uw hele dikke darm bekijken.
Een kleinere verlichte scope, een sigmoidoscoop genaamd, kan worden gebruikt om alleen het einde van uw dikke darm (de sigmavormige colon) te onderzoeken, maar een colonoscopie wordt meestal uitgevoerd om naar uw gehele colon te kijken om biopsieën van abnormale gebieden of monsters te nemen om te gebruiken voor infectie.
Andere tests die uw arts kan doen zijn onder andere:
- bloedonderzoek op zoek naar bloedarmoede of markers van een auto-immuunziekte
- ontlastingstests om te zoeken naar infecties of bloed dat je niet kunt zien
- een CT- of MRI-scan om naar de hele darm te kijken of naar een fistel te zoeken
Rectum
Een sigmoidoscoop kan worden gebruikt om uw rectum te onderzoeken op zoek naar proctitis en biopsieweefsel te krijgen. Een colonoscopie kan worden gebruikt als uw arts naar uw gehele colon en uw rectum wil kijken. Andere tests kunnen zijn:
- bloedtesten voor infecties of bloedarmoede
- een ontlastingsmonster om te testen op infectie of seksueel overdraagbare ziekten
- een CT-scan of MRI als uw arts vermoedt dat er een fistel bestaat
Relatie met kanker
H. pylori kan chronische gastritis veroorzaken, wat kan leiden tot maagzweren en soms tot maagkanker. Studies suggereren dat je risico op maagkanker drie tot zes keer hoger kan zijn als je dat wel hebt H. pylori dan als je dat niet doet, maar niet alle artsen zijn het met deze cijfers eens.
Vanwege het verhoogde risico is het belangrijk dat H. pylori wordt behandeld en uitgeroeid uit je maag.
Colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn verhogen uw risico op darmkanker, te beginnen nadat u ze ongeveer acht jaar hebt gehad. Op dat moment zal uw arts u adviseren elk jaar een colonoscopie uit te voeren, zodat kanker vroegtijdig wordt opgemerkt als het zich ontwikkelt. Als uw colitis ulcerosa alleen uw rectum beïnvloedt, is uw risico op kanker niet verhoogd.
Hoe het wordt behandeld
De behandeling varieert afhankelijk van de oorzaak, maar de eerste stap is altijd om iets te stoppen dat het kan veroorzaken of verergeren, zoals alcohol, NSAIDS of aspirine, een vezelrijk dieet of stress. De ontsteking verbetert snel nadat het irriterende middel is verwijderd.
Maag of antrum
Verschillende medicijnen die je maagzuur verminderen zijn beschikbaar op recept en zonder recept verkrijgbaar. Het verminderen van maagzuur helpt de ontsteking genezen. Deze geneesmiddelen kunnen worden aanbevolen of voorgeschreven door uw arts:
- Antacida. Deze neutraliseren maagzuur en stoppen maagpijn snel.
- Protonpompremmers. Deze stoppen de zuurproductie. Als je veel van dit medicijn lange tijd gebruikt, kun je je botten verzwakken, dus je moet mogelijk calcium meenemen.
- Histamine-2 (H2) receptorantagonisten. Deze verminderen de hoeveelheid zuur die uw maag produceert.
Specifieke behandelingen omvatten:
- Als de oorzaak NSAIDS of aspirine is: Deze geneesmiddelen moeten worden gestopt en een of meer van de bovengenoemde geneesmiddelen moeten worden ingenomen.
- Voor een H. pylori infectie: U wordt gedurende 7 tot 14 dagen behandeld met een combinatie van antibiotica.
- B12-tekort: Dit tekort kan worden behandeld met vervangende opnamen.
- Als een biopsie precancereuze veranderingen vertoont: U zult waarschijnlijk eenmaal per jaar endoscopie ondergaan om kanker te vinden.
Andere behandelingen zijn onder meer:
- Vermindering of eliminatie van alcohol, die de irritatie vermindert waaraan uw maagwand wordt blootgesteld.
- Vermijd voedingsmiddelen waarvan u weet dat ze uw maag van streek maken of zuurbranden veroorzaken, die ook de irritatie van de maag verminderen en uw symptomen kunnen helpen.
Dikke darm
Behandeling van colitis is gebaseerd op de oorzaak:
- Inflammatoire darmaandoening wordt behandeld met medicijnen die ontstekingen verminderen en uw immuunsysteem onderdrukken. Het veranderen van je dieet en het verminderen van je stressniveau kan ook helpen de symptomen te verminderen of weg te houden. Soms is een chirurgische verwijdering van ernstig beschadigde delen van uw dikke darm noodzakelijk.
- diverticulitis wordt behandeld met antibiotica en een dieet dat een voldoende hoeveelheid vezels bevat.Soms is het ernstig genoeg om te vereisen dat u wordt opgenomen en behandeld met IV-antibiotica en een vloeibaar dieet om uw dikke darm te laten rusten.
- Bacteriële infecties worden behandeld met antibiotica.
- Virale infecties worden behandeld met antivirale middelen.
- parasieten worden behandeld met antiparasitaire middelen.
- Antibiotica-geassocieerde colitis wordt behandeld met antibiotica Clostridium difficile is niet bestand tegen, maar soms is het heel moeilijk om er helemaal vanaf te komen.
- Ischemische colitis wordt meestal behandeld door de oorzaak van de verminderde bloedstroom te verhelpen. Vaak moet de beschadigde dikke darm chirurgisch worden verwijderd.
Rectum
- Inflammatoire darmaandoening in het rectum wordt hetzelfde behandeld als in de dikke darm, met medicatie en veranderingen in levensstijl.
- Ontsteking veroorzaakt door bestralingstherapie heeft geen behandeling nodig als het mild is. Ontstekingsremmende medicijnen kunnen worden gebruikt als het ernstiger is.
- infecties worden behandeld met antibiotica of antivirale middelen, afhankelijk van de oorzaak.
- De omstandigheden die van invloed zijn op baby's worden behandeld door te bepalen welke voedingsmiddelen en dranken het probleem veroorzaken en deze te vermijden.
Wat zijn de vooruitzichten?
De symptomen van erythemateuze mucosa als gevolg van een ontsteking kunnen mild of ernstig zijn en verschillen afhankelijk van welk deel van uw spijsverteringskanaal erbij betrokken is. Er zijn effectieve manieren om deze aandoeningen te diagnosticeren en te behandelen.
Het is belangrijk dat u uw arts raadpleegt als u lijdt aan gastritis, colitis of proctitis. Op die manier kan uw aandoening worden gediagnosticeerd en behandeld voordat deze te ernstig wordt of als u complicaties krijgt.
