Hoe tarief en gezin het levensdoel van een voedselrevolutionair vormden

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.
Terug naar Gezondheid Changemakers

Toen Stephen Satterfield voor het eerst in San Francisco landde, had hij net de leidinggevende positie overgenomen in het befaamde Nopa-restaurant van San Francisco. Het was de zomer van 2010.

Satterfield, een sommelier door training, was net uit het naburige Oregon vertrokken om naar het zuiden te gaan.

San Francisco is een epicentrum van culinaire vindingrijkheid. De gevierde restaurants en gewaardeerde chef-koks rijden het ecosysteem van eten en dineren, waardoor de industrie wordt verplaatst naar nieuwe en niet-gecharterde gebieden. De rijke lokale hulpbronnen stimuleren boeren vooruit in restaurants in het hele land. Het is geen wonder dat Satterfield, een ontluikende beweger en schudder in de voedingsindustrie, troost en een doel vindt in de rijke community van makers van de stad.

Satterfield bespreekt de echte voedselbeweging en zijn levensmissie in de kelderkeuken van de The Village-locatie in San Francisco.

? Als een consument - een hedonistische consument - had ik gewerkt in restaurants met uitstekende restaurants die zorgvuldig waren met sourcing ,? hij zei. ? Ik heb snel de politiek geabsorbeerd. Ze kwamen heel natuurlijk naar me omdat het een manier van leven was die ik van nature als een idyllische heb gezien.? Voor Satterfield was de voedingsfilosofie en -stijl van het restaurant vanzelfsprekend, en de drukte van een levendige keuken was even aantrekkelijk. Maar het was de? Echte voedselbeweging? die in het gebied echt aan kracht won, dat hij zo verleidelijk vond.

Voor Satterfield en mensen die zich richten op het vergroten van het bewustzijn van? Echt voedsel? de beweging betekent teruggaan naar de basis. De basis bestaat uit het eten van meer planten, minder vlees eten en het verminderen van de suikerinname.

In de afgelopen decennia hebben bepaalde categorieën voedingsmiddelen om beurten het brandbereik van Amerikaanse voedingsstoffen ingenomen. In de jaren 80 en 90 was het vet en zout. Onderzoek maakte duidelijk dat het type vet dat we aten schadelijk was voor onze gezondheid. Slechte vetten veroorzaakten hartaanvallen; goede vetten verminderden dat risico. Dus begonnen we onze borden - en onze supermarkten - te vullen met gezondere opties zoals plantaardige oliën, noten, avocado's en vis.

Tegenwoordig ligt de focus van de voedingswereld op suiker en de onnodige bekendheid ervan in de voedselvoorziening. Fabrikanten vertrouwen vaak op suiker als instant smaakversterker. Suiker is ook toevallig goedkoop, dus het vullen van voedingsmiddelen met deze schadelijke zoetstoffen ondersteunt hun bedrijfsresultaten. Wat het helaas niet doet, is Amerikanen gezonder maken.

? Ik heb empathie [voor iemand die probeert te breken met suiker]. Het is een verslavend middel? hij zegt. ? Ik zou zeggen begin met het uitsnijden van het verwerkte voedsel, frisdrank en frisdranken. Als je eenmaal voorbij die primaire boosdoeners bent, ben ik ervan overtuigd dat de verhoogde energie voldoende motivatie zal zijn om verder te willen gaan.?

De filosofie van Satterfield is evenwichtig: je kunt suiker krijgen, maar je moet slimmer zijn in je aanpak. Je moet begrijpen waar suiker zich verbergt, wat het met je lichaam doet en hoe je het uit je dieet kunt snijden. Dat is echt eten voor Satterfield-voedsel dat u begrijpt, voedsel dat u koopt en voedsel dat u kunt vertrouwen.

? Ik eet nog steeds regelmatig suiker, maar niet veel. Ik wil mijn dag graag beginnen met een gebakje om mee te gaan met mijn koffie of thee. Soms, maar niet vaak, zal ik een dessert hebben? hij zegt.

? Cruciaal, ik drink nooit frisdrank, fruitsap of punch. Ik eet nooit snoep of verwerkt voedsel. Dat is waar de gegevens aantonen dat we te veel suiker binnenkrijgen en dat zijn de gebieden die ik vermijd.?

Het is die connectie met? Echt eten? en de wens om het te delen met anderen die Satterfield ertoe brachten contact te leggen met lokale telers, boeren en leveranciers in San Francisco. Satterfield moest zorgen voor de beste kwaliteit ingrediënten voor het restaurant. Misschien was zijn meest lokale verbinding echter een Satterfield die nooit helemaal zag aankomen.

Een lokale verbinding

Een van zijn buren in zijn nieuwe gemeenschap was Ida B. Wells High School, een alternatieve school voor risicojongeren. Toen Satterfield naar het gebied verhuisde, ontmoette hij Alice Cravens, een voormalige theewinkel eigenaar die ooit bij de beroemde Chez Panisse had gewerkt. Cravens was bezig met het Heat of the Kitchen-programma van de school. Deze vaardighedenklasse had tot doel deze kinderen waardevolle culinaire vaardigheden bij te brengen die hen zouden helpen over te gaan naar een carrière in de bloeiende en groeiende voedingsindustrie van de stad na hun afstuderen.

Satterfield wilde een manier om mee te doen en zijn passie voor lekker eten te delen met deze studentengemeenschap. Hij bood zich aan om de bijna vergeten tuin van de school te beheren. ? Ik raakte betrokken bij de tuin door te helpen bij het revitaliseren van een al lang bestaande, maar in die tijd sluimerende schooltuin die net op de weg was van Nopa ,? Satterfield zei.

Satterfield, met de hulp van een aantal van zijn Nopa-collega's, herbouwd en geplant, bewerkt en verwaterd in een jonge tuin voor de culinaire klasse. Elk jaar werd de oogst sterker, net als Satterfield's connectie met zijn fundamentele roeping: het ondersteunen van de lokale voedselgemeenschap.

? Het is de NOPA-missieverklaring. Het betekent het dienen van degenen die u dienen ,? hij zegt. ? Wees opzettelijk en humaan in uw interacties en partnerschappen met uw gemeenschap. Voor mij is dat typisch vertaald naar het werken met onze lokale voedselleveranciers en netwerk .?

Wortels worden diep uitgevoerd

Het maken van dit verband met Cravens en het culinaire team van de middelbare school was voor Satterfield misschien een toeval. Of misschien was het de vervulling van een bestemming die zich een weg had gebaand door Satterfields leven.

In Atlanta, Georgia, waar hij was opgegroeid, waren de zondagse diners van de familie Satterfield gevuld met gebakken kip, boerenkool, maïsbrood, mac en kaas en een scala aan snoep en lekkernijen. De eettafel was de traditionele verzamelplaats voor zijn gezin.Het werd overspoeld met voedsel en gemeenschap; een thema dat je kunt zien vastgestikt in de levensfilosofie van Satterfield. Eten wordt spectaculairder gemaakt met kameraadschap en community.

Toen plotseling, toen Stephen zelf slechts vier jaar oud was, verloor de familie hun matriarch. Stephen's grootmoeder was op 59-jarige leeftijd overleden aan diabetes. De onverwachte dood was een schok - en een keerpunt - voor het hele gezin. Veel leden van de hechte clan deden een stap terug van hun zoete, gebakken en zoute voedselmanieren. In hun plaats begonnen ze te onderzoeken hoe voedsel hen niet alleen gelukkig, maar ook gezond kon maken.

Het verlies van iemand die zo dierbaar is, heeft geleid tot aanzienlijke veranderingen in het leven, verbeteringen in hun eetgewoonten en gezondere keuzes in het leven. Voor Satterfield zelf hielp het om een ​​focus op voedsel te definiëren. Het zou zijn missie worden.

Zoeken naar doel

Misschien was het een filosofie die in de loop van de tijd was opgebouwd. Of misschien ontwikkelde het zich in de zeer directe nasleep van het overlijden van zijn grootmoeder. Waar het ook begon, de ervaringen van Satterfield veranderden zijn benadering van eten. Hij begon vuriger te zoeken naar lokale gerechten en gemeenschappen. Hij wilde contact maken met mensen en plaatsen die hij nog te ontdekken had.

Die zoektocht leidde Satterfield naar cross-country voor zijn college jaar. Hij ging naar de universiteit van Oregon. Later stopte hij en stapte over naar de School of Hospitality and Restaurant Management van het Western Culinary Institute in Portland, Oregon. Hij ging op weg naar San Francisco - en Nopa, Cravens en Ida B. Wells High School - na te hebben gewerkt in en rondom restaurants in Portland.

In 2013, op zoek naar een nog betere band met de lokale voedingsindustrie in de Bay Area, lanceerde Satterfield Nopalize, een digitale publicatie die de eetcultuur, veranderingen en tradities van de lokale gemeenschap benadrukt. In 2015 verliet hij Nopalize en kreeg de naam IACP Food Writing Fellow for Civil Eats.

Tegenwoordig blijft Satterfield zijn diepe toewijding delen aan betere toegang, gezondere keuzes en meer succesvolle resultaten via verschillende platforms, organisaties en instellingen.

Voor de jonge sommelier en voedseladvocaat uit het zuiden begon het eerste avontuur van zijn familie met gezondere voeding met het tragische verlies van een geliefde. Het is gegroeid, althans voor Satterfield zelf, in het werk, de roeping en de missie van zijn leven.

Meer Gezondheid Changemakers

Bekijk alles "

Nancy Roman

CEO van Capital Food Bank in Washington D.C. Capital Area Food Bank CEO Nancy Roman legt uit waarom haar organisatie bezig is met het vernieuwen van hoe gedoneerd voedsel wordt geaccepteerd en gedistribueerd naar mensen in nood. Lees verder "

Marion Nestle

NYU professor; de beroemde auteur Celebrate food-for-health pleit Marion Nestle voor de verborgen realiteit van de voedselindustrie en de gevaren van overdosering op geraffineerde suiker. Lees verder "

Doe mee aan het gesprek

Maak contact met onze Facebook-community voor antwoorden en compassievolle ondersteuning. Wij zullen u helpen uw weg te vinden.

Healthline