In veel opzichten is het beheren van uw diabetes een fulltime baan. Maar het komt niet met een salaris. Het zoeken naar een baan, of het nu gaat om een permanente carrière of een side-gigant, kost veel tijd en moeite. Het vereist dat je jezelf daar buiten plaatst en je kwetsbaar maakt voor de mening van anderen, inclusief discriminatie. Dit kan moeilijk zijn voor iedereen, maar vooral voor mensen met een gezondheidsprobleem zoals diabetes.
Maar waar je ook bent op je zoektocht naar werk - of het nou gewoon om je hoofd zit of je zit diep in het interviewproces - het is belangrijk om te onthouden dat miljoenen succesvolle mensen geweldige banen hebben gekregen, ondanks het feit dat ze diabetes hebben. Hier is slechts een greep uit wat sommige van deze mensen hebben gedaan om te komen waar ze nu zijn.
"Ik ben in het verleden voor veel sollicitatiegesprekken gegaan en geloof me, diabetes was de minste van mijn zorgen. Gewoonlijk was het de belachelijke vraag die ze me stelden en die niets te maken had met de baan, of dat de rol heel anders klonk wat online werd geadverteerd? Ik geloof dat een werkgever absoluut het recht heeft om te weten wat mijn diabetes is.Als ik iemand inhuurde om voor mij te werken, zou ik zeker willen weten wat ik kon verwachten.Ik zou zeker willen weten dat mijn werkgever comfortabel met het hebben van diabetes. Als ik erin zou slagen door die toepassing heen te komen, zou ik dan doorgaan met het vrijgeven van mijn diabetes voordat ik de baan aanvaard. "Naar mijn mening echter tot ik een werkgever vind die van mij houdt en wil huren ik, er is niets te vertellen. "
- Frank Sita, blogger van Type 1 Schrijft en leeft met type 1 diabetes
�
"Vorige week, na een ogenschijnlijk gemiddelde zondagmiddag gym sessie, zag ik maandagochtend een hypo die niet zou reageren (op glucose tabs en een verlaagde basale snelheid plus brood met aardbeienjam voor een goede maatregel). hart nog steeds racen en een mistig brein, ik heb mijn baas gemaild om hem te laten weten dat ik een beetje vertraging had, maar ik zou er snel bij zijn. Momenten als deze maken me blij dat ik open was met mijn baas over het zijn van een type 1 diabetes, maar maak me ook ongerust dat ik daardoor als minder capabel zal worden beoordeeld. "
- Kerri Sparling, blogger van Six Until Me en leven met type 1 diabetes
�
"Ik ben vrij eenvoudig met mijn familie, vrienden en collega's en als vrachtwagenchauffeur houd ik ze nu behoorlijk goed op de hoogte van mijn diabetes. Mijn supervisors en collega's waren het meest ondersteunend toen ik ziek was. Of als ik halverwege de werkdag een doktersafspraak heb, kan ik inbellen en zullen ze mijn behoefte aan vrije tijd niet in twijfel trekken. Ik doe ook mijn deel, door hen vooraf te laten weten of ik een afspraak heb en door actief en zo gezond mogelijk te blijven zodat ik mijn eigen gewicht kan trekken en mijn werk goed kan doen! Als ik geen insulinepomp droeg, zou niemand ooit weten dat ik diabetes had, puur gebaseerd op mijn prestaties op het werk ."
- Leonard Auter, geciteerd in? Omgaan met diabetes Burnout? en leven met diabetes type 2
�
"Ik voel me niet op mijn gemak, verkoop mezelf en denk aan manieren om mijn rollen in een puur positief daglicht te stellen, dus het duurde een aantal herschrijvingen om mijn arbeidsverleden te beschrijven op een manier dat ik gelukkig was. was er nog steeds achter met wat ik voelde was? de olifant in de kamer ?: diabetes. Moet ik dit vermelden of niet? Ik hoefde het niet, maar vond dat het vroeg of laat naar buiten zou komen, en ik zou liever open zijn dan het te verbergen Diabetes is niets om je voor te schamen. '
- Helen May, blogger bij Diabetes UK en leven met type 1 diabetes
