Lieve vrienden,
Mijn broer kreeg eind oktober 2000 de diagnose niercelcarcinoom. Hij was 48 jaar oud.
Het nieuws was verrassend. De artsen gaven hem vier weken te leven. Veel van de tijd dat iemand de diagnose krijgt, is er een periode om dat op te bouwen. Dit was niet het geval voor mijn broer.
Ik wist niet wat ik moest doen toen ik hoorde van de diagnose. Ik wist niet hoe ik moest reageren of hoe de komende vier weken eruit zouden zien. Mijn broer was altijd vol energie - groter dan het leven. Je denkt gewoon, waarom hij? Het was een trieste tijd.
Toen ik mijn broer de eerste keer na zijn diagnose zag, kon ik hem alleen maar knuffelen en hem vertellen dat ik er met hem mee zou lopen - hoewel geen van ons wist wat dat met zich mee zou brengen.
Mijn broer kreeg de mogelijkheid om te kijken of hij deel kon uitmaken van een klinisch onderzoek. De arts in het behandelcentrum vertelde hem dat hij zijn leven niet zou kunnen redden, maar hij geloofde dat hij het kon verlengen.
Nadat hij het proces begon, had mijn broer ongeveer drie jaar een goede levenskwaliteit voordat hij stierf. Daar was ik erg dankbaar voor. We hebben goede tijden gehad en we konden afsluiten.
Geneeskunde is opmerkelijk. Gedurende die drie jaar werd ik verbaasd over wat geneeskunde en technologie kunnen doen. Ik ken de progressies die ze sindsdien hebben gemaakt niet, maar het vermogen om het leven te verlengen is vrij duidelijk.
Ik wilde niet dat mijn broer leed. Het beste wat ik voor hem kon doen, was tijd met hem doorbrengen. We hoefden niets te doen. We deelden het leven zoals het kwam. We hadden het niet over zaken of dingen die vluchtig zijn, we hadden het over het leven. Dat was lief. Zeer kostbare tijden.
Koester elk moment. Deel het leven op een manier met een veel grotere mate van intimiteit. Zeg de dingen die je wilt zeggen en ervaar wat je kunt ervaren.
Mijn broer was blij dat hij gesloten was. Hij was blij dat hij de kans kreeg om het leven te delen en leven te geven aan de mensen om hem heen. Dat waren goede dingen voor hem. Hij had een veel diepere opzettelijkheid in zijn streven naar God? die intimiteit was groter dan zijn angst voor de dood. Het was krachtig voor mij om hem dat te horen zeggen.
Door de tijd dat mijn broer bij RCC woonde, leerde ik het belang van relaties. Liefde is een zegen voor jou en degenen die van je willen houden. Ik heb geleerd hoe mensen toe te staan om van me te houden en hun liefde te accepteren? om hen te omhelzen.
Het leven kan moeilijk zijn. Relaties hebben is zo belangrijk om deze reis te maken. Wees opzettelijk over hen en omarm ze.
Oprecht,
Andrew Scruggs
Andrew Scruggs is een inwoner van Knoxville en de eigenaar van Altijd de beste zorg voor Knoxville. Door zijn ervaring en training in caregiving hoopt hij anderen de hulp te bieden die ze nodig hebben bij het zoeken naar een goede en zinvolle zorg.
