Wat zijn heupaandoeningen?
Heupaandoeningen zijn aandoeningen die het heupgewricht beïnvloeden. Het heupgewricht is een kogel en een kom waarmee de dij in verschillende richtingen kan bewegen. Het maakt het ook mogelijk dat de heupen het gewicht van het lichaam ondersteunen.
Het heupgewricht bevindt zich in een capsule met smeervloeistof, waardoor de heup soepel kan bewegen. In het heupgewricht bevindt zich kraakbeen, de taaie maar flexibele substantie die de uiteinden van de gewrichten bedekt. Ligamenten voorkomen dat de bal van het gewricht uit de kom glijdt.
Heupaandoeningen kunnen elk van deze delen beïnvloeden, inclusief ligamenten en kraakbeen.
Wat veroorzaakt heupaandoeningen?
Heupaandoeningen zijn vaak te wijten aan ontwikkelingsstoornissen, verwondingen, chronische aandoeningen of infecties.
artrose
Degeneratie van kraakbeen in het gewricht veroorzaakt artrose. Hierdoor wordt het kraakbeen gespleten en broos. In sommige gevallen breken delen van het kraakbeen af in het heupgewricht. Als het kraakbeen eenmaal voldoende versleten is, slaagt het er niet in om de heupbeenderen te dempen, waardoor pijn en ontsteking worden veroorzaakt.
Ontwikkelingsdysplasie
Deze aandoening doet zich voor wanneer een pasgeboren baby een ontwrichte heup heeft of een heup die gemakkelijk ontwricht. Een ondiepe heupkom waarmee de bal gemakkelijk in en uit kan glijden, is de oorzaak van ontwikkelingsdysplasie.
De ziekte van Perthes
Deze ziekte treft kinderen in de leeftijd van 3 tot 11 jaar en is het gevolg van een verminderde bloedtoevoer naar botcellen. Dit zorgt ervoor dat sommige van de botcellen in het femur afsterven en dat het bot kracht verliest.
Prikkelbaar heup syndroom
Prikkelbare heup syndroom kan vaak voorkomen bij kinderen na een bovenste luchtweginfectie. Het veroorzaakt heuppijn die leidt tot hinken. In de meeste gevallen lost het zichzelf op.
Zacht weefsel pijn en bedoelde pijn
Pijn in de heup kan het gevolg zijn van een verwonding of een defect in de zachte weefsels buiten de heup. Dit staat bekend als verwezen pijn.
Uitgeschoven hoofd-femorale epifyse
Een verschoven kapitaal femorale epifyse is een scheiding van de bal van het heupgewricht en het dijbot (femur) aan het bovenste groeiende uiteinde (groeischijf) van het bot. Dit wordt alleen gezien bij opgroeiende kinderen. Het operatief stabiliseren van het gewricht met pinnen is een veel voorkomende, effectieve behandeling.
Wat zijn de symptomen van een heupaandoening?
De heup is een gecompliceerd gewricht gemaakt van bot, kraakbeen, ligamenten, spieren en een smerende vloeistof. De symptomen van een heupaandoening zullen verschillen afhankelijk van de oorzaak van de aandoening en het deel van het heupgewricht dat problemen veroorzaakt. Veel voorkomende symptomen van een heupaandoening zijn:
- pijn in de heup
- mank
- verminderde beweging in het heupgewricht
- verwezen pijn (kan worden gevoeld in het been)
- Spierstijfheid
- pijn in het been wanneer u gewicht op dat been aanbrengt
Mensen met artritis kunnen chronische pijn en pijn ervaren tijdens het lopen. Als u valt of een ongeluk krijgt waarbij uw been betrokken is en u zwelling of pijn in uw heup krijgt, zoek dan onmiddellijk medische hulp. Deze symptomen kunnen betekenen dat u een fractuur heeft. Een onbehandelde fractuur kan ernstige complicaties veroorzaken.
Hoe worden heupstoornissen gediagnosticeerd?
Als u heuppijn heeft, zal uw arts lichamelijk onderzoek verrichten en beeldvormende tests uitvoeren om de oorzaak te achterhalen. Een eenvoudig visueel onderzoek van de heup kan een misvorming of verwonding aan het licht brengen. Uw arts zal uw been vaak in verschillende richtingen manipuleren, op zoek naar weerstand, een ploffend gevoel of pijn. Deze kunnen wijzen op de oorzaak van het heupprobleem. Er kunnen echter meer tests nodig zijn om een diagnose te bevestigen.
Beeldvormingstests
Gebruikelijke beeldvormende testen die worden gebruikt om heupaandoeningen te diagnosticeren zijn onder meer
- Röntgenstraal
- ultrageluid
- botten scan
- MRI scan
- arthrogram
Met beeldvormingstests kan de arts de heup in detail bekijken. Ze kunnen breuken, misvormingen of zwellingen zien met behulp van deze beeldvormingstests.
Botbiopsie
Uw arts kan ervoor kiezen om een biopsie van de botten uit te voeren om te controleren op afwijkingen in het bot en de omliggende weefsels. Tijdens een botbiopsie gebruikt een chirurg een naald om een klein stukje van uw bot te nemen. Het monster kan afwijkingen in de cellen van het bot blootleggen. Dit zal de arts naar de oorzaak van de heupaandoening leiden.
Wat zijn de behandelingen voor heupaandoeningen?
Medicijnen kunnen ontstekingen behandelen die worden veroorzaakt door artritis. Medicijnen verlichten ook de pijn geassocieerd met heupaandoeningen. Pijnstillers zijn vaak nuttig bij de behandeling van het prikkelbare heup syndroom en pijn in het zachte weefsel.
Chirurgie kan vaak fracturen en ernstige artritis corrigeren. Een behandeling voor gederfde kapitaal femorale epifyse is om de dijbeenkop terug op zijn plaats te schroeven, waardoor wordt voorkomen dat deze weer naar buiten glijdt. Reparatie aan sommige pezen, kraakbeen of ligamenten is mogelijk.
In extreme gevallen, vooral bij mensen met ernstige artritis of een blessure, kan een heupprothese (heupartroplastie) een optie zijn.
De totale heupprothese is gemaakt van metaal of een type keramiek of polyethyleen (type plastic) en heeft verschillende componenten, waaronder een bal en een socket. Ze zijn bestand tegen corrosie en slijtage. Heupvervangende chirurgie is een belangrijke procedure, maar de meeste mensen hervatten de meeste normale activiteiten zes tot acht weken na de operatie.
Wat zijn de langetermijnvooruitzichten?
Complicaties van een heupaandoening zijn onder meer het onvermogen om goed te lopen en de mogelijkheid van levenslange behandeling voor chronische pijn. Sommige mensen hebben permanente misvormingen van de heup als gevolg van de stoornis. Afhankelijk van de ernst van de aandoening, kunnen verschillende operaties nodig zijn om dit te corrigeren.
