Een behandelplan opstellen
Er zijn veel manieren om de behandeling van eierstokkanker te benaderen. Voor de meeste vrouwen betekent het operatie. Dit wordt meestal gecombineerd met chemotherapie, hormoontherapie of gerichte behandelingen.
Enkele factoren die de behandeling helpen begeleiden zijn:
- uw specifieke type eierstokkanker
- jouw stadium bij diagnose
- of u nu voor of na de menopauze bent
- of je van plan bent om kinderen te krijgen
Lees verder voor meer informatie over eierstokkankerbehandelingen en wat ze met zich meebrengen.
Operatie voor eierstokkanker
Chirurgische opties hangen af van hoe ver uw kanker zich heeft verspreid.
Voor eierstokkanker in een vroeg stadium is het misschien mogelijk om de vruchtbaarheid te behouden. Het is belangrijk om uw arts te raadplegen voordat u geopereerd wordt.
Als kanker in slechts één eierstok wordt gevonden, kan uw arts het verwijderen en de eileider verwijderen waarmee het is verbonden. Je zult nog steeds ovuleren en menstrueren vanwege je resterende eierstok, en je optie om zwanger te worden behouden.
Wanneer kanker wordt gevonden in beide eierstokken, kunnen beide eierstokken en beide eileiders worden verwijderd. Dit zal de menopauze veroorzaken. Symptomen kunnen opvliegers, nachtelijk zweten en vaginale droogheid omvatten. Uw arts kan u ook adviseren om uw baarmoeder te laten verwijderen.
Bij eierstokkanker in een vroeg stadium kan minder invasieve laparoscopische chirurgie een optie zijn. Dit gebeurt met een videocamera en lange, dunne instrumenten ingebracht door kleine incisies.
Voor meer gevorderde eierstokkanker is open abdominale chirurgie noodzakelijk.
Een procedure genaamd debulking cytoreductieve chirurgie wordt gebruikt om stadium 4 eierstokkanker te behandelen. Het omvat het verwijderen van uw eierstokken en eileiders, samen met andere aangetaste organen. Dit kan zijn:
- baarmoeder en baarmoederhals
- bekken lymfeklieren
- weefsel dat je darmen en onderste buikorganen bedekt
- onderdeel van je middenrif
- darm
- milt
- lever
Als u vocht in uw buikstreek of bekken hebt, kan deze ook worden verwijderd en onderzocht op kankercellen.
Chemotherapie voor eierstokkanker
Chemotherapie is een vorm van systemische behandeling. Deze krachtige medicijnen reizen door je hele lichaam om kankercellen te zoeken en te vernietigen. Het wordt vóór de operatie gebruikt om tumoren te verkleinen of na een operatie om resterende kankercellen te doden.
Deze geneesmiddelen kunnen intraveneus (IV) of oraal worden toegediend. Ze kunnen ook rechtstreeks in uw buik worden geïnjecteerd.
Voor epitheliale eierstokkanker
Epitheliale eierstokkanker begint in cellen op de buitenste laag van uw eierstokken. De behandeling omvat meestal ten minste twee IV-geneesmiddelen. Ze worden drie tot zes keer gegeven, meestal drie tot vier weken uit elkaar. De standaard combinatie van geneesmiddelen is cisplatine of carboplatine plus paclitaxel (Taxol) of docetaxel (Taxotere).
Voor eierstokkanker die in kiemcellen begint
Soms begint eierstokkanker in uw geslachtscellen. Dit zijn de cellen die uiteindelijk eieren vormen. De geneesmiddelcombinatie die wordt gebruikt voor kiemceltumoren is cisplatine (platinol), etoposide en bleomycine.
Voor eierstokkanker die begint in stromale cellen
Eierstokkanker kan ook in stromale cellen beginnen. Dit zijn de cellen die hormonen afgeven en ovariumweefsel verbinden. Deze combinatie van geneesmiddelen is waarschijnlijk hetzelfde voor kiemceltumoren.
Andere standaard chemotherapiebehandelingen
Enkele andere chemotherapieën voor eierstokkanker zijn:
- albumine-gebonden paclitaxel (Abraxane)
- altretamine (Hexalen)
- capecitabine (Xeloda)
- cyclofosfamide (Cytoxan)
- gemcitabine (Gemzar)
- ifosfamide (Ifex)
- irinotecan (Camptosar)
- liposomale doxorubicine (Doxil)
- Melphalan (Alkeran)
- pemetrexed (Alimta)
- topotecan (Hycamtin)
- vinblastine (Velban)
- vinorelbine (Navelbine)
Bijwerkingen variëren afhankelijk van de dosering en de combinatie van geneesmiddelen. Ze kunnen zijn:
- misselijkheid en overgeven
- verlies van eetlust
- vermoeidheid
- haaruitval
- zweertjes in de mond of bloedend tandvlees
- hoger risico op infectie
- bloeden of blauwe plekken
Veel van deze bijwerkingen zijn tijdelijk. Uw arts kan helpen om ze te minimaliseren. Andere bijwerkingen, zoals nierschade, kunnen ernstiger en langduriger zijn. Zelfs als u nog steeds een van uw eierstokken heeft, kan chemotherapie leiden tot een vroege menopauze.
Straling voor eierstokkanker
Straling is een gerichte behandeling waarbij gebruik wordt gemaakt van energierijke stralen om tumoren te vernietigen. Het kan extern of intern worden geleverd.
Straling is geen primaire behandeling voor eierstokkanker. Maar het kan soms worden gebruikt:
- om een kleine, lokale herhaling te behandelen
- om pijn te verlichten van grote tumoren die resistent zijn tegen chemotherapie
- als een alternatief als je chemotherapie niet kunt verdragen
Voor uw eerste behandeling heeft u een planningssessie nodig om uw exacte positionering te bepalen. Het doel is om de tumor te raken en de schade aan gezond weefsel te beperken. Pinpoint-tatoeages worden soms gebruikt om uw huid permanent te markeren.
Er wordt elke keer aandacht besteed aan positionering. Hoewel dat een tijdje kan duren, duurt de daadwerkelijke behandeling slechts enkele minuten. Straling is niet pijnlijk, maar het vereist wel dat je volkomen stil blijft. Behandelingen worden vijf dagen per week gegeven gedurende drie tot vijf weken.
Bijwerkingen verdwijnen meestal als de behandeling eindigt, maar kunnen het volgende omvatten:
- rode, geïrriteerde huid
- vermoeidheid
- diarree
- frequent urineren
Hormoontherapie voor eierstokkanker
Epitheliale eierstokkanker wordt zelden behandeld met hormoontherapie. Het wordt vaker gebruikt voor stromale kanker.
Luteïniserend hormoon-releasing hormoon agonisten worden gebruikt om de oestrogeenproductie bij premenopauzale vrouwen te verlagen. Twee hiervan zijn gosereline (Zoladex) en leuprolide (Lupron). Ze worden om de één tot drie maanden toegediend via een injectie. Deze medicijnen kunnen symptomen van de menopauze veroorzaken. Als het gedurende jaren wordt ingenomen, kunnen ze uw botten verzwakken en osteoporose veroorzaken.
Oestrogeen kan tumorgroei bevorderen. Een medicijn genaamd tamoxifen houdt oestrogeen uit de stimulerende groei.Dit medicijn kan ook symptomen van de menopauze veroorzaken.
Vrouwen die postmenopauzaal zijn, kunnen aromataseremmers nemen, zoals anastrozol (Arimidex), exemestaan (Aromasin) en letrozol (Femara). Ze blokkeren een enzym dat andere hormonen in oestrogeen verandert. Deze orale medicatie wordt eenmaal daags ingenomen. Bijwerkingen zijn onder meer:
- opvliegers
- gewrichts- en spierpijn
- het uitdunnen van je botten
Gerichte therapie voor eierstokkanker
Gerichte medicijnen vinden en veranderen specifieke eigenschappen van kankercellen die niet in gezonde cellen worden gevonden. Ze doen minder schade aan gezond weefsel dan chemotherapie of uitwendige bestralingsbehandelingen.
Tumoren hebben bloedvaten nodig om te groeien en zich te verspreiden. Een IV-medicijn genaamd bevacizumab (Avastin) is ontworpen om te voorkomen dat tumoren nieuwe bloedvaten vormen. Het wordt elke twee tot drie weken gegeven.
Onderzoek heeft aangetoond dat bevacizumab tumoren kan doen krimpen of de progressie van eierstokkanker in het epitheel kan vertragen. Mogelijke bijwerkingen zijn:
- hoge bloeddruk
- laag aantal witte bloedcellen
- diarree
Poly (ADP-ribose) polymerase (PARP) -remmers zijn orale medicatie. Ze worden gebruikt wanneer ovariumkanker wordt geassocieerd BRCA genmutaties.
Twee hiervan, olaparib (Lynparza) en rucaparib (Rubraca), kunnen worden gebruikt voor eierstokkanker in een later stadium na het proberen van chemotherapie. Olaparib wordt ook gebruikt voor de behandeling van terugkerende eierstokkanker bij vrouwen met of zonder BRCA mutaties.
Een andere PARP-remmer, niraparib (Zejula), kan worden gegeven aan vrouwen met recidiverende eierstokkanker, met of zonder BRCA mutaties, na het proberen van chemotherapie.
Bijwerkingen van deze medicijnen kunnen zijn:
- misselijkheid
- anemie
- spier- en gewrichtspijn
Klinische proeven voor eierstokkanker
Klinische studies vergelijken standaardbehandeling met innovatieve nieuwe therapieën die nog niet zijn goedgekeurd voor algemeen gebruik. Klinische onderzoeken kunnen mensen in elke fase van kanker betrekken.
Vraag uw oncoloog of een klinische proef een goede optie voor u is. U kunt ook de doorzoekbare database op ClinicalTrials.gov bezoeken voor meer informatie.
Complementaire therapieën voor eierstokkanker
Misschien vindt u het nuttig om uw kankerzorg aan te vullen met complementaire therapieën. Sommige mensen vinden dat ze de kwaliteit van leven verbeteren. Sommige daarvan zijn:
- Aromatherapie. Essentiële oliën kunnen je humeur verbeteren en stress verminderen.
- Meditatie. Ontspanning methoden kunnen helpen pijn te verlichten en de slaap te verbeteren.
- Massage therapie. Deze therapeutische behandeling voor uw lichaam kan helpen de stress te verminderen en angst en pijn te verlichten.
- Tai chi en yoga. Nonaërobe mind-body oefeningen die beweging, meditatie en ademhaling gebruiken, kunnen je algehele gevoel van welzijn bevorderen.
- Kunsttherapie en muziektherapie. Creatieve winkels kunnen je helpen omgaan met de emotionele aspecten van kanker en behandeling.
- Acupunctuur. Deze vorm van Chinese geneeskunde waarin naalden strategisch zijn geplaatst, kan pijn en andere symptomen verlichten.
Raadpleeg uw arts voordat u nieuwe therapieën, met name dieet- of kruidensupplementen, probeert. Deze kunnen interageren met uw medicijnen of andere problemen veroorzaken.
U kunt ook een arts voor palliatieve zorg raadplegen. Deze specialisten werken samen met uw oncologieteam om symptoomverlichting te bieden en de kwaliteit van leven te verbeteren.
vooruitzicht
Het totale overlevingspercentage van vijf jaar voor eierstokkanker is 45 procent.
Overlevingspercentages variëren afhankelijk van het specifieke type kanker, stadium bij diagnose en leeftijd. Als kanker bijvoorbeeld wordt gevangen voordat het zich buiten uw eierstokken verspreidt, is het overlevingspercentage 92 procent.
Overlevingsstatistieken omvatten ook niet de meest recente gevallen, wanneer nieuwere behandelingen zijn gebruikt.
Uw arts zal u een idee geven van wat u kunt verwachten op basis van de details van uw diagnose en behandelplan.
